"ပင္ပန္း သြားၿပီေနာ္ ကေလး "
"ရပါတယ္ က်ေနာ္က ပင္ပန္းတယ္လို႔ မယူဆရက္ပါဘူး ေပ်ာ္ေတာင္ေပ်ာ္ေနေသးတယ္ "
ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ျဖစ္ေနေသာ ကေလးငယ္ကို ၾကည့့္ၿပီး စိတ္မေကာင္း
ဒါကိုေတာင္ သူေလးက ျပံဳးျပေနေသးတယ္
"ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္ ကေလး "
"ရပါတယ္ ဆို လူၾကီးရာ "
"ကေလး အားရိွေအာင္ ကိုယ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ"
"ရတယ္ လူၾကီး လုပ္ေပးတာဆို အကုန္ အဆင္ေျပတယ္ "
"ပန္းသရက္သီး စားဦးမလား ကေလး "
"မစားခ်င္ပါဘူးဗ်ာ baek ေလးေရာ လူၾကီး "
"chanyeollie အိမ္ကို လိုက္လည္မို႔ဆိုၿပီး ပါသြားတယ္ "
"သားကလည္း ကိုယ့္ညီေလးေတြကိုေတာင္ လာမၾကည့္ဘူး ေယာက်ာ္းေနာက္ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားတယ္ "
စိတ္မေကာင္းသလိုေျပာေသာ ကေလးငယ္ေၾကာင့့္လက္ေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ
"သားေလး မရိွေပမဲ့ ကိုယ္ရိွတယ္ေလကြာ "
"က်ေနာ္က သားေလးကိုပါရိွေနေစခ်င္တာ "
"တေအာင့္ေန ျပန္လာေတာ့မွာပါကြာ "
"ေပးပါဦး က်ေနာ့္ရဲ႕ အမႊာေလးေတြကို "
ပုခတ္ထဲကကေလးေသးေသးေလးႏွစ္ေယာက္ကို
ခ်ီမကာ သူ႔ေဘး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာ ထားေပးလိုက္သည္
"သားေလးေတြက ခ်စ္စရာေလးေတြေနာ္ လူႀကီး "
"အင္း "
"နာမည္ေလးေတြေရာ စဥ္းစားၿပီးၿပီလား "
"အင္း "
"ဘာေလးေတြလဲ "
"xiaohun နဲ႔ luhun "
"လွသားပဲ လူႀကီး နာမည္ေရာ က်ေနာ့္ နာမည္ေရာ ပါတယ္"
YOU ARE READING
ၿငိဳးမ်က္ရယ္မေျပ 🎐Completed🎐
Fanfictionငါ့အမွား အတြက္ ငါလုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္ မင္းကို ဘယ္လို ေတာင္းပန္ရေတာင္းပန္ရ မင္းခြင့္လႊတ္တဲ့ အထိ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒါက ငါမင္းကို အရမ္းခ်စ္မိသြားလို႔ luhan oh sehun မုန္းတယ္ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို အ...
