Sabah uyandığımda hâlâ nereye gideceğime karar verememiştim.Burnuma çok güzel kokular geliyordu.Kalktım ve mutfağa gittim.Mert kahvaltı hazırlamıştı.
-Mert?
-Sonunda uyandın güzellik.Umarım kreplerimi beğenirsin.
Aslında şu anda yaşanan çok klişe bir sahneydi ama bu sahneyi badboyla değil de badboyun düşmanı ile yaşadığım için sorun yoktu.
-Mert niye zahmet ettin?Ben birazdan çıkacaktım.
-Bahar seninle konuşacaklarım var.Hadi otur ve konuşalım.Bahar otur lütfen.
Oturdum ve Mert konuşmaya başladı:
-Bahar wattpad senaryosuna karşı koyma fikrinin ne kadar doğru olduğundan hâlâ emin değilim.Ama ne olursa olsun Gökhan gibi şerefsiz bir herifle aynı evde yaşamak zorunda kalmanı istemem.O herif seni taciz bile edebilir.Sonuçta badboylar masum kızları duvara sıkıştırmalarıyla meşhurdurlar.Kendine kalacak bir yer bulana kadar burada kalabilirsin.Bu sürenin ne kadar uzun olacağı önemli değil.
-Mert teşekkür ederim ama bunu kabul edemem.
Yani sonuçta Mert'e güvenemezdim.Hikâyenin tecavüz için insan kaçıranıydı o.Ve hâlâ niyeti Gökhan'dan intikam almak için beni kullanmak olabilirdi.Gerçi dün gece çok büyük bir risk alıp onun evinde kalmıştım ama başka çarem yoktu.Ve dün akşam o kafayla sağlıklı düşünememiştim.Yani sizden hoşlanan çocuğun annenizle evlendiğini düşünün bir.Öyle bir kafadaydım dün.
-Bahar peki başka ne yapacaksın?
-Ben gidecek bir yer bulurum.
-Tamam o zaman sen bilirsin.O zaman hadi kahvaltı yapalım.
Ya krebin içinde zehir varsa?Yememek için bir bahane bulmalıyım.Bir anda telefonum çaldı.Oh wattpad kızı şansı işte!
-Ben bir bakayım.
Dedim ve konuşmak için lavaboya gittim.
Arayan bu sefer annem veya Gökhan değildi.Dün akşamdan beri kaç kez aramışlardı ama hiçbirini açmamıştım.Bu sefer arayan Defne'ydi.Tabi ki de açmayacaktım.Kesin Gökhan aratıyordu.
Ama bu telefonu kahvaltıdan kaçmak için kullanabilirdim.Telefonu meşgule attım ve biraz bekleyip mutfağa geri döndüm.
-Mert acil bir durum varmış.Şimdi Defne söyledi hemen gitmem gerek.Zahmet etmişsin her şey için çok teşekkür ederim ama gitmem gerek. Dedim ve Mert'in söylediklerine ve sorularına aldırmadan çıktım.
İyi de nereye gidecektim?Nerede kalacaktım?Okula nasıl gidecektim?Polisler kesin peşimdeydi.Ya wattpad polisleri de peşimdeyse?
Bir çözümünü bulmalıydım.Hemen aklıma yatılı bir iş bulmak geldi.Ama böyle bir durumda kesin patronum mafya olurdu.Mafya patronla aşk klişesi...
Ama başka çarem de yoktu ki...
Yani eve dönmekten başka...
İnternetten iş ilanlarına baktım.Karşıma hep bir villada yardımcılık ilanları çıkıyordu.Altlarında da patronlarının adı yazıyordu:Mafya Ateş,Mafya Meriç,Mafya Rüzgar,Mafya Yağız,Mafya Poyraz...
Galiba en iyisi eve dönmekti.Aslında babamın yanına da gidebilirdim ama o da senaryo taraftarıydı.Ve annemi arayıp yerimi söyleyebilirdi.
En iyisi eve dönmekti.Ama asla Gökhan'la aşk yaşamayacaktım.Yine de senaryoya karşı koyacaktım.
25 Dakika Sonra
Evin kapısına gelmiştim.Kapıyı çaldım ve kapıyı açan ablamdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sıradan Kız
HumorO diğer wattpad kızları gibi değildi.Öncelikle saf değildi ve zoraki evlilik de yapmayacak,bir badboy'la veya zengin bir patronla da aşk yaşamayacaktı.Wattpad kitapları klişeleri ne kadar karşısına çıkıp onu bir wattpad hikâyesine sürüklemeye çalışı...
