The Safest Place

Chapter 39: End of Season One: The Safest Place

Myka's POV

Ilang beses nasubok yung pagkakaibigan na mayroon kami. Ilang beses umiyak dahil sa mga pangyayari na hindi namin inaasahan. Parang kailan lamang  masaya pa kaming nagtatawanan sa Clubhouse, naguusap ng iba't ibang topic tungkol sa buhay kolehiyo.

Nagkukulitan at nagtatawanan sa mga maliliit na bagay. Parang kailan lang noong simpleng mga estudyante palang kami na walang ibang iniisip kung paano makakasurvive sa college life. But now? It's different because we experienced different kinds of struggles that we didn't expect. We experience different pains and longing for each of us. Iniisip kung paano gigising kinabukasan habang nasa utak namin kung mayroon pa nga bang bukas.

Noon takot kami sa bawat nagaganap pero sa paglipas ng araw, nasanay narin at natanggap na lahat nga talaga ay may hangganan. We learned how to fight the near death and we learned how became strong because of death. It's somehow teach us how to be brave and protect ourselves and one another.

But regardless of all death whose always beneath us, napatunayan naming may isa't isa kaming masasandalan.

After escaping from the near death, agad kaming dumiretso sa Cost Line. Tuluyan akong napaluha that day when I realized that Captain Klark cares. Dahil naabutan namin sya kasama sila Simon at ilan pang army na naghihintay sa amin.

He said na hindi na sila umaasang babalik kami at makakaligtas pa but he was surprised when he saw all of us, still breathing and complete.

"I underestimated you guys." Sabi nya habang tinutulungan kaming makasakay sa yate.

Even though we are incomplete and Misty is gone. Alam kong siya ang guardian angel namin dahil hindi nya kami pinabayaan at binantayan kami sa lahat ng oras. Laking pasalamat ko nang araw na iyon when we finally reached the last safe place to live.

Isang malaking barko sa gitna ng dagat, the America's battle ship. Halos lahat nang matataas na tao ay kasama na namin ngayon. Mas lalong tumibay ang loob namin na may bagong buhay kaming dapat asahan, mga taong mas poprotektahan at tungkuling gagampanan.

Dahil sa katapangan namin the Captain Klark and some higher rank Army's acknowledged our bravery. Gray became the Captain, pinalitan niya ang posisyon sa ng dating si Captain Klark na naging Commanding in officer.

Kaunti nalang ang mga nagtatanggol sa mga sibilyan kaya't binigyan kami ng pagkakataon upang maging parte nila.

I know hindi pa tapos ang lahat, because right in our own eyes we know that the Aphroviles are still existing into the land. Especially those Alphas na hanggang ngayon ay banta samin, we heard from Commander Klark na may mga rebeldeng ngayon ay umaatake sa iba't ibang bahagi ng syudad. Isa iyon sa mga napagusapan namin sa meeting sa HQ nang isa sa mga araw na iyon.

Malakas ang kutob namin na kasapi doon ang Alphas. Sa mas lumalalang kaguluhan sa pagitan ng patay at buhay mas kailangan na naming mahanap ang tanging taong makakapagpahinto ng virus.

The carrier.

Sa ngayon iyon ang kasalukuyan naming misyon. Marami na ang armas namin at sapat ang mga kagamitan lalo't marami na kaming tao ngayon. May mga scientists din na patuloy na nagmomonitor sa virus.  Mga naghahanap ng lunas upang pansamantala ay malabanan ang banta ng pandemya.

Janine decided to help with the machines since she know how to handle some broken cars and equipment. While Triamp and Simon joined the force, sa ngayon may dalawa paring grupo but this time hindi na katulad dati na parang yelo ang turingan namin. Triamp joined Gray's group na ikinatuwa namin. Even though Gray still desame alam kong may progress na. Patricia joined the medical team together with ate Levi. At ako nasa grupo parin ni Zild. Ayokong umalis sa pagseserbisyo dahil gusto kong protektahan ang mga tao.