Ch ~64~

3.5K 264 33
                                    

"ကိုယ္​ မင္​းကို ခ်စ္​တယ္​ luhan "

"ဟင္​ ? "

မ်က္​လံုးထဲကို ​စူးစိုက္​ၾကည္​့ကာ​ေျပာလာ​ေသာ​ေၾကာင္​့ မ်က္​နာတစ္​ခုလံုး ပူ​ေႏြးသြားသည္​

လူၾကီးက က်​ေနာ္​့ကို ခ်စ္​တယ္​ ​တဲ့

"အဲ့ဒါ မင္​း ဘယ္​လို ထင္ ​လဲ "

"ခ..ခဏ​ေလးပါ "

သူ႔လက္​ႀကီး​ေတြၾကားမွ က်​ေနာ္​့လက္​​ေတြကို
႐ုန္​းထြက္​လိုက္​ကာ အ​ေနာက္​ကိုလွည္​့လိုက္​သည္​

အခုန္​ျမန္​​ေန​ေသာ ရင္​ဘတ္​အား အ​ေႏြးအက်ႌ
ထူထူႀကီး ​ေပၚမွ ဖိကိုင္​ထားလိုက္​သည္​

က်​ေနာ့္ ​ရင္​​ေတြ အရမ္​းခုန္​​ေနၿပီ သူၾကားသြားမလားပင္​ မသိႏိုင္​​ေတာ့ဘူး

ဘယ္​လိုလုပ္​ရမလဲ အခုခ်ိန္​ လူၾကီးကို​ေတာင္​
မ်က္​နာခ်င္​း မဆိုင္​ရဲဘူး က်​ေနာ္​ ႐ွက္​​ေနတယ္​

မ်က္​နာတစ္​ခုလံုး​ရဲ​ေနမွာ ​ေသခ်ာတယ္​ ​

"က​ေလး ... "

~ဒုတ္​ ဒုတ္​ ဒုတ္​ ~

က်​ေနာ္​့ လက္​ဖ်ား​ေျခဖ်ား​ေတြပါ ​ေအးစက္​​ေနၿပီ

ရင္​​ေတြခုန္​​ေနတာလည္​း​ေပါက္​ထြက္​​ေတာ့မယ္​

"က​ေလး ကိုယ္​့ကို ျပန္​မခ်စ္​ႏိုင္​ဘူးလား "

"............"

"ကိုယ္​ သိပါတယ္​ မျဖစ္​ႏိုင္​ဘူး ဆိုတာကို ကိုယ္​က မင္​းမိဘ​ေတြကို သတ္​ခဲ့တာဆို​ေတာ့ မင္​းစိတ္​ထဲမွာ ကိုယ္​့ကို မုန္​း​ေနမွာ​ေပါ့ "

"..........."

"ကိုယ္​ မွားခဲ့တာ​ေတြအတြက္​ ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ ကိုယ္​ မလုပ္​ခဲ့သင္​့ဘူး ဒီလို​ေတြ ျဖစ္​လာမယ္​မွန္​းသိရင္​ ကိုယ္​မလုပ္​ခဲ့ပါဘူး ကိုယ္​​ေတာင္းပန္​ပါတယ္​ကြာ "

"............"

"အခု ကိုယ္​့ရဲ႕ အမွား​ေတြ​ေၾကာင္​့ မင္​းအခ်စ္​ကို မရႏိုင္​​ေတာ့ဘူး မွတ္​လား က​ေလး ကိုယ္​့ကို မခ်စ္​ႏိုင္​ဘူး မွတ္​လား သိပါတယ္​ "

ၿငိဳးမ်က္​ရယ္​မ​ေျပ 🎐Completed🎐Onde histórias criam vida. Descubra agora