My Ex, My Husband (My Ex, My Professor Book 2)

Chapter 23: Revelation

Chapter 23: Revelation

Viel's POV

I WATCH her sleep beside me.

Hindi ko mapigilang hawakan ang mukha niya at marahang haplosin ang natutulog niyang mukha.

She's the love of my life. And what happened last night was one of the proof of how much I am in love with her and how much she love me back.

I love her. I want her. I need her. Iyan si Hanna sa akin.

I smile bitterly to myself nang bigla akong huminto sa pagdama ko sa mukha niya saka ako napatitig ng matagal sa kanya.

She's sound asleep like angle descended from above. 

She's so fragile. So little in my arms. So soft. So Hanna.

Bakit ba hindi kami nilulubayan ng problema? Bakit ba hindi magawa ng tadhana na hayaan na lang kami ni Hanna at mabuhay ng masaya?

Hindi pa ba sapat ang apat na taon na paghihirap ko? Hindi pa