Bölüm 22

317 40 50
                                    

Sevgili okuyucularım.Bazılarınıza bölüm en kısa zamanda gelecek diye söz vermiştim.Ve bölüm umduğumdan geç geldi.Ama bir türlü yazarken tatmin olamadım.Taslakları silip silip yeniden yazdım vs.Bölüm geciktiği için özür diliyorum.Umarım keyifle okursunuz.

Derken hastanenin kapısı açıldı ve Gökhan içeri girdi.

Gökhan çok şaşırmış bir şekilde ikimize bakıyordu.

-Ne oluyor lan burada?!Sen niye buradasın?!    Dedi bana bakarak.

Ne yapacağımı bilemedim.Ya Mert'e bir şey yaparsa?Ben esas kızım bana bir şey olmaz.Ama Mert?

-Sen benim düşmanımla ne halt ettiğini zannediyorsun?!Niye buradasın?!

-Ziyaretine geldim çünkü kendimi suçlu hissettim.Benim yüzümden yaralandı sonuçta.Ayrıca ben sana hesap vermek zorunda değilim ki zaten!

-O kim ki sen onu ziyarete geliyorsun?Kim ki o?! Bir iki bölümlük bir karakter o!

-Bağırma ona! Diye çıkıştı Mert.

-Sana ne oluyor lan?!Seni şurada parçalardım ama siyahlığımın içindeki beyaz lekeye dua et!

Gözlerimi devirdim.

-Hem ben buraya Bahar için geldim. Dedi Gökhan.

-Benim için?

-Ateş hâlâ yakalanmadı.Seni güvenli bir yere götürmem gerek.Benim evime gitmeliyiz.

-Ben hiçbir yere gelmiyorum Gökhan.

-Sizin ev güvenli değil.

-Senin evin Ateş'in ilk bakacağı yer.

-Babamın adamları koruyabilir seni.

-Gökhan gelmeyeceğim.

-Bahar,Gökhan haklı onunla gitmen iyi olabilir.Ya o herif tekrar gelirse? Dedi Mert.

-Sana ne lan Bahar 'dan?! Dedi Gökhan.

-Gökhan'la gitmeyeceğim. Dedim.

-Eğer benimle gelirsen karşılığında annenden boşanırım.

-Annemle boşanıp boşanmaman beni ilgilendirmiyor.Gelmiyorum.

Biliyorum bu yaptığım akıllıca değildi.Ama Gökhan'la gidersem evinde en az 15 farklı klişeyi uygulamaya çalışırdı.Ama yine de kendi evimde de kalamazdım.Orada beni rahatça bulabilirdi Ateş.

-Ben bir yolunu bulup kendimi korurum.Korunmaya ihtiyacım yok benim! Dedim ve çıktım.

35 Dakika Sonra

Eve gelmiştim.Ve içeri girmemle dona kalmam bir oldu.Annem ve Ateş bizim salonda oturmuş sohbet ediyorlardı.Annem dedi ki:

-Bahar da geldi.Kızım sınıf arkadaşın Ateş seni ziyarete gelmiş.Bu gece bizim evde kalacak kendisi.

Ne diyordu annem yine?

-Anne bu çocuk beni kaçırıp evine kapattı.Anne bu çocuk mafya!

-Aa kızım olur mu öyle şey?Sen yanlış anlamışsındır.

-Anne bu pislik beni evine kapattı diyorum!Sen ne diyorsun?!

-Bahar sen misafirimizin yanında nasıl böyle konuşursun?Ayıp oluyor ama!

-Sorun değil.Ben de aileden sayılırım. Dedi Ateş.

-Ateş bu akşam senin odanda kalacak. Dedi annem.

-Nerede kalacak ben gösteririm size! Dedim ve bıçak almak üzere mutfağa gidiyordum ki Ateş bileğimden tuttu ve silahını gösterdi.

-Aslında ben sizin evde değil de Bahar bizim evde kalsa? Dedi Ateş.

Sıradan KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin