"xiao luhan ေအ့ xiao luhan
ကေလး ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ေအ့ ကိုယ့္ကို လာတြဲေပးပါဦးကြာ ေအ့ ကေလး ကိုယ္မွားပါတယ္ကြာ "
ယိုင္ထိုးကာ အိမ္ထဲဝင္လာၿပီး သူ႔ကိုသာ တစာစာ ေခၚေနမိသည္
"ကေလးေရ ကိုယ္မွားပါတယ္ကြာ. ေအ့ ထြက္လာပါဦး ကေလး "
သူ ထြက္သြားကတည္းက ကလပ္သြားၿပီး အရက္ေသာက္ေနသည္မွာ အခု မိုးေတာ္ေတာ္ခ်ဳပ္မွ ျပန္လာသည္ ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေရခ်ိန္ကိုက္ေနၿပီ
"xiao luhan ေအ့.. ကေလး.."
"သား ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲကြာ မူးျပဲေနတာပဲ "
"ကေလး... က်ေနာ့္ ကေလး xiao luhan ေရာ ကေလးေရ "
"luhan ေလးက အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားၿပီေလကြာ"
"appa ဘာမွလည္း မသိဘဲနဲ႔ က်ေနာ့္ကေလးက အခန္းထဲမွာ ျပန္ေရာက္ေနၿပီ ေအ့ "
လာတြဲေပးတဲ့ appa ကို တြန္းထုတ္ကာ အေပၚထပ္က က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့ေတာ့
တိတ္ဆိတ္မႈက ႀကီးစိုးေနကာ တစ္ခန္းလံုးေမွာင္မဲေနေတာ့သည္
"ကေလး အိပ္ေနၿပီလား ဟုတ္လား ဟင္ "
ကုတင္နား ယိုင္တိုင္တိုင္ျဖင့္ ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး
အိပ္ယာေပၚစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအးစက္ေနေသာ အိပ္ယာခင္းကႀကိဳဆိုေနသည္
ကုတင္ေအာက္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ မ်က္ရည္က်လာရသည္
"ကေလး မရိွဘဲ ကိုယ္မေနတတ္ဘူး ကေလးရယ္ျပန္လာပါေတာ့ကြာ "
သူအိပ္ေနက်ေနရာေလးကိုပြတ္သပ္ကာ သူ႔ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးစြဲက်န္ ေနေသာသူ႔ေခါင္းအံုးေလးအား နမ္း႐ိႈက္ေနမိေတာ့သည္
"ကိုယ္မွားပါတယ္ ကေလးရယ္ "
"ကေလး မရိွဘဲ ကိုယ္ အသက္မ႐ွင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး "
"ကေလး အရမ္း လြမ္းတယ္ ကိုယ္ အရမ္း လြမ္းေနၿပီကြာ "
ESTÁS LEYENDO
ၿငိဳးမ်က္ရယ္မေျပ 🎐Completed🎐
Fanficငါ့အမွား အတြက္ ငါလုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္ မင္းကို ဘယ္လို ေတာင္းပန္ရေတာင္းပန္ရ မင္းခြင့္လႊတ္တဲ့ အထိ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒါက ငါမင္းကို အရမ္းခ်စ္မိသြားလို႔ luhan oh sehun မုန္းတယ္ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို အ...
