SAHTE DOKUZ

18.Bölüm-Güven

******

Sağ elimin tırnaklarına sürdüğüm ojelerin daha hızlı kuruması için sıkıntıyla elime üfledim.

"Küçük bir konuşma yapacağım ben açılışta, sonra Münevver Hanım çıkacak."

Gökçe giyinme odasından hızla çıkıp elindeki askıları yatağın üzerine doğru fırlattığında kenara çekilmek zorunda kalmıştım.

"Göm beni buraya, hiç çekinme."

Sağ elimi bir yere sürtmemeye özen göstererek yataktaki elbiselerin üzerine doğru uzandım. Tam şuracıkta uyusam ne olurdu ki?

Sorumun cevabını almam gecikmemişti.

Gökçe, biricik evlatlarının üzerine devrildiğimi gördüğünde ufak bir çığlık kopardı.

"Aaa, kalk çabuk kalk! Özel tasarım bunlar. Sadece kırmızı olan için üç yuva yıktım."

Mızmızlanarak tekrar doğrulduğumda Gökçe çabucak evlatlarını alıp bağrına basmıştı.

Söylenecek halim bile yoktu.

Sıkıntıyla iç geçirerek kilit tuşuna bastığımda ekran aydınlandı.

Bildirim yok.

Şahane.

"Yazmadı mı daha?"

Omuz silktim.

Barış sabahtan beri ne telefonlarıma ne de mesajlarıma dönüş yapmamıştı.

"E böyle üç çocuğunla ortada kalmış gibi oturacak mısın bütün akşam?"

"Yok, yok tamam. Göster bakalım."

Hemen yüzü aydınlanmıştı.

Elinde tuttuğu elbiseleri bir bir havaya kaldırıp üzerine tutuyordu.

Aylardır uğraştığı etkinlik bu akşamdı.

Bekâr anneler ve çocuklarıyla buluşacak, güzel bir akşam geçirecektik.

Elinde tuttuğu pullu siyah elbiseye baka kaldığımda şaşkınlığımı gizleme gereği duymadan konuştum.

"Gökçe? Bu biraz fazla değil mi? Ben kendi aramızda 3-5 kişi oturup pasta börek yiyeceğiz sanıyordum."

Gülümsemesi genişlediğinde heyecanla yanıma oturdu.

"Ya Diloş öyleydi aslında. Ama Sanem işleri büyütmemize o kadar yardımcı oldu ki... Basın falan bile gelecek biliyor musun? Baya ses getireceğiz."

Sanem?

Sanem Yenilmez?

Bora Abi'min eşi?

Senin ex aşkının eşi.

Kenan Doğulu; çal abiciğim bir ex aşkım bana neler ettin?

İşler ne ara bu raddeye gelmişti ki?

Ağzımı kapatamadığımda şaşkınlığım giderek büyüyordu.

"Ha baya yüksek sosyete dergilerine falan çıkacağız yani?"

Bu da benim de elinde tuttuğu o parıltılı ve kısa elbiselerden giymem gerekiyor demekti.

Hevesle başını salladı.

"Evet! O kadar çok bağış topladık ki sana anlatamam. Bu kadar çok insana ulaşabileceğimizi hiç düşünmemiştim. O tweeti atan ellerini öpmek istiyorum hayatım."

Bazen gerçekten o anın hayat çizgimizi değiştirdiğini düşünüyordum.

Yalnızca benim de değil.