Ch 🎐21🎐

3.5K 247 19
                                    

"lu ​ေလး ​ေနရတာ အဆင္​​ေျပရဲ႕လား "

​ေခါင္​းညိမ္​့ျပမိသည္​

ကံတရားပါပဲ​ေလ  ​ေကာင္​း​ေကာင္​းမြန္​မြန္​ ​ေနရမဲ့ ကံမွ က်​ေနာ္​့မွာမရိွဘဲ

မိဘအရင္​း​ေတြက်​ေတာ့မရိွ
​ေမြးစားမိဘ​ေတြက်​ေတာ့လည္​း  အသတ္​ခံရ
​ေနာက္​​ေတာ့လည္​း  သူမ်ားအိမ္​မွာ  အ​ေစခံ လုပ္​ရ
​ၿပီး​ေတာ့ မတရားအၾကံခံရတယ္​
​ေနာက္​​ေတာ့  ​ဗိုက္​ႀကီးတယ္​
က​ေလးရလို႔  ဝမ္​းသာရမလားမွတ္​တယ္​  က​ေလးကပ်က္​က်ျပန္​​ေရာ
​မၾကင္​နာတတ္​တဲ့​ေယာက်ာ္​းက ႏွစ္​သိမ္​့​ေပးမလားမွတ္​တယ္​  သူက ႏိွပ္​စက္​တယ္​
အခု​ေတာ့  စကားမ​ေျပာႏိုင္​​ေတာ့ဘူးတဲ့​

ဘဝပါပဲ​ေလ

"ျမန္​ျမန္​ ​ေနကာင္​း​ေတာ့ "

သူ႔အသံၾကားလိုက္​ရတာမို႔

တံခါးဝကိုလွမ္​းၾကည္​့လိုက္​သည္​

"မင္​း ​ေနမ​ေကာင္​း​ေတာ့ ​​ေဆးရံုစရိတ္​​ေတြ​ေပး​ေနရတာ  ​ေတာ္​​ေတာ္​ မ်ား​ေနၿပီ"

*သိပါတယ္​ အဲ့​ေလာက္​ႀကီးလည္​း ​ေျပာစရာမလိုပါဘူး*

​စားပြဲ​ေပၚက စာရြက္​​ေလးနဲ႔ ခဲတံ​ေလးယူကာ
စာ​ေလး​ေရး​ေပးရသည္​

•က်​ေနာ္​ ဒီ​ေန႔ပဲ ​ေဆးရံု ဆင္​းမယ္​•

သူက က်​ေနာ္​့ကိုျပန္​ၾကည့္​ကာ

"​ေသခ်ာလို႔လား  ငါ​ေျပာလို႔ဆိုၿပီး မခံႏိုင္​ျဖစ္​ၿပီး
ဆင္​းမယ္​ မၾကံနဲ႔​ေနာ္​ ​ေနာက္​မွ ျပန္​ဖ်ားၿပီး ပိုက္​ဆံပိုကုန္​မယ္​"

•​ေသခ်ာပါတယ္​ က်​ေနာ္​ ​ေန​ေကာင္​း​ေနၿပီ•

"ၿပီး​ေရာ​ေလ  ​ေဒၚ​ေလး kim ဒီ​ေန႔ပဲ ​ေဆးရံုက ဆင္​းဖို႔ ျပင္​လိုက္​ပါ"

"ဟုတ္​ကဲ့ သခင္​​ေလး "

​ေဒၚ​ေလး kim က သိမ္​းစရာရိွတာ​ေတြ သိမ္​းဆည္​း​ေနသည္​

က်​ေနာ္​က​ေတာ့ ကုတင္​​ေပၚက ဆင္​းၿပီး ​ေဆးရံု​ုျပတင္​း​ေပါက္​က​ေန  ​ေလာကႀကီး ကိုၾကည္​​့​ေနမိသည္​

ၿငိဳးမ်က္​ရယ္​မ​ေျပ 🎐Completed🎐Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora