"ငါ..ငါတို႔ ျပန္ေတာ့မယ္ airport ကိုလဲ လိုက္ပို႔မေနနဲ႔ေတာ့ "
မ်က္နာႀကီးရဲကာ စကားေတြပင္ ထစ္ေနသည္
ညက ကိစၥေၾကာင့္ေပါ့ သားေလးကို ႏို႔တိုက္ခိုင္းဖို႔ အခန္းထဲ ဝင္လာတဲ့ omma က က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြကို ျမင္ၿပီး အ႐ွက္သည္းေနသည္မွာ အခုထိ
က်ေနာ္တို႔ မ်က္နာျမင္တိုင္း မ်က္နာႀကီးက ရဲေနတတ္သည္
ေဘးက အေကာင္ေလးမွာလည္း ေခါင္းငံု႔ထားကာ မ်က္နာရဲေနသည္
"ကဲ လိမ္လိမ္မာမာ ေနၾကေနာ္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လည္း ဂ႐ုစိုက္ၾက "
"ဟုတ္ကဲ့ appa "
"ဟုတ္ကဲ့ "
"မင္းတို႔ omma ကေတာ့ ဟိုမွာ ႐ွက္ၿပီး ကားေပၚေတာင္ေရာက္ေနၿပီ "
"omma ကလည္း ႐ွက္စရာမရိွဘဲ ႐ွက္ေနတယ္"
"ဒါနဲ႔ မင္းဘာလို႔ တံခါး မပိတ္ထားတာလဲ ငါေသခ်ာပိတ္ခိုင္းတဲ့ ဟာကို"
"ေမ့သြားတာ ေလာေနလို႔ "
"မင္းကေတာ့ ျဖစ္ရမယ္ကြာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းငတ္သြားၿပီေပါ့ "
"ဒါေပါ့ appa ရယ္ "
"သြားၿပီေနာ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ "
appa တို႔ ကားေလး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ အထိ ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီးမွ အထဲ ဝင္လာခဲ့သည္
"ညက ကိစၥေၾကာင့္ ႐ွက္ေနေသးတာလား "
"နည္းနည္းပါးပါးပါ ဘာမွျဖစ္ခဲ့ျကေသးတာမွ မဟုတ္တာ"
"အင္း "
"လူၾကီး company သြားမွာ မွတ္လား "
"အင္း သားေလး မႏိုးေသးဘူးလား "
"ႏိုးေနၿပီ ဟိုမွာ ထိုင္ေနတယ္ "
သူေျပာလို႔ၾကည့္မိမွ သားေလးက ၾကမ္းျပင္ေပၚ
ခင္းေပးထားေသာ ေမြ႔ယာေပၚ၌ အ႐ုပ္ေတြ ပတ္လည္ဝိုင္းကာ ေဆာ့ေနသည္
ESTÁS LEYENDO
ၿငိဳးမ်က္ရယ္မေျပ 🎐Completed🎐
Fanficငါ့အမွား အတြက္ ငါလုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္ မင္းကို ဘယ္လို ေတာင္းပန္ရေတာင္းပန္ရ မင္းခြင့္လႊတ္တဲ့ အထိ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒါက ငါမင္းကို အရမ္းခ်စ္မိသြားလို႔ luhan oh sehun မုန္းတယ္ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို အ...
