Alipin ng Pag-Ibig

Chapter 44

ONE MONTH LATER

ISANG BUWAN---isang buwan na pala siyang nagtitiis sa piling ng lalakeng mahal niya,pero hindi sya mahal,sa loob ng isang buwan na iyon walang ginawa ang binata kundi ang saktan ng paulit ulit ang kanyang puso,pinamumukha sa kanyang hindi siya nito kayang mahalin kailanman.Paulit ulit gagamitin at binababoy ang kanyang katawan,what else she could asks for?nakuha niya na ang binata,natikman na ang katawan nito na higit pa sa inaasahan niya noon.Sa kanya ang katawan ng binata pero hindi ang puso nito,kapiling niya ang binata pero hindi ang pagmamahal nito bagkus pagkamuhi at galit ang pinapadama sa kanya minu minuto sa buhay niya.Tinatanong niya minsan sa kanyang sarili,hindi pa ba siya napapagod umaasang matutunan din siyang mahalin ni Josh?Ano pa ba ang kailangan niyang gawin upang makuha niya ang puso ng binata?Lahat--lahat lahat ginawa niya na ano pa bang kulang?anong wala sa kanya kaya hindi siya magawang mahalin ni Josh? o kaya respetuhin man lang bilang parausan kahit hindi bilang asawa nito.She sacrifice enough of herself begging for Joshua's love but seems it will not going to be happen even though how much she's trying to do everything as what Joshua asked her to do.To give him pleasure,to give her best services in bed,to serve him foods,drinks,laundry and so on.Natuto na nga siyang magluto at sa mga gawaing bahay para pagsilbihan ang binata pero wala pa din,naghahanap parin ito ng ikakagalit sa kanya,ipipintas sa trabaho niya dahilan ng parusahan siya nito sa kama.At paulit ulit minamaliit ang kanyang pagkatao.And she ended up nothing to gain but all pain!Pain that slowly killing her hope that maybe one day magawa din siyang mahalin ni Joshua.How she will going to makes impossible a possible?
Nag iba narin sila ng bahay kuno ni Joshua dahil iyon ang gusto nito at nagta trabaho na ito sa kompanya nila,siya naman sa Villa lang buong araw at hindi siya makalabas unless kasama si Josh at ultimo pupunta sa Mansion dapat kasama si Josh.
Sunod sunod na busina ng kotse ang nagpabalik sa kanyang pagmumuni muni.Kasalukuyan siyang nasa laundry at nagtutupi ng panloob nilang damit ni Josh.Mabilis siyang tumayo atsaka nilabas ang binata upang salubingin ito,malamang magagalit na naman sa kanya dahil wala siya sa labas ng dumating ito paano kasi nawaglit sa isip niya yon.Agad niyang nakita ang galit sa mga mata ng binata kaya nagyuko siya ng ulo.
"Anong pinagkakaabalahan mo sa loob at wala ka sa labas pagdating ko!?tanong agad ni Josh.
"Nagtutupi ako ng mga damit sa laundry room"sagot niya sabay kinuha ang briefcase na bitbit ni Josh pati ang laptop bag nito.
"Nagtutupi o natutulog?tanong ni Josh habang naglalakad papasok sa loob ng Villa.
"Nagtutupi talaga ako Josh maniwala ka"sagot niyang nakabuntot sa binata.
"Paano ko naman paniniwalaan ang sinungaling na katulad mo!?ani ulit ni Josh sabay umupo sa sofa.
"M-maghahanda na ako ng pagkain"mahina niyang wika.
Dahil alam naman niyang hindi siya mananalo sa binata sasabihin at sasabihin parin nito ang gustong sabihin,nilagay niya ang mga gamit ni Josh sa mesa at humakbang na sana patungo sa kusina ng marahas siyang hinablot ni Josh sa buhok.
Kung dati rati napapa aray pa siya sa tuwing ginagawa iyon ni Josh,this past few days parang hindi na siya nasasaktan pa,nasanay na nga talaga ang kanyang katawan sa mga pasakit ng binata.
"Tinatalikuran mo ako habang kausap pa kita?ani ni Josh.
"Wala naman akong sasabihin na pinaniniwalaan mo hindi ba?so why would I waste time depending myself?aniya sa binata.
Tulad ng inaasahan,pinatikim na naman siya ni Josh ng mag asawang sampal,lately iyon ang ginagawa sa kanya ng binata sa tuwing nababara o nagagalit ito sa kanya ng walang dahilan,pagkatapos siya nitong bugbugin saka naman siya gagamitin ng paulit ulit na parang hayop.
"Matapang ka na ngayon huh?bakit anong ipinagmamalaki mo?dahil ba marami ka ng natututunan makuha lang ako ha!?Desperada ka nga talaga!ani ni Josh sa mukha niya.
"Ma swerte ka Josh dahil may isang baliw na desperadang babaeng katulad kong nanglilimos ng konting respeto at katiting na pagmamahal mula sayo.Kung wala ako,malamang kahit asong kalye walang maghahabol sayo dahil wala kang puso!sagot niya sa binata.
