၁၀ ႏွစ္အရြယ္ တ႐ုတ္ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို ကားနဲ႔ တိုက္မိခဲ့တယ္
က်ေနာ္ အရမ္း ပူထူသြားခဲ့တယ္
လူပ်က္တဲ့ေနရာမို႔ဘယ္သူ႔မွမရိွဘူး
ကားေပၚက ဆင္းသြာၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ေလး မဲမဲညစ္ညစ္ေလးနဲ႔
လမ္းေဘးက ကေလးနဲ႔တူတယ္
မ်က္နာေလးကေတာ့ေသခ်ာ ၾကည့္လို႔မရေတာ့ဘူး
ကားလမ္းနဲ႔ ပြတ္တိုက္မိသြားလို႔ေလေကာင္ေလးက အသက္႐ွဴေသးတယ္
ေကာင္ေလးကို ေဆးရံု ပို႔လိုက္တယ္
ဆရာ၀န္က ကေလးရဲ႕ မ်က္နာက ပ်က္စီးသြားၿပီတဲ့ ခြဲစိတ္မွ ရမယ္တဲ့ေလ
အဲ့အခ်ိန္ ငါ့ေခါင္းထဲ ဝင္လာတာ မင္းပဲ ေမာင္
ငါမရိွေတာ့တဲ့အခါ မင္းကို တစ္ေယာက္ထဲ အထီးမက်န္ေစခ်င္ဘူး
ငါ မဟုတ္ရင္ေတာင္ ငါနဲ႔ပံုတူလူသားေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ထားခဲ့ခ်င္တယ္
ငါ့ မ်က္နာပံုစံအတိုင္း ခြဲစိတ္ေပးဖို႔ဆရာဝန္ကို ေျပာခဲ့တယ္
ဒါမဲ့ ကေလးငယ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကိုေတာ့ ျပင္လို႔မရခဲ့ဘူး
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးမွာ အမာရြတ္ေလး ရိွေနတယ္အဲ့ဒါေလးကိုေတာ့ဒီအတိုင္းပဲထားခဲ့လိုက္တယ္
ဆရာ၀န္ကို အကူအညီေတာင္းၿပီး ကေလးရဲ႕ မွတ္ဥာဏ္ေတြကို အကုန္ဖ်က္လိုက္တယ္
ၿပီးေတာ့ တ႐ုတ္က ငါနဲ႔သိတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ကို အကူအညီ လွမ္းေတာင္းၿပီး ကေလးရဲ႕ မိဘေတြ လုပ္ေစခဲ့တယ္ ေမာင္
သူတို႔ကို အျမဲ ေထာက္ပံ့ေနလိုက္ၿပီး မင္း company မွာ ဦးေလးႀကီးကို ႐ွယ္ယာဝင္ခိုင္း လိုက္တယ္
ဒါမွ တစ္ခ်ိန္က် မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႔ဆံုႏိုင္မွာ
YOU ARE READING
ၿငိဳးမ်က္ရယ္မေျပ 🎐Completed🎐
Fanfictionငါ့အမွား အတြက္ ငါလုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္ မင္းကို ဘယ္လို ေတာင္းပန္ရေတာင္းပန္ရ မင္းခြင့္လႊတ္တဲ့ အထိ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒါက ငါမင္းကို အရမ္းခ်စ္မိသြားလို႔ luhan oh sehun မုန္းတယ္ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို အ...