Sıradan Kız

Bölüm 33

Korka korka odamdan çıktım ve aşağı indim.Annemin sesini duydum:

-Bahar,gel kızım buradayım!

Ses mutfaktan geliyordu.Mutfağa gittim.Ablam da peşimden geldi.Annem mutfak masasında oturuyordu.

-Oturun kızlar. Dedi annem.

Ablam ve ben oturduk. Annem:

-Kızlar,konuşmamız gereken önemli bir mesele var:Babanızın verdiği nafaka artık bize yetmiyor.Maddi durumumuz eskisi kadar iyi değil.O yüzden,üçümüzün de bir işe girmesi gerek.

-Babamla niye tekrar evlenmiyorsunuz ki? Dedim.

-Bahar sen ne diyorsun?! Dedi annem.

-Sırf Gökhan ile ben aynı evde yaşayıp üvey baba senaryosu yaşayalım diye ayrılmadınız mı?O senaryo iptal olduğuna göre niye babamla tekrar evlenmiyorsunuz?

-Bu seni ilgilendiren bir mesele değil! Dedi annem.

-Yani şimdi iş mi aramamız gerek? Dedi ablam.

-Hayır.Aramanıza gerek yok çünkü ben üçümüz için de iş buldum.Nuray sana bir mağazada iş buldum.Bahar ve bana da bir holdingte iş buldum.

Ne?!Biliyordum!!!Patron-asistan senaryosu!

-Ne?!Holdingte mi?!

-Evet tatlım.Ben muhasebe bölümünde çalışacağım.Sen ise patronun oğlunun baş asistanı olacaksın. Dedi annem.

-Anne ben şu an lise mezunu bile değilim.Nasıl holdingte patronun oğlunun baş asistanı olabilirim?Beni nasıl bu işe alırlar? Dedim.

-Ben konuştum tatlım ve aldılar. Dedi annem gülümseyerek.

-Anne ben orada yapamam. Dedim.

-Bir kez de bencillik yapmak yerine birazcık bizi düşünsene!Maddi olarak durumumuz eskisi kadar iyi değil!Sıkışık durumdayız!İşe girmen gerek Bahar!

Annem sinirlenmişti.

Durumumuzun eskisi kadar iyi olmadığının bir süredir farkındaydım zaten.Ama illa holdingin veliahtının asistanlığını yapmama gerek yoktu ki.Başka bir iş de bulabilirdim.

-Anne ben başka bir iş bulsam? Dedim.

-Bahar,kendin söyledin:Sen lise mezunu bile değilsin!Böyle bir durumda bu kadar iyi maaşlı bir işi başka nereden bulacaksın?! Dedi annem.

Doğruydu aslında.

-İyi de okulum ne olacak? Dedim anneme.

-Part time çalışacaksın. Dedi annem.

-Anne part time asistanlık diye bir şey mi var?! Dedim.

Tabi ki olay aslında asistanlık değildi.Beni o veliahtın sevgilisi olayım diye işe alıyorlardı.

Sırf o maaş için işe girecektim.Ama o adamın sevgilisi filan olmayacaktım.Bunu yapabilirdim.Eğer işler ters giderse kendimi kovdurtup daha düşük maaşlı bir işe girebilirdim.Evet,bunu yapabilirdim

-Tamam işe gireceğim.Ne zaman başlayacağım? Dedim anneme.

-2 gün sonra. Dedi annem gülümseyerek.

-Başka söyleyeceğin bir şey yoksa ben odama çıkıyorum. Dedim.

-Tamam çık. Biz Nuray ile onun işini konuşalım. Dedi annem.

Odama çıktım ve yatağıma uzandım.Tabi ki yine aklımda Mert vardı.

Nereye gitmişti?Sizce?

Onu nasıl bulacaktım?

Onu bulmak için elimden geleni yapacaktım ama!

Keşke şimdi yanımda olsaydı...Keşke benimle olsaydı...Ona yeni iş olayını anlatsaydım...Sonra onunla beraber o veliahta neler yapıp senaryoya engel olacağıma dair planlar yapardık.

Çok özlemiştim onu.Hem de çok.Şu anda tek istediğim şey ona sarılmaktı.Arkadaşça tabi.

Yoksa arkadaşça değil miydi?Ona karşı ne hissediyordum ben?Tek emin olduğum şey öyle ya da böyle onu çok özlediğimdi.

Neyse benim ders çalışmam gerekiyordu.

Ertesi Gün

Uyandıktan sonra rutin işlerimi halledip kahvaltıya indim.Kahvaltıda yarın başlayacağım işi konuşuyorduk.Annem çok heyecanlıydı.Senaryoya aykırı olmasın diye söylemiyordu ama veliaht damat bulduğunu düşündüğünden dolayı çok heyecanlıydı annem.

Kahvaltımı bitirdikten sonra evden çıkmak için kalktım ve kapının önüne gittim.Montumu giyerken bir anda başım dönmeye başladı.Yazar yine ne yapmaya çalışıyorsun?

Yerin ayaklarımın altından kaydığını hissettim.Sonrası karanlık...

3 Saat Sonra

Uyandığımda bilmediğim bir yerde bir yatakta uzanıyordum.Burası da neresiydi?Derken yastıklardan vanilya kokusu almamla nerede olduğumu anladım.

Gökhan'ın evinde ne işim vardı benim?!En son bayılmıştım.Ama bayıldığımda kendi evimdeydim.Gökhan'ın evine ne ara gelmiştim?!

Telefonum komodinde duruyordu.Telefonumu aldım ve annemi aradım.Bir süre çaldıktan sonra açınca:

-Anne şu anda el âlemin evindeyim!Ve burada ne işim var,nasıl geldim gerçekten öğrenmek istiyorum! Dedim.

-Kızım sen evde birden bayıldın.Biz de ne olduğunu anlayamadık.Sen bayılınca çok endişelendik ve Gökhan'ı aradık. Dedi annem.

-Niye,Gökhan doktor mu ?!!!!! Dedim anneme.

-Kızım badboy sonuçta. Dedi annem.

-Tamam anne kapatıyorum. Dedim anneme.

Montum da buradaydı.Montumu alıp gidiyordum ki kapı açıldı ve Gökhan içeri girdi:

-Sonunda uyanmışsın güzelim.Nereye gidiyorsun? Dedi Gökhan.

-Çekil önümden. Dedim.

-Nereye gidiyorsun dedim?! Dedi Gökhan.

-Ya çekilsene önümden!!! Dedim.

-Hiçbir yere gitmiyorsun!Burada kalacaksın!

-Gökhan çekil önümden!!! Dedim.

-Ben sen bayılınca sana iyilik yapıp evime getiriyorum,senin yaptığına bak ama. Dedi Gökhan gülümseyerek.

-Bayıldım diye niye evine getiriyorsun lan,senin evin hastane mi?!!! Dedim.

Derken tekrar aynı şey olmaya başladı.Yine başım dönmeye başlamıştı.Yine yer ayaklarımın altından kayıyordu.Hayır...Ne oluyor?!

Sonrası karanlık...

2 Saat Sonra

Uyandığımda hastanedeydim.Ve yanımda yine Gökhan vardı.

-Neyin var senin?Niye sürekli bayılıp duruyorsun? Dedi Gökhan.

-Doktor nerede? Dedim.

-Birazdan geleceğini söyledi.

Derken doktor geldi.

-Doktor Bey,neyim var benim?Durumum ne? Dedim.

-Haberler iyi Bahar Hanım:Hamilesiniz! Dedi doktor.

Ne?!!!!!

Sevgili okuyucularım,votelarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.Özellikle yorumlarınız.Onları görmek beni o kadar mutlu ediyor ki.Eğer kitabı beğendiyseniz arkadaşlarınıza da tavsiye edersiniz çok sevinirim.

Bu arada eğer kitapta şu da olsun,şu klişeyi de kitapta işle gibi önerileriniz olursa lütfen yazarsanız çok sevinirim.Kendinize iyi bakın, sağlıcakla kalın.