Ch 🎐18🎐

3.3K 244 11
                                    

"မထိနဲ႔ "

"ၾကယ္​..ၾကယ္​..သီး..တပ္​​ေပး.မယ္​​ေလ.."

"မင္​းကို ​ေျပာ​ေနတာ မၾကားဘူးလား ဟမ္​ မထိနဲ႔လို႔"

"ညစာ..သြား.ျပင္​​ေပးပါ့မယ္​.."

"မလိုဘူး  မင္​း လုပ္​​ေပးတဲ့ ညစာကို မစားဘူး "

".........."

"ထြက္​သြား  ငါ့​ေ႐ွ႕က အခုထြက္​သြား !!! "

"ဟင္​့ .."

"ငိုမ​ေနနဲ႔ က်က္​သ​ေရ မရိွဘူး  ထြက္​သြား​ေတာ့ ငါ့​ေ႐ွ႕က"

ႏွင္​ထုတ္​​ေတာ့ ထြက္​သြား​ေပးသည္​

"​ေတာက္​ စ္​ "

​ေဒါသထြက္​ကာ ​ေတာက္​ ခတ္​မိသည္​

$ ၾကယ္​သီး​ေတြကလည္​း  တပ္​ရတာ အဆင္​ကိုမ​ေျပဘူး

​ေအာက္​ထပ္​ဆင္​းလာ​ေတာ့ ထမင္​းစားခန္​းထဲ၌ ရိွ​ေနသည္​

ငိုထားလို႔  ႏွာ​ေခါင္​း လံုးလံုး​ေလး​ေတြမွာ  နီရဲ​ေနသည္​

"ဒီညစာ ဘယ္​သူျပင္​​ေပးတာလဲ"

"က်မပါ သခင္​​ေလး "

"​ေကာင္​းတယ္​ "

ထမင္​းစားပြဲမွာ ဝင္​ထိုင္​လိုက္​ၿပီး သူ႔ကိုၾကည္​့ကာ

"ဘာစားၿပီးသြားၿပီလဲ ? "

"ဘာ..ဘာမွ  မစားရ​ေသးပါဘူး "

"​ေကာင္​းတယ္​ ဘာမွမ​စားနဲ႔ "

အံ့ျသကာ ​ေခါင္​း​ေမာ့ၾကည္​့လာသည္​

"ဟက္​ ၾကည္​့ရဲတယ္​​ေပါ့ "

"မ..မဟုတ္​ပါဘူး "

​ေခါင္​း​ေလး ျပန္​ငံု႔သြားသည္​

"​ဗိုက္​အရမ္​းဆာ​ေနလား ? "

"ဟုတ္​ "

"မ​ေကြၽးဘူး  ငါ့က​ေလးကို ​ဖ်က္​စီး တာ အဲ့​ေလာက္​​ေတာ့ ျပန္​ခံစားရမယ္​  မဟုတ္​ဘူး  အဲ့ထက္​ကို ပိုခံစားရမွာ "

"..........."

"boss  ကားထဲက ဖရဲသီး​ေတြ ဘာလုပ္​လိုက္​ရမလဲ "

ၿငိဳးမ်က္​ရယ္​မ​ေျပ 🎐Completed🎐Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora