Ch 🎐67🎐

3.6K 226 37
                                    

"lu ​ေလး သား "

"ဟင္​ ? မားမား "

မားမား အသံၾကား​ေနရတာမို႔ ​ေဘးဘီကိုေဝ့ဝဲၾကည္​့
မိ​ေတာ့ ဘာမွ်မရိွ

ျမက္​ခင္​းျပင္​ က်ယ္​ႀကီးသာ

"မားမား  !!!  ပါးပါး!!! "

"သား​ေလး!! "

အလင္​း​ေရာင္​​ေတြ ထိုး​ေနသည္​ျဖစ္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ မ်က္​စိကိုအနည္​းငယ္​လက္​ျဖင္​့ကာထားလိုက္​သည္​

"lulu သား​ေလး "

"ဟင္​ ? "

လက္​​ေတြဖယ္​ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ တကယ္​့ပါးပါးနဲ႔ မားမားပင္​

"ဟင္​့ ပါးပါး မားမား "

မ်က္​ရည္​​ေတြက်ကာ ပါးနဲ႔မားကိုတင္​းၾကပ္​စြာ​ေပြ႔ဖက္​ထားလိုက္​သည္​

"ပါးပါးတို႔ သားစီ ျပန္​လာတယ္​​ေပါ့​ေနာ္​ "

မားက မ်က္​နာမ​ေကာင္​းစြာပင္​

"မဟုတ္​ဘူး သား​ေလး မားတို႔က ​ေသၿပီး​ေနၿပီ​ေလ ျပန္​လာလို႔မရ​ေတာ့ဘူး "

"ဟင္​့အင္​း မဟုတ္​ဘူး မားတို႔ျပန္​လာ​ေပးၾကပါ "

"သား​ေလးကို ပါးပါး ​ေျပာျပမယ္​ "

"............"

"ပါးပါးတို႔ ဒီလို အတူ​ေနခြင္​့မရ​ေတာ့တာ ဘယ္​သူ႔​ေၾကာင္​့လဲ သား​ေလး ​ေမ့​ေနၿပီလား "

"..........."

"oh sehun ဆိုတဲ့ လူ​ေၾကာင္​့ ပါးပါးတို႔​ေဝး​ေနၾကရတာ သား​ေမ့​ေနၿပီလား ပါးတို႔ ဒီလို ​ေသကြဲ ကြဲခဲ့ရတာ  သူ႔​ေၾကာင္​့ "

"ဒါ​ေပမဲ့...."

"သား​ေလး ​ပါးပါးတို႔အတြက္​ လက္​စား​ေခ်​ေပးပါ "

"က်​ေနာ္​ မလုပ္​ႏိုင္​ဘူး  သူ႔ကို ခ်စ္​တယ္​ "

"ဒါဆို မားတို႔က​ေရာ သား သူ႔​ေၾကာင္​့ မားတို႔ ​ေသခဲ့ရတာ​ေလ သူ႔​ေၾကာင္​့  သား​ေလးနဲ႔ မားတို႔ကြဲခဲ့ရတာ​ေလ "

"..........."

"​သူ႔လိုလူကို သားက ခ်စ္​​ေနတယ္​ ဆို​ေတာ့ မားတို႔ ​ေသဆံုးမႈအတြက္​ ဒီအတိုင္​းပဲ ထားလိုက္​​ေတာ့ မလို႔လား လက္​စားမ​ေခ်​ေပး​ေတာ့ဘူးလား "

ၿငိဳးမ်က္​ရယ္​မ​ေျပ 🎐Completed🎐Where stories live. Discover now