Rains of Love (Celebrity Series #3)

Love 21

Chapter 21

I Believe

Hindi ko alam kung paano kumalat. Basta ay ang alam ko lang, inaasahan ko na.

My rejection to Roderick is now fastly spreading. Gayon din ang naging closeness daw namin ni Lucas pagkatapos ng "break up" namin ni Rod. I am now so hot in the eyes of many students especially the girls. Noon, nakakaya ko pang harapin ang mga mapaghusga nilang paningin sa akin at kaya ko pang tarayan nang confident pero ngayon, I'm torn between confronting them or just behave. I still feel guilty.

Naiintindihan ko rin kasi kung bakit nag-iinit ang pangalan ko sa kanila ngayon. Karereject ko pa lang sa lalaking akala nila'y magtatagal na sa akin tapos bigla-bigla nila akong nakikitang kasa-kasama si Lucas.

But can they blame me? Iniiwasan ko nga ba siya, diba? Anong laban ko kung siya mismo ang lapit ng lapit sa akin?

"That's enough..." Lucas said as he gets my pen and notebook.

Kagaya nitong mga nakaraang araw, sabay naming pinagtutulungan ni Lucas ang mga schoolworks ko. Hindi ako makatanggi because it's useless. Hindi rin naman siya nakikinig sa akin at hindi rin siya nagpapapigil.

"Hindi ko pa tapos 'yon," pigil ko.

"Let's eat first, baby."

Natahimik ako. He smiled at me and itinabi niya ang lahat ng mga papel sa mesa. Tumingin siya sa kanyang wrist watch saka nag-angat ng kamay para magtawag ng waiter.

"What do you want to eat?" tanong niya.

I bit my lower lip and looked at my menu. Sinabi na niya ang kanya kaya minadali ko na rin ang sa akin. I chose the expensive foods. Tumango ang waiter at sinabi muna ulit ang order namin bago umalis.

Lucas stared at me and chuckled. "Ikaw ang magbabayad no'n lahat." biro niya.

Ngumuso ako. "Don't fool me. You're rich. Hindi mo sinabi sa akin,"

Dahan-dahang napawi ang ngiti niya at malalim akong tinitigan. "I heard from Nanay that you was kicked out by my mother that night in the hospital. What did she do?"

Nagkibit balikat ako. Wala na sanang planong sumagot pero mapilit siya.

"What did she do, Shaireen?"

"Nothing. She just told me she doesn't need me there."

Tumiim ang titig niya.

I sighed. "Totoo naman 'yon. Kasalanan ko ang nangyari kaya no'ng gusto niyang umalis ako, hindi na ako nakipagtalo." I sighed. "Thank you and I'm so sorry, by the way."

"Bakit hindi mo ulit ako binisita? I waited for you do you know that? Tinawagan din agad kita no'ng nagkamalay ako pero hindi mo sinasagot."

"Nahihiya kasi ako..."

Gumalaw lang ang kilay niya.

"I was so guilty plus nalaman ko pang mayaman ka pala kaya... nahihiya akong kausapin ka."

"Bakit ka mahihiya?"

Sinamaan ko siya ng tingin. "Seriously? Of course I'd be embarassed! Inutos-utusan kaya kita noon! Akala ko mahirap ka lang because you're a SA! Tapos, malaki pa ang muscles mo at ang matcho-matcho mo pa–"

He smirked. Napatikhim ako.

"I mean, I thought you're poor! And then I just found out that you're rich! Richer than me! Sinong hindi mahihiya roon?!"

Napawi ang ngisi niya. "That's why you're avoiding me? Dahil lang do'n?"

"Anong dahil lang do'n?"