MAHKUM

45

İnsan kaç kez doğar? Bir mi iki mi? Sonsuz mu? Ben sonsuzu işaretliyorum. Çünkü ben sonsuz kere doğdum o kadınla. Sonsuz kere öldüm. Ben Savaş. Bir adet savaş kahramanı. Bir adet kötü savaş kahramanı. Siz hiç kötü olarak iyi olanı sevdiniz mi? Arzu ettiniz mi iyiliğin en derinini. Ömür'ünüz oldu mu benim ömürümü görmeye... O benim her gün ölüp her gün yaşamamdı. Her kötü oluşumu yüzüme vuruşumdu. Ben onun için kendi kötülüğümü kendi yüzüme vurmuştum. Ben onun için dünyamdaki son iyilikleri onun nefesine üflemiştim. İşte ben öylesine bencil öylesine nankör bu hissin böyle kölesi olmuştum...

ÖMÜR'DEN

'Bana böyle davranmasına dayanamıyorum. ' buna katlanmak işkence gibiydi. Kavuşmuş bir aşık olarak kapımda pervane olması gereken adam soğuk bir nevaleden ibaretti. Canan bu dalgın ifadeli halime hemen

'İntikam soğuk yenir Ömürcüm. Sabret eminim senden dirsek gördüğü an korkarak yavru köpeğin olmaya devam edecektir. ' demişti. Ama söyledikleri öfkelenmeme sebep olmuştu. Ben yavru köpek değil Savaş'ı istiyordum.

'Canan istediğim onunla sevişmekten çok daha fazlası. Yolda benimle restleşti biliyor musun? Bu inatlaşma sonucunda aramıza girecek mesafeyi umursamadı bile. Savaştan bahsediyoruz ya. Onun benle arasına girecek bir milime bile tahammülü yoktur ki!' Kendimden emin konuşmam Gül'ün dikkatini çekmiş olacakki merakla sordu.

"Ne demeye çalışıyorsun Ömür?" Neyi kasettiğimi bal gibi anlamıştı aslında. .

"Hayatında başka bir kadın var!"bunu söylememle ikiside aynı anda kahkaha atmıştı. Ama ben gülünecek bir sey göremiyordum. Çok ciddiydim. Canan umursamaz alaycı tavrıyla

"Savaş'tan bahsediyorsun Ömür başka kadın kelimesini ağzına almadan önce ağzını yıkaman gerekir çünkü seninki apaçık iftira;" demişti. Peki ben niye bir şeyler sakladığına emindim? Niye eski Savaş gibi olmadığını hissediyordum. O benim gardiyanım olmaktan çıkıp kocam olmuştu evet ama şuan ne gardiyanım gibiydi ne de kocam!

"Anlamıyorsunuz. Ya o Savaş Güngör. Nasıl olurda benden uzak geçireceği koca bir haftaya tamam der!? "Savaştaki ben egolu olmama sebepti belki ama bunu kendimi kibire boğmak için söylemiyordum. Ben gerçeği dile getirirken ağır dürüstlük yapıyordum sadece.

"Bak Ömür Savaş'ın garip olduğunu bende kabul ediyorum ama sebebine ihanet demeden önce bir daha düşün. Onun seni bunca şeyden sonra başka bir kadın için kaybetme riskini göze alacağını düşünmek duygusallıktan öte aptallık!" Ah lanet olası Canan yine haklıydı. Ama lanet olası haklılığı Savaş'ın durumunu açıklamaya da yetmiyordu.

**********

Canan'ın ailesinin evi gerçekten muazzam bir yerdi. Çok sevmiştim. En son geldiğimde daha küçük bir yerde yaşarlarken şuanki evleri çok daha büyüktü. Bize verdikleri odanın balkonunda etrafı süzerken Savaş-sevgili kocam- yanıma teşrif etmişti. Ona tavırlıydım daha da önemlisi kırgın.

"İnsanlar yeterince gördü seni içeri gir. " Hasta. Bu adam tek kelimeyle hastaydı. Ve her ne kadar bazı şeyleri kabul etsemde içindeki hasta adamı kabul edip kaderim demeyecektim. Tedavi olacak öyle girecekti hayatıma. En azından bütün hayatıma.

"Bu hasta tavırların iddiani bile unutturuyor sana farkında mısın? Kıskançlığın ruhunu emen bir kanser adeta!" Yüzü hep duymaya alışık olduğu şeyleri duyduğu için umursamaz bir ifade takinmisti. Bu onun en sevmediğim hallerinden biriydi. Çoğu konuda bencildi ama bu konuda o bencilliğin kendisi oluveriyordu.

"Hadi gir içeri. " Nasıl olur da bu konuda bu kadar etkisiz kalabilirdim onda. Her konuda sihirli gibiydim Savaş konusunda . Çoğu kez başkalarına olan öfkesini dindirmeme bir kelimem yeterken konu kendimken onda hiç etkisi görüyordum. Adeta beni benim konularımda yok sayıyordu. Başkalarına bile benim için öfkesini yenerken benim için bana olan öfkesini yutmuyordu.