Known Secrets of FELIZ

Chapter 50

FELIZ POV

"I-I'm sorry. Nakainom din ako-"

"Mababawi ba ng sorry mo ang nawala sa akin? Damn it! I could have given it to-"

Natigilan ako.

"To whom? To Daze?" galit na galit niyang sambit sa akin. Not now, please!

"Please let me leave" pag-iiba ko ng usapan.

"Babalik kana naman sa kanya? Sino bang kaibigan mo sa aming dalawa? Ni hindi mo nga alam kung anong pwede pa niyang gawin sa'yo! Paano kung mahal niya pala talaga si Shanon? Paano ka? Tatakbo kana naman sa akin! Bullshit!" napasabunot na siya sa buhok niya at ikinulong ako sa mga bisig niya. Ayaw talaga akong paalisin.

"Tangina Quiel, Oo na sana ang sagot ko sa'yo kung sakaling alukin mo akong magpakasal tayo pero heto, binigyan mo lang ang utak ko ng ikasasakit nito para magbago ang isip ko" sumbat ko.

"Oo ang sagot pero pilit lang. Ginagago mo lang ako Feliz. Ganoon na ba kabobo ang tingin mo sa akin?"

"Wala akong sinasabing ganyan. Akala ko kasi talaga ikaw na ang para sa akin kasi sa lahat ng nangyari ikaw lang yung nanatili kahit ang sama mo noon sa akin. Ikaw lang ang nagparamdam sa akin na kahit ganito ang buhay ko ay kamahal-mahal pa rin ako kaso lintik talaga kasi ikaw pala ang nakauna hindi mo man lang ba ako nirespeto? Talagang nagpadala ka pa sa kamanyakan ng utak mo"

Tila nainsulto naman siya sa nasambit ko.

"Hindi ako tanga para hindi pag-isipan ang ginagawa ko Feliz. Kahit lasing ako, alam ko kung ano ang ginagawa ko, hindi ko lang mapigilan dahil alam kong mahal ko ang nasa harapan ko. Ikaw ba? Bakit hindi mo man lang naisip na lumaban kung talagang ayaw mo? You could have killed me kung ayaw mo na sa akin sa simula pa lang"

"And you think I can do that? I tried pero mas malakas ka! Huwag mo akong baliktarin gayong ikaw naman talaga ang may kasalanan sa ating dalawa. Yes! I admit it, I liked you pero hindi 'yon sapat para hayaan kitang babuyin mo ako. Ibibigay ko rin naman sana sa'yo 'yun kung naghintay ka lang... kung sana pinag-hirapan mo muna ako. Kahit ilang beses ko pang isuko ang sarili ko sa'yo Quiel, pagsasawaan mo talaga ako kung naghintay ka pero hindi. Nagmadali ka. Mauna na ako" malamig kong sabi at buong lakas na itinulak na siya. Gusto ko na lang magwala. Tingin ko ang dumi-dumi ko na. Wala na ang pinakainiingat-ingatan ko.

Naglaho na lang isang iglap, correction! Matagal na palang wala, hindi ko lang alam.

"Feliz, saan ka pupunta?" dire-diretso lang ako sa paglalakad. Gusto kong lumalaklak ng isang galong alak.

"Shut up, Sir. I don't need your help right now" pagmamatigas ko. Patulo na talaga, pinipigilan ko lang.

"Hatinggabi na ah, bakit gising ka pa? Nasaan si Quiel? Bakit hindi ka niya sinasamahan-SHIT!"

Naramdaman ko na lang na nasa tubig na pala ako. Puta naman. Kung kailan gusto kong mag-emo ay dinala pa ako ng paa ko sa gilid ng pool. Ayan tuloy, nadulas ako at dumeretso. Pababa. Basang-basa na naman ang katawan ko.

Mabilis akong naiahon ni boss at inihiga sa gilid ng pool. May balak pa ata 'to.

"Gago, buhay ako! hindi mo kailangang mag-CPR-"

I was caught off guard. Para akong tinatanggalan ng hininga sa ginagawa niya. Inuubos niya lahat ng hangin na ibinubuga ko gamit ang bibig niya

Binuhat niya ako na hindi pinuputol ang dapat putulin na at dinala sa kwarto ata niya.

Para akong batang iyak pa rin ng iyak kahit may ginagawa na sa akin si boss at buhat-buhat niya ako. Nakapulupot ang mga binti at paa sa dibdib niya at nakakaramdam na ako ng kiliti sa gitanang bahagi ng aking katawan.