Sinikmuraan siya ni Josh ng dalawang beses,at namimilipit siya sa sakit habang nakahiga sa sahig,hinablot siya sa buhok at pinapatayo siya nito sabay hinawakan sa baba at buong lakas siyang sinampal.Pero parang wala na sa kanya ang mga yon ni hindi na siya nagmamakaawa sa binata para huwag siya nitong saktan.Hindi na nga siya umiiyak sa tuwing sinasaktan siya ni Josh.
"How dare you Angeline!!!!asik niya dito.
"I-ibalik mo na lang ako sa Papa ko Joshua"aniya sa mahinang tinig habang napapangiwi sa sakit.
Marahas siyang hinawakan ni Josh sa buhok at tiningnan siya sa mga mata,she met his gaze at nandon parin ang galit sa mga mata ng binata,sanay na siyang makita iyon dahil araw araw gabi gabi niya na nakikita ang mga matang iyon.
"Ibalik?bakit kinuha ba kita sa kanya huh?ikaw ang lumapit kaya ikaw ang umalis!!!asik ni Josh sa kanya.
Napalunok siya,this is it...kailangan pa ba siyang ipagtabuyan o ikaladkad palabas ni Josh para iwan niya na ito?Kakayanin ba niyang mawala si Josh sa kanya?Anong gagawin niya?anong sasabihin niya sa kanyang Papa dahil sa tagal ng paghihirap niya sa piling ni Josh walang alam ang kanyang Papa pati ang mga magulang ni Josh,lahat ng sama at sakit ng loob,iniipon at tinatago niya sa kanyang dibdib dahil wala siyang mapagsasabihan nito,walang marereklamuhan at walang mabubuhusan ng hinanakit niya.Lahat ng iyon sinarili niya kahit pakiramdam niya ang bigat bigat na,ang sakit sakit na at ano mang oras maaari na siyang sumabog dahil sa daming bombang naka imbak sa dibdib niya.Gusto parin talaga niyang sumugal kahit alam niyang dehado na siya umaasa na lamang siya sa swerte.
"Sa tuwing ginagamit mo ako wala ka bang nararamdaman kahit katiting na pagmamahal para sa akin?Hindi mo ba na a-appreciate lahat ng mga ginagawa ko para pagsilbihan ka?tanong niya sa binata kahit alam niya na ang isasagot nito.
"Kahit mamatay ka pa para lang pagsilbihan ako I don't care the hell! And bear this in mind I don't love you,I don't even like you Angeline because I resent you the most get it!???aniya sa dalaga.
Inaasahan niyang iiyak ito but no,dahil gustong gusto niya kapag umiyak ito sa kanyang harapan but why this time parang hindi yata umiyak si Angeline?Is his hurtful words wasn't enough to makes Angeline cry in pain?what's wrong with that?Instead,he saw Angeline smiling while looking at him and with blood on her lips.
Sumilay ang ngiti sa kanyang labi kahit dumudugo na iyon dahil nalalasahan niya ang kanyang dugo.
"I'm so happy Josh because all this time naging totoo ka sa sarili mo,hindi mo nga talaga ako mahal at talaga ngang hindi mo ako kayang mahalin kahit ginawa ko na ang lahat lahat"aniya sa binata.
"And finally nagising ka rin sa katotohanan Angeline na kahit anong gawin mo hindi magbabago ang tingin ko sayo!aniya dito.
Muli siyang ngumiti sabay hinawakan sa kamay ang binata at marahan iyon hinalikan,saka muling tiningnan sa mga mata si Josh.
"Gusto ko ring sabihin sayo sa kabila ng mga ginawa mo sa akin ay hindi parin nawawala ang pagmamahal ko sayo..because in my empty brain there's a thought saying You will be mine Josh...You're Mine"aniya saka hinalikan sa labi ang binata.
Napalunok si Josh habang hindi makahuma sa ginawa sa kanya ni Angeline,what's the meaning of this all?naninibago siya sa ikinikilos nito she's not like this before.
"I love you Josh,I love your killing gaze looking at me that makes me nervous everytime,I love your strong hands that slaps me when you get mad without reasons,I love your mouth that always said a hurtful words towards me,I love everything in you..your heart..your body and soul...I love them all"aniya sa binata saka muling hinalikan sa labi.
Marahas siyang hinawakan ni Josh sa buhok at tiningnan siya sa mga mata,ngiti naman ang sinalubong niya sa binata sabay hinaplos ito sa mukha.
"Josh...I'm begging you to take me now..like the first time you took me and the way how you took my innocence please?aniya sa mahinang tinig.
Hindi kumibo si Josh at nanatili itong nakatitig sa kanya kaya dahan dahan siyang kumilos atsaka niyakap ng mahigpit si Josh na hindi ito kumilos.
"Please just for once Josh"aniya habang tinitigan ang binata.
Hindi parin ito kumilos kaya unti unti niyang inilalapit ang mukha niya sa mukha ni Josh sabay hinalikan ito sa labi.Napapakapit siya sa batok ni Josh ng maramdaman niyang unti unti itong tumutugon sa kanyang halik,at binuhat siya nito paakyat sa kanilang kwarto.Natuwa siya sa isiping for the second time around ay muli niyang madama ang lambing ng yakap ng binata,ang magaan nitong haplos sa kanyang katawan,ang masusuyo nitong halik sa kanyang labi,at kung paano siya nito kunin na may pag galang at pakaingatan.God knows she really miss the first time Joshua took her innocence and now finally she feel it again.Dahil kinuha siya ni Joshua katulad ng kung paano nila pinagsaluhan ang unang beses ng pag iisa ng kanilang katawan.
Masuyo niyang pinagmamasdan si Josh habang mahimbing itong natutulog at nakadapa,sa kanya ito nakaharap ngayon kaya malaya niyang nakikita ang mukha nito.Sumilay ang ngiti sa kanyang labi at dahan dahan hinaplos ang labi nito gamit ang kanyang daliri.Matagal at para bang pinagsasawa niyang damhin iyon,pinagsasawa ang mga matang titigan iyon na halos hindi na kumukurap.Kasunod nun ay hinawakan niya ang mukha ni Josh at sumusundot sa kanyang palad ang balbas nito sa pisngi.Ngumiti siya dahil medyo nakaramdam siya ng kiliti.Baliw..pero okay lang baliw na baliw naman talaga sa binata.
"I love you so much and thank you for tonight Josh,I will forever treasure this sweet moment of us"aniya atsaka inangat ang ulo at dinampian ng halik ang binata.
Maingat siyang bumaba sa kama at tinungo ang closet,nandon ang kanyang maliit na bag at handa na ang lahat sa kanyang paglisan.Dahil,kahit hindi pa siya sinabihan umalis ni Josh iyon na talaga ang balak niya,ang iwan na si Josh para malaya na ito upang mawala narin ang galit at poot sa puso nito,at ngayon nga binitiwan na ni Josh ang salitang aalis na siya dahil siya naman ang lumapit and she think Josh is right.Aalis na siya,dahil alam niyang kahit anong gawin niya imposibleng mamahalin siya ng binata.Dahan dahan niyang kinuha ang envelope sa drawer,it's annulment form na kinuha niya ng hindi alam ni Josh dahil palihim siyang tumatakas kapag wala ito it was three days ago.Nandon na ang kanyang pirma at pirma na lamang ni Josh ang kulang.Nilagay niya ito sa bedside table ng dahan dahan at nilagay din sa ibabaw nito ang sulat kamay na kanyang ginawa na para talaga sa binata.A thankful and farewell letter for her dear one.For the love of her life...Joshua.
Paglabas niya sa Villa saka nag uunahang pumatak ang kanyang luha na kanina pa niya pinipigilang hindi malaglag habang sinasabi ni Josh ang masasakit na salita para sa kanya.Kinaya niyang hindi na iiyak kapag minamaliit siya ni Josh at nagawa niya iyon dahil iyon ang gusto niyang makita ni Josh na kahit sa kahuli hulihang sandali ng kanilang pagsasama ay nag iwan parin siya ng ngiti sa binata,ngiting nagmumula sa kanyang puso at hindi ngiti ng pagkukunwari.Hindi siya lumingon kung saan siya nagmula at nagmamadali siyang naglakad,hindi niya alintana ang pagtahol ng mga asong nadaraanan niya sa kalsada basta ang nais niya ngayon ay lumayo,magpakalayo layo at pupunta sa lugar na kung saan walang makakakilala sa kanya.Dahil gusto niyang kalimutan ang naging buhay niya ngayon,gusto niyang magbagong buhay na walang bakas ng kahapon.Lakad takbo ang kanyang ginawa at nakarating siya sa hindi mataong lugar,nanunuot sa kanyang balat ang malamig na hangin,makulimlim ang kalangitan na nagbabadyang uulan at sinasabayan pa paminsan minsan ng pagkulog.Tumingala siya sa langit at hanggang ngayon patuloy parin siyang lumuluha dahil iyon na lamang ang nagagawa niya upang maibsan ang bigat ng kanyang nararamdaman.Hanggang unti unting pumapatak ang butil ng ulan sa kanyang mukha,pumikit siya at dinama ang bawat patak ng ulan na ngayon ay parami na ng parami.Hanggang sa lumakas ang ulan at sinasabayan na ng kulog at kidlat,bigla siyang nakaramdam ng takot.
"Lord please not now!usal niya sa kanyang sarili.
Hanggang sa sunod sunod ang pagkulog at pagkidlat kaya mabilis siyang napaluhod sabay tinakpan ang kanyang magkabilang tainga at napahagulgol na ng iyak dahil sa sobrang takot niya.
"No!no!Please save me!mahina niyang wika habang nanginginig sa takot.