•SARAH•
Today's the day.
"Sarah?" Rinig ko ang boses ni tita Savannah galing sa labas ng kwarto ko, tinignan ko muna ang sarili ko sa salamin saka ko binuksan ang pinto at sinalubong si tita.
She looked at me, head to toe admiring what i'm wearing right now. Napangiwi ako at naupo sa kaninang inuupuan ko. Kanina pako inaayusan ng mga tauhan ni tita dito.
"Para namang ikakasal na" Sabi ko dito saka sya natawa ng mahina, tumabi sya sa'kin at hinarap ako sa salamin she then smiled. "You look just like your mom when she wore that dress." Nanindig ang balahibo ko sa sinabi niya, ' my mom wore this? '
"Bakit parang ang bongga naman yata ng dress na to?" Tanong ko rito, she just shrugged. "Your father picked that for your mom at their 1st anniversary" nawala ang ngiti sa labi nya, "Sarah, you're turning 21 soon." Hinarap ko sya at nalilitong tinitigan, "ano naman?" I asked, she sighed and smiled "maiintindihan mo din. Maybe not now but sooner. Get ready aalis na tayo mamayang 6:00 pm" I just nodded.
Tuluyan ng umalis si tita at naiwan akong nakatingin sa salamin, naalala ko na naman si mom. Napabuntong-hininga ako at tumayo saka kinuha ang cellphone ko at tinawagan si Yvann. ' I miss you so much. '
Ilang minuto lang bago ito sinagot, "hello? Sino 'to?" I heard a girl's voice. Di ako sumagot, nakaramdam ako ng kirot sa dibdib ko. "Who are you? Anong kailangan mo sa boyfriend ko?" I gulped. I ended that fucking call, boyfriend huh? I tear fell from my eye. Agad ko yung pinunasan at hinanda na lang ang sarili ko.
Bumalik ako sa kinauupuan ko at naglagay ng contact lens sa mata ko matagal tagal na din nang huli akong sumuot neto. Inalis ko na ang pampakulot na nasa buhok ko at inayos yon. Aalisin ko sana ang lipstick na nilagay din nila kaso naalala ko, matte pala nilagay nila kaya hinayaan ko nalang.
Bumalik ako sa kama ko at kumuha ng baril sa may cabinet ko at nilagyan yun ng bala, pati ang paborito kong silencer, kinuha ko ang leg band at dun nilagay ang silencer. Muli ay tinignan ko ang kabuuan ko sa salamin, kinuha ko na ang cellphone ko at pinagkatitigan ito sandali saka ni-power off. Pumunta nako sa baba at nakipag kita kina tita at Matteo.
Sinalubong ako ni Matteo at inabot sa'kin ang kamay nya at tinanggap ko naman to at nakaharap ko na nga ng tuluyan sina tita. I smiled and she did as well.
"Look how gorgeous you are" anang Matteo, I rolled my eyes. "Am I supposed to be surprised?"
"Oh tama na yan, malelate na tayo sa reunion. We don't want that to happen." Naunang maglakad si Matteo at pinagbuksan naman kami ng pinto ni Duke na syang driver ni Matteo saka kami inalalayan ni Matteo papasok ng limo.
Naupo nako at nakatingin sa labas. ' I hope I can see you there. ' napapikit ako at patuloy na nagnanais na sana Makita ko si Sivan doon.
Tahimik ang buoong biyahe namin hanggang sa binasag ni Matteo ang katahimikan, "you think Sivan's there?" Tanong nito, nilingon ko naman sila ni tita na ngayo'y nakatingin sakin.
"Di ko rin alam kung ako ang tinatanong niyo." I sighed and rested my back, "I hope your brother is there, Sarah. I know you've been desperate to see him." Anang tita. Yea, hope so..
Syon ko
Inalis ko muna ang kung anong nangyari kanina. Sarah, focus on looking for your brother. I nod unconsciously."Sarah, are you okay?" Nabaling ang atensyon ko kay tita na ngayon ay mukhang nag aalala, I smiled and nodded. "Ayos lang, tita."
Matteo cuts our conversation. "We're almost there." Aniya habang nakatingin sa labas ng sasakyan.
YOU ARE READING
𝙁𝙖𝙠𝙚 • 𝙟.𝙟𝙠 × 𝙡𝙡.𝙢 • (𝘾𝙊𝙈𝙋𝙇𝙀𝙏𝙀𝘿)
Fanfiction"𝘚𝘩𝘦 𝘸𝘢𝘴 𝘱𝘰𝘸𝘦𝘳𝘧𝘶𝘭 𝘯𝘰𝘵 𝘣𝘦𝘤𝘢𝘶𝘴𝘦 𝘴𝘩𝘦 𝘸𝘢𝘴𝘯'𝘵 𝘴𝘤𝘢𝘳𝘦𝘥 𝘣𝘶𝘵 𝘣𝘦𝘤𝘢𝘶𝘴𝘦 𝘴𝘩𝘦 𝘸𝘦𝘯𝘵 𝘰𝘯 𝘴𝘰 𝘴𝘵𝘳𝘰𝘯𝘨𝘭𝘺, 𝘥𝘦𝘴𝘱𝘪𝘵𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘧𝘦𝘢𝘳." ©𝘈𝘭𝘭𝘪𝘳𝘢𝘎𝘪𝘳𝘭 2018