~အင္း....ဟင္း..ဟင္း..အင္း..~
ေဘးက ညီးသံ သဲ့သဲ့ေၾကာင့္ ႏိုးလာကာ ၾကည့္မိေတာ့
တကိုယ္လံုး ေခြၽးစီးေတြ ျပန္ကာ ေကြးေနသည္
"ေဟ့ xiao luhan ထစမ္း ေဟ့ "
"အင္း...ဟင္း..."
"က်စ္ "
စိတ္႐ႈပ္၍ စုပ္သတ္မိကာ ဟိုဘက္ျခမ္း လွည့္အိပ္လိုက္သည္
ကိုယ္နဲ႔သူက လက္ထပ္ထားေပမဲ့
သူေနမေကာင္းတာကို ျပဳစုေပးရတဲ့အထိ
ေျပလည္ေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး
ထားလိုက္ သူ႔ဘာသူျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္
~အင္း ခ်မ္းတယ္ ... အင္း..ဟင္း..မားမား..ခ်မ္း..တယ္ ...ပါးပါး..က်ေနာ့္ကို..ကယ္ပါဦး...အင္း..~
ပါးစပ္ကလည္း ေယာင္းယမ္းကာ ညီးရင္း
တိုးကပ္လာေသာေၾကာင့္ တြန္းထုတ္မိသည္
"ဖယ္စမ္း ဘာလို႔ လာကပ္ေနတာလဲ"
"ဟင့္ ခ်မ္းတယ္..."
"xiao luhan ဖယ္စမ္း ငါ့နားမကပ္စမ္းနဲ႔ !!"
အနည္းငယ္ ေအာ္လိုက္မိေတာ့ မ်က္လံုးေလး ဖြင့့္လာသည္ မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း မ်က္ရည္မ်ား
ျပည့္အိုင္ေနကာ မ်က္နာတစ္ခုလံုး ေခြၽးမ်ားထြက္ေနသည္
"ေတာင္းပန္ပါတယ္.. လူႀကီး."
ေျပာၿပီး ဟိုဘက္ ျပန္တိုးသြားကာ ေကြးေနသည္
"ေစာင္ယူမလား ? "
"ဟင့္အင္း ရပါတယ္ "
"အဲ့ဒါဆိုလည္း ၿပီးေရာ ငါ့နားထပ္မကပ္လာနဲ႔ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
'•´'•´'•´'•´'•´'•´'•´'•´
"ေဒၚေလး kim "
"nae သခင္ေလး"
"xiao luhan ေနမေကာင္းဘူးလား မသိဘူး နည္းနည္းေလာက္ ဂ႐ုစိုက္ေပးလိုက္ပါ"
VOUS LISEZ
ၿငိဳးမ်က္ရယ္မေျပ 🎐Completed🎐
Fanfictionငါ့အမွား အတြက္ ငါလုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္ မင္းကို ဘယ္လို ေတာင္းပန္ရေတာင္းပန္ရ မင္းခြင့္လႊတ္တဲ့ အထိ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒါက ငါမင္းကို အရမ္းခ်စ္မိသြားလို႔ luhan oh sehun မုန္းတယ္ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို အ...
