ꜰ ᴏ ʀ ᴇ ᴠ ᴇ ʀ ᴍ ᴏ ʀ ᴇ 「 ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ 」

Part [89] အတိတ္ေန႔ရက္မ်ား _ ၄၇ [ Zawgyi + Unicode ]

Zawgyi

“ .. ဝမ္​းကြဲအစ္​ကို ”

“ . . . ”

တိုးလ်လ်​ေခၚသံအဆံုးမွာ .. သူ႔ကို​ေက်ာ​ေပးျပီးရပ္​ေ​နတဲ့ ဝမ္​းကြဲအစ္​ကိုက .. ျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​း လွည္​့ၾကည္​့လာတယ္​ .. ။

စုတ္​ရာျပဲရာဗရပြနဲ႔ ခရမ္​းရင္​့​ေရာင္​ဝတ္​စံု႐ွည္​က .. လဲၿပိဳလုလုခႏၶာကိုယ္​ထက္​ ​ေနရာယူ​ေတာ့ လူကပိုၿပီး အားအင္ကုန္ခန္​​​း​ေနဟန္​နဲ႔ .. ။ ဒါတင္မက .. ​ႏြမ္​း​ေလ်ာ္​​ေနတဲ့မ်က္​ႏွာထက္​ အျပံဳပန္​းတစ္​ပြင္​့ကိုလဲ ​ေလ်ာ့ရဲစြာ ဆင္​ျမန္​းထား​ေသးရဲ႕ .. ။

ျမဴခိုးမႈန္​​ေတြၾကား ​အျမင္​​ေတြ​ေဝဝါး​ေနတဲ့တိုင္​ .. ထိုသူဟာ ဝမ္​းကြဲအစ္​ကိုငယ္​မွန္​း​ေတာ့ ​.. သူက အတပ္​ေ​ျပာႏိုင္​ပါ​ေသးတယ္​ .. ။

“ က်န္​းခ်န္​ .. မင္​းအဆင္​​ေျပရဲ႕လား .. . ”

“ . . . ”

သူ႔​ေမးခြန္​းကို မ်က္​​ေတာင္​ဖြဖြခတ္​ၿပီး​ေျဖျပရင္​း ဝမ္​းကြဲအစ္​ကိုက တစ္​ဖက္​ဆီျပန္​လွည္​့ထြက္​တယ္​ .. ။ ပံုမွန္​​ေျခလွမ္​း​ေတြနဲ႔ ထြက္​ခြာရင္​း .. သူ႔​ေ႐ွ႕က တျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​း​ေဝးကြာသြားတဲ့ ​ေက်ာျပင္​ငယ္​က ျပန္​မဆံုနိုင္ျ​ခင္​းနိမိတ္​ကို ​ေဆာင္​ၾကဥ္​း​ေလသလားပဲ .. ။ ​ေနာက္​​ေနအားကုန္​​ေျပးလိုက္​ဖို႔ ​ေျခ​လွမ္​းျပင္​လိုက္​တယ္​ .. ။ တစ္​ကိုယ္​လံုးထံုထိုင္​းၿပီး ​ေလးလံလြန္​း​ေနတဲ့​ေျခလက္​​ေတြက စိတ္​႐ွိတိုင္​း  လႈပ္​႐ွားလို႔ မရႏိုင္​​ေအာင္​ပဲ .. ။

သူက​ေတာ့ အားတင္​းပါတယ္​ .. ။
​ေနာက္​ .. ျဖည္​း​ေႏွး​ေလးကန္​လြန္​း​ေနတဲ့ ​ေျခလွမ္​း​ေတြနဲ႔ .. ဘာဆိုဘာမွ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္​ရ​ေအာင္​ မႈန္​မိႈင္​း​ေနတဲ့ျမဴ​ေတာထဲ အားတင္​း​ေျပးဝင္​လို႔ .. ဝမ္​းကြဲအစ္​ကိုငယ္​​ေနာက္​ အမွွီလိုက္​တယ္​ .. ။ မၾကာခင္​အခ်ိန္​အတြင္​းမွာပဲ ကိုယ္​တိုင္​လဲ ျမဴ​ေတာထဲ လံုးဝတိုးဝင္​မိလ်က္​သား ျဖစ္​သြားတဲ့အထိ​ေပါ့ .. ။ သို႔တိုင္​​ေအာင္​ပဲ ​ေ႐ွ႕ျမင္​ကြင္​းဟာ ဗလာက်င္​းလင္​း ဘာဆိုဘာမွ မရွိ​ေတာ့ၿပီမို႔ .. ။ ပင္​ပန္​းတႀကီး လိုက္​႐ွာခဲ့တဲ့ ခရမ္​း​​ေရာင္​ပံုရိပ္​ငယ္​ဟာ .. အစအနရွာမရ​ေအာင္ ​လံုးဝႀကီး​ေပ်ာက္​႐ွသြားခဲ့ၿပီမို႔  .. ။