Gizli numara: Merhaba Jungkook
17 Eylül
Gizli numara:Neden cevap vermiyorsun? 2 gün oldu.
20 Eylül
Gizli numara:Beni görmezden geliyorsun sana olan sevgimi görmüyorsun.
Gizli numara:Cevap verene kadar mesaj atmaya devam edeceğim
Jungkook:Bunu yapm...
Evet. Yarışmanın üstünden kocaman dolu dolu iki ay geçmişti. Tahmin ettiniz üzere... Yarışmayı biz kazanmıştık. Ödülü yerine getirip güzel ve eğlenceli bir vakit geçirmiştik. Geleceğimizi garantiye almış ve bunu yaparken zaman zaman iyi zaman zamanda kötü anılar biriktirmiştik birlikte. Her şey fazla güzel ve sıradan ilerliyordu.
Elimde ki kahveyi Joo Seo'ya uzatırken yüzüme bilmiş bir ifade takınıp mızıklamaya Başladım.
"Ne yani bu yıl başını en iyi arkadaşın ile geçirmek yerine sevgilinin yanına mı gideceksin?"
"Evet. Evet öyle yapacağım. Yuna'yı o kadar çok özledim ki özlemimi tarif edecek bir cümle dahi bulamıyorum Rose."
Heycandan çatlayan sesi ve değişen yüz ifadesine göz devirip Yoongi'ye döndüm.
"Peki Jennie'nin uçağı ne zaman kalıyormuş?"
"Uçağa binmiş yaklaşık bir iki saat sonra burada olacağını söyledi."
Tae elinde ki defterleri masaya bırakırken hızla ayağa kalkıp etrafa bakındım. Peki o nerede? Merakımı sesime de yansıtmayı planlayarak dudaklarımı aralamış ve bir çırpıda sorduğum sorunun cevabını beklemeye başlamıştım.
"Jungkook nerede?"
"Matematik öğretmeni ile konuşuyor."
Bozulan yüz ifademi gören Lisa benimle çoktan alay etmeye başlamış bile.
"Ne o oksijensiz mi kaldın güzelim."
"Komik değil"
Tae Lisanın yanın da ki sandalyeye oturup kolunu Lisa'nın omzuna atarken konuya dahil olmayı da ihmal etmiyordu.
"Komik"
"Jimin'ni gören var mı?"
"Sana ne sevgilim"
"Sadece merak etmiştim."
Dedi Lisa üzgün ve şirin bakışlarını Tae'nin yüzünde gezdirip.
"Momo'nun yanındadır."
Diye yanıtladım gayet stabil ve ciddi bir ses ile.
"Ben geldim!"
"Sonunda sevgilim! Bir an Matematik öğretmeni ile bir ilişkin olduğunu düşünecektim. Neden bu kadar uzun sürdü? "
"Bana panoya asmam için bir yığın poster verdi güzelim. Senin yanına gelebilmek için onları ışık hızında asmaya çalıştım."
"Tabi tabi."
Dedim umursamaz tavrımı ortaya atarak.
Yan masadan alıp Joo Seo ile tam ortamıza yerleştirdiği sandalyeye göz devirip Joo Seo ya bir soru mırıldandım.
"Yuna'nın annesinin durumu nasılmış?"
"Baya ilerleme kaydetmiş artık kendi işlerini kendisi yapabliyormuş."
"Rose Josoo'nun yerinde vereceğimiz yıl başı partisine Tae'nin kuzeni Jin'ni de çağıralım mı?"
"Ne kadar kalabalık o kadar iyi. Çağırın tabi."
"Ben gidiyorum uçağın kalkmasına tam bir saat var."
"Görüşürüz Joo Seo. Yuna'ya sevgilerimizi ilet."
"İletirim. Görüşürüz Jungkook beni fazla özlememeye çalış."
Joo Seo'nun pis bir sırıtışla söylediği şeye karşı masada yarım kalmış su şişelerinden birini ona doğru fırlatmıştı.
"Gitte rahatliyim biraz."
Dedi ardından stabil ve umursamaz bir yüz ifadesi ile. Koluna sert bir yumruk geçirdiğimde Cümlesini biraz daha evrimleştirip hepimizin kahkaha atmasına neden olacak bir şey söylemişti.
"Ahhh sensiz nasıl yaşayacağım Joo Seo lütfen bir yarını burda bırakıp git."
"Böylece beni seni ikiye bölme zahmetinden kurtarırsın"
"Ha ha ha komiksin JeonJungkook."
***
"Yeni yıla son beş saniye"
"Jin hala yok Tae"
"5"
"4"
Kapıdan büyük bir hışımla giren ve Jin olduğunu umduğum çocuğu elinde ki pastanın büyüklüğünden dolayı önünü görmeyen Jisoo ayağını burkup olanca pastayı havaya savururken aynı zamanda Jin'nin üzerine düşmüştü. Tanrım Jisoo! Jin ve Jisoo'nun kafasından aşşağı yığılan pasta Taenin geri sayımına engel olamamıştı.
"2"
"1"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evet canlarım💜
Bir hikayenin daha sonuna geldik Sizi seviyorum. 😍 Bir daha ki hikayelere kadar kendinize iyi bakın🥰
💎
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💎
Birde... Beni yazım yanlışlarım ile kabul ettiğiniz için size çok minnettarım 💜
