" မျဖစ္ဘူး .. သူ႔ကိုကယ္ရမယ္ .. ကြၽန္ေတာ္ .. ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကိုကယ္ရမယ္ .. လႊတ္ .. အခုလႊတ္ .. "
" ဝမ့္က်ီး .. စိတ္ကိုထိန္း .. "
အတင္း႐ုန္းဖယ္ၿပီး ေရွ႕တိုးဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူ႔ခါးထက္က လက္တစ္စုံက သိပ္ကိုသန္မာလြန္းေနရဲ႕
ေက်ာခိုင္းသြားတဲ့ အရိပ္မည္းေလးကို လိုက္ဖမ္းဆုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာပဲ .. သူ႔ေရွ႕ျမင္ကြင္းက တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲလာသည္ .. ၊၊
ျမဴခိုးေတြ .. အရိပ္မည္းေတြ ယွက္သန္းေနတဲ့ ေတာတြင္းတစ္ေနရာအစား ..
ကတၱရာလမ္းမထက္မွာ လဲက်ေနတဲ့ လူငယ္တစ္ဦးက ေနရာယူလာသည္ .. ၊၊
လဲက်ေနသူတဲ့သူက သူ႔ရဲ့ လက္ေကာက္ဝတ္ တစ္ဖက္ကို လွမ္းဆုပ္ကိုင္ရင္း ..
" ကယ္ .. ပါ .. မ ထား ခဲ့ .. ပါ .. နဲ႔ .. "
" မင္း .. မင္း .. ေဝ့ရင္း .. "
.. F O R E V E R M O R E ..
" ေဝ့ရင္း .. ေဝ့ရင္း .. "
" Yibo .. သတိရလာၿပီလား .. Yibo .. "
Hai Kuan .. Yibo ကို လႈပ္ႏိႈးရင္းဆိုေတာ့မွ တအင္းအင္း ညည္းညဴရင္း ထလာေတာ့သည္ .. ၊၊
" Kuan Ge .. ကြၽန္ေတာ္ .. ကြၽန္ေတာ္ .. သူ႔ကို မကယ္နိုင္ခဲ့ျပန္ဘူး .. အရင္လိုမ်ိဳးပဲ .. အရင္ကအတိုင္းပဲ .. မကယ္နိုင္ခဲ့ျပန္ဘူး .. "
" Yibo .. စိတ္ထိန္းစမ္း .. "
* ဝမ့္က်ီး .. စိတ္ကိုထိန္း .. *
Kuan Ge ကိုၾကည့္ၿပီး အိပ္မက္ထဲက ပံုရိပ္တခ်ိဳ႕ ျပန္ျမင္ေယာင္လာမိသည္ .. ၊၊
ၿပီးေနာက္ စကားသံတခ်ိဳ႕ .. ၊၊
ျဖဴလြလြဝတ္ရံုရွည္ ဆင္ျမန္းထားတဲ့ တစ္ေယာက္ေသာသူ ..
သူ႔ခါးကို အတင္းဆြဲထားျပီး အရိပ္မည္းေလးကို သူကိုယ္တိုင္ရွာေပးမည့္အေၾကာင္း ကတိေတြ အထပ္ထပ္ ေပးေနတဲ့သူ ..
ရင္းနီးေနၿပီးသား ေက်ာျပင္က်ယ္က်ယ္ ..
" Yibo သတိထားစမ္း .. စိတ္ကို စုစည္း .. "
* ဝမ့္က်ီး .. စိတ္ကိုထိန္း .. *
* ဝမ့္က်ီး .. အစ္ကိုေတာ့္ကို ယုံ .. အစ္ကိုေတာ္ ေဝ့ရင္းကို လိုက္ေခၚေပးမယ္ .. ဝမ့္က်ီးက ဒီမွာပဲေနခဲ့ *
YOU ARE READING
ꜰ ᴏ ʀ ᴇ ᴠ ᴇ ʀ ᴍ ᴏ ʀ ᴇ 「 ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ 」
Fanfictionထာဝရဆိုတာ ဘယ်လောက်ရှည်ကြာသလဲ .. ? ကိုယ်ရဲ့ အဆုံးမဲ့တဲ့ ချစ်ခြင်းတွေကတော့ အဆုံးအစမသိတဲ့ ထာဝရထက်ပိုနေမှာ သေချာတယ် .. ကိုယ်ဟာလေ .. မင်းကို .. ထာဝရထက်ပိုပြီး .. ထာဝရဆိုတာထက်ကို ပိုပြီး ... Start : 22/11/19 End : 26/04/21
