"အဟမ္း ! "
".........."
ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္ေတာ့ သူက အျပင္ကိုၾကည့္ေနရကေန လွည့္ၾကည့္လာသည္
"အက်ႌက မင္းနဲ႔လိုက္သားပဲ"
".........."
"မင္း ႀကိဳက္လား ငါ ဝယ္ေပးတဲ့ အက်ႌကို "
"..........."
သူက ေခါင္းညိမ့္ျပသည္
"ဒီကို ခဏလာဦး "
ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ကာ ေဘးေနရာကို ပုတ္ျပလိုက္သည္
"လာေလ "
".........."
သူေဘးမွာ လာထိုင္မွ. က်ေနာ္က ကုတင္ေအာက္ကို ဆင္းလိုက္သည္
သူက မ်က္လံုးျပဳးသြားကာ မတ္တပ္ထရန္ျပင္ေနတာမို႔ လက္ကေန ဆြဲၿပီး ျပန္ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္
"ထိုင္ေန လုပ္စရာရိွလို႔"
".........."
"ငါ့ကေလးနဲ႔ စကားေျပာခ်င္တယ္ မင္းအက်ႌလွန္ေပး"
သူက ေခါင္းခါျပသည္
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ကာ
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ငါက မင္းေယာက်ာ္းေနာ္ ဗိုက္ထဲက ကေလးက ငါ့ကေလး ငါစကားေျပာခ်င္တယ္ မဟုတ္ရင္ ငါ့ကေလးက ငါ့ကို မမွတ္မိဘဲ
ေနမွာေပါ့ "
သူက ေခါင္းထပ္ခါျပန္သည္
"ဘာလဲ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဟိုအေကာင္တုန္းက က်ေတာ့ ေျပာခိုင္းတယ္ ငါ့က်ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ငါက ကေလးရဲ႕ အေဖေနာ္ "
သူက စိတ္႐ႈပ္သလို ႏႈတ္ခမ္းေလး ကိုက္ထားၿပီး ဟိုသည္ လိုက္ၾကည့္ေနသည္
YOU ARE READING
ၿငိဳးမ်က္ရယ္မေျပ 🎐Completed🎐
Fanfictionငါ့အမွား အတြက္ ငါလုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္ မင္းကို ဘယ္လို ေတာင္းပန္ရေတာင္းပန္ရ မင္းခြင့္လႊတ္တဲ့ အထိ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒါက ငါမင္းကို အရမ္းခ်စ္မိသြားလို႔ luhan oh sehun မုန္းတယ္ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို အ...
