Bölüm 26

232 31 21
                                    

Birden başımda birisinin bana bir şeyler söylediğini duydum.

-Ben böyle şeyler hissedebileceğimi asla tahmin etmezdim.Sen benim zaafımsın.Ama sen çok masumsun.Ben ise karanlığım.Sen beyazsın.Ben ise siyahım.Ben seni kirletirim.Ama sen benimsin.Sen diğer tüm kızlardan farklısın...

Başımda klişe replikler söyleyip duran Gökhan'dı.Bu onun sesiydi.Derken gözümü açtım.

Neredeydim ben?Burası hastaneydi.Bir dakika...Ben bayılmıştım.Ah!Yazar yaptın yine yapacağını!

-Ah sonunda uyandın! Dedi.

-Uyanayım diye başımda klişe replik söyleyip duruyordun değil mi?Sağ ol uyandırdığın için.

-Bana teşekkür etme. Dedi Gökhan.

-İyi ben de meraklı değilim zaten. Dedim ve hastane yatağından kalktım.

Hemen hastaneden çıkabilirdim bence çünkü bir şeyim yoktu.Eminim yazar bilerek bayıltmıştı.Yoksa bir şeyim yoktu benim.

1 Saat Sonra

Hastaneden çıkışımı yaptırmıştım ve eve gelmiştim.Kapıdan içeri girdiğimde holde bavullar olduğunu gördüm.

-Gökhan sonunda evden gidiyor mu?! Dedim sevinçle.

-Hayır tatlım sen gidiyorsun. Diyerek içeriden geldi annem.

-Beni evden mi kovuyorsunuz şimdi de?! Dedim.

-Hayır tatlım ne kovması?Sadece Şenay teyzenler seni özlemişler ve bir süre onlarda kalmanı istediler.Ben de tamam dedim.

-Onlar kim?

-Aaa hatırlamıyor musun?

-Hayır.

-Şenay teyzenler bizim üvey akrabalarımız.Seni çok özlemişler.Bir süre onlarda kalmanı istiyorlar.

Üvey akrabalar mı?Ben bu senaryoyu biliyorum.Siz de biliyorsunuz.

-Üvey akrabalarımız ha?Kesin üvey kuzenim filan da vardır o evde.Yüksek ihtimal sadisttir.

-Sadist mi bilemem ama evet bir üvey kuzenin var tatlım.Hadi eşyalarını hazırladım ben.

-Ben bir yere gitmiyorum anne.

-Ama Şenay teyzenler seni çok özlemişler.

-Anne onlar kim?Tanımıyorum bile.Tanımadığım insanlar nasıl beni özleyebiliyorlar?

-Tatlım onlar seni en son sen küçükken görmüşlerdi.Hatırlamıyorsundur.Tatlım hadi geç kalma!

-Anne ne kadar süre kalacağım?Hem okulum ne olacak?

-Ben o civarlarda bir okula kaydını yaptırdım bile.Hadi Bahar!

-Anne ben bir yere gitmiyorum.

-Şenay teyzenlere geleceğini söyledim kızım.Hem onlar da bir sürü hazırlık yapmışlardır.Gitmezsen ayıp olur.

-Gitmeyeceğim anne.

-Gideceksin Bahar!Eğer gitmezsen Gökhan'ın eşyalarını senin odana taşırım ve Gökhan artık senin odanda kalır!Bunu ister misin?

Ne yapacaktım?Gitmek istemiyordum.Tanımadığım insanların evinde kalmak istemiyordum.Hem ne kadar süreceğini de bilmiyordum.Ama annem orada bir okula yazdırdığına göre bayağı uzun sürecek olmalıydı.Hem ben buradaki insanları özlerdim ki.Annemi,ablamı,Defne'yi...

Mert'i...

Annemin yapacaklarından korkuyordum ama.

-Tamam.Gideceğim. Demek zorunda kaldım.

Sıradan KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin