"omma တို႔ကလည္း မျပန္ၾကနဲ႔ဦးေလဗ်ာ "
"မျပန္လို႔ရမလား ဟိုမွာ company ကို တျခားလူေတြနဲ႔ အပ္ထားခဲ့ရတာေလ "
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မျပန္နဲ႔ဦးဗ်ာ ဘယ္ႏွရက္မွလဲ
မေနဘူး "
"တစ္လ နီးပါးေလာက္ ေနထားတာ ဘာဘယ္ႏွရက္မွ မေနတာလဲ oh sehun ရဲ႕"
"မသိဘူးဗ်ာ omma ကလည္း "
"sehun အခုမွလာၿပီး ဆိုးဆိုးေပေပလုပ္မေနနဲ႔ အသက္ကျဖင့္ 30 ျဖစ္ေနၿပီ "
"အဲ့ဒါ ဘာျဖစ္လဲ ကိုယ့္မိဘေတြ ကိုယ္ခြၽဲတာ "
"သြားစမ္းပါဟယ္ ႐ုပ္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ "
"omma!!! "
"ေတာ္ ေတာ္ လိုက္ေတာ့ ငါ့ကို လာမေအာ္နဲ႔ မနက္ျဖန္ ျပန္မယ္ ဒါပဲ "
omma က ေျပာၿပီးေတာ့ ထမင္းစားပြဲက ထသြားသည္
"luhan ေလးေရာသား "
"အခန္းထဲမွာ သားကို ေရခ်ိဳးေပးေနတယ္ "
"ဘာလို႔ ဝိုင္းမကူေပးတာလဲ သားရဲ႕ "
"သူက ဝိုင္းမွမလုပ္ခိုင္းတာ "
"သားသူ႔ကို ခ်စ္တယ္မွတ္လား "
"appa ကလည္း ခ်စ္လို႔ယူထားတာ ခ်စ္တာေပါ့လို႔"
"သူကေရာ မင္းကို ခ်စ္လား "
"appa စကားက ဘာႀကီးလဲ "
"သူကေရာ မင္းကို ခ်စ္ရဲ႕လားလို႔ "
"ခ်စ္တာေပါ့ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်စ္လို႔လက္ထပ္ထားတာေလ appa ကလည္း ဘာေတြေမးေနတာလဲ "
"မဟုတ္ပါဘူး မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ စိမ္းေနၾကသလိုပဲ "
"မင္းကလည္း ၾကင္ၾကင္နာနာ မရိွဘူး ဟိုကလည္း မင္းကို သိပ္ၿပီး မခြၽဲမႏြဲ႔ဘူး ၿပီးေတာ့ မင္းအနားကို ေတာ္ရံုတန္ရံု မကပ္ဘူး "
VOUS LISEZ
ၿငိဳးမ်က္ရယ္မေျပ 🎐Completed🎐
Fanfictionငါ့အမွား အတြက္ ငါလုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္ မင္းကို ဘယ္လို ေတာင္းပန္ရေတာင္းပန္ရ မင္းခြင့္လႊတ္တဲ့ အထိ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒါက ငါမင္းကို အရမ္းခ်စ္မိသြားလို႔ luhan oh sehun မုန္းတယ္ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို အ...
