Sıradan Kız

Bölüm 32

Yan tarafıma baktığımda gördüğüm şeyle şok oldum:

Mert buradaydı ve bizi görmüştü!

Bir şey demeden çekip gitti.Peşinden gidecektim ama müfettiş kadın bize bakıyordu ve şüphe çekmemek için gidemedim.

Birkaç Dakika Sonra

Artık gidebileceğime karar verdim ve:

-Aşkım ben gidiyorum. Diyip ayrıldım Gökhan'ın ve müfettişin yanından.

Okuldan çıktım.

Biliyorum Gökhan'ın duyguları ile oynamıştım ama elimde değildi ki.Bunu yapmak zorundaydım çünkü yapmasaydım kitap silinirdi ve sonra ne olurdu bilmiyorum.

Mert eğer arabasıyla gelmediyse fazla uzaklaşmış olamaz.Ama eğer arabasıyla geldiyse her yere gitmiş olabilirdi.

Aklıma evine gitmek geldi ve bizim okulun yakınlarındaki taksi durağına gitmeye karar verdim.

8 Dakika Sonra

Taksideydim ve Mert'in evine doğru gidiyordum.Bir yandan telefondan onu arıyordum ama açmıyordu.Aslında onun evine gidince ne söyleyeceğimden emin değildim.Tabi ki gerçeği anlatacaktım.Yani müfettiş olayını.Ama ben ona niye açıklama yapacaktım ki?Sonuçta benim ona açıklama yapmak gibi bir zorunluluğum yoktu.Ama ona açıklama yapmak istiyordum.

Hem o benim iş birlikçimdi.Beraber senaryoya engel olmaya çalışıyorduk.Ve o beni senaryoya uyarken gördü.

Peki diyelim ki müfettiş olayını anlattım ve bana inandı:Sonra ne konuşacaktık?Konu bir şekilde bana dün attığı mesaja gelecekti.

Ne yapacaktım o zaman?Ona karşı ne hissettiğimden emin değilim.Onunla arama mesafe mi koyacaktım?

Hayır!Bunu kesinlikle istemiyordum.Ondan uzak olmak istemiyordum.O hep yanımda olsun istiyordum.

-Geldik. Dedi taksici.

Paramı verip indim.

Wattpad'de para üstü diye bir şey yok.

Apartmandan içeri girdim.Mert'in dairesinin önüne geldim ve kapıyı çaldım.Açan olmadı.Bir süre daha bekledim.Kimse açmayınca tekrar çaldım.Art arda çalıyordum ama Mert açmıyordu.

Telefonundan tekrar aramaya karar verdim.Aradığımda şu cümleyi duydum ve şok oldum:

"Aradığınız numara kullanılmamaktadır."

Bu da ne demek oluyordu?!Bu çocuk niye hattını iptal ettirmişti?!Kapıyı çalmaya devam ettim ama açan olmadı.

Ben çalmaya devam edince yan dairenin kapısı açıldı ve yaşlı bir amca çıktı:

-Evladım,kafamı şişirdin 2 saattir!

-Bu dairede Mert diye bir çocuk oturuyor tanıyor musunuz? Dedim.

-Evet,ben ev sahibiyim. Dedi.

-Kendisine ulaşamıyorum da,nerede biliyor musunuz?

-Gitti o kızım.

-Gitti mi?Nereye gitti?

-Elinde valiz vardı ve gitti.

-Ne ara gitti?!

-Birkaç dakika önce çıktı.

-Nereye gitti?!Nasıl gitti?!

-Bilmiyorum kızım! Dedi adam.

-Nereye gittiğine dair bir şey söylemedi mi size?!

-Hayır kızım.

-Emin misiniz gittiğine?!Bir yanlışlık olmasın?!

-Eminim kızım.Son ayın kirasını ödedi.Helallik aldı,elimi öptü ve gitti. Dedi adam.

Mert beni bırakıp gitmiş miydi?Bana hiçbir şey söylemeden nasıl gider?İnsan en azından bir not yazar!Bir "hoşça kal" der!

-Hem sen esas kız değil misin?Senin ne işin var Mert oğlumla? Dedi adam.

Bir şey söylemeden gittim.Ağlamaya başlamıştım.Peki Mert nereye gitmişti?

Acaba...Acaba dağ evine gitmiş olabilir miydi?İlk tanıştığımız yere...Hemen dağ evine gitmeye karar verdim.

1,5 Saat Sonra

Dağ evinin önüne gelmiştim.Kapıyı çaldım ve bekledim.

5 Dakika Sonra

Art arda kapıyı çalıyordum ama kimse açmıyordu.Mert belki içerdedir diye seslendim:

-Mert,lütfen beni dinle!Ben Gökhan'ı öpmek istemedim!Ona "Seninim" demek istemedim!Ama Wattpad tarafından gönderilmiş bir müfettiş vardı orada!O yüzden demek zorundaydım!Yoksa kitap silinirdi!Mert ben bunları yapmak istemedim!

Hiçbir tepki yoktu.

-Madem bana tepki vermiyorsun Mert,o zaman ben de sen o kapıyı açana kadar dışarıda beklerim! Dedim.

Sonuçta Mert beni bu soğukta dışarıda bırakmazdı.

2 Saat Sonra

Hâlâ hiçbir cevap yoktu.Artık emindim.Mert burada değildi.Mert beni bu kadar süre bu soğukta bırakmazdı.

Gitmeye karar verdim.

1 Saat Sonra

Eve gelmiştim.Kapıdan içeri girdim ve direk odama çıktım.Yatağıma yatıp ağlamaya başladım.Nereye gitmişti?!Neden bana hiçbir şey söylememişti?!Ne olursa olsun insan bir "hoşça kal" der yani!

Ama ben onu bulmak için elimden geleni yapacaktım.Onu bulmalıydım.

Derken camımda bir tıkırtı duydum.Bu badboylara özgü bir şeydi ama bir keresinde Mert de cama çıkmıştı.Yine Mert olabilir miydi?!

Hemen perdeyi açtım ve gördüğüm kişiyle hayal kırıklığına uğradım.Bu Mert değil,Gökhan'dı.

Ona bugünkü her şeyi müfettiş yüzünden yaptığımı söylemek için camı açtım ve:

-Gökhan bugün yaşananları unut. Dedim.

-Ne? Dedi.

-Müfettiş vardı.Yeni gelen hoca aslında Wattpad tarafından gönderilmiş bir müfettişti ve her şeyi o yüzden yaptım.Kitap silinmesin diye.Yani kendi isteğimle değil. Dedim.

Yüzü düştü ve:

-Gün gelecek,kendin istediğin için yapacaksın!Çünkü sen benimsin! Dedi ve gitti.

Sülük gibi yapıştı artık yeter ya!

Benim Mert'i bulmaya odaklanmam gerekiyordu.Mert nereye gitmiş olabilirdi?Nasıl bulacaktım onu?Ayrıca ben Mert'e karşı ne hissediyordum?

Onu şimdiden çok özlemiştim...

Kapı çaldı ve ablam içeri girdi.

-Bahar,annem seni aşağı bekliyor.Seninle konuşacağı önemli şeyler var.

Lütfen annem bana üvey abi getiriyor olmasın!Yazar ne olur bunu yapma bana!Bir de bununla uğraşmak istemiyordum.Korka korka odamdan çıktım ve aşağı indim.

Sizce Mert nereye gitti?

Sizce Bahar'ın annesi ne söyleyecek?

Sevgili okuyucularım,votelarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.Özellikle yorumlarınız.Onları görmek beni o kadar mutlu ediyor ki.Eğer kitabı beğendiyseniz arkadaşlarınıza da tavsiye edersiniz çok sevinirim.

Bu arada eğer kitapta şu da olsun,şu klişeyi de kitapta işle gibi önerileriniz olursa lütfen yazarsanız çok sevinirim.Kendinize iyi bakın, sağlıcakla kalın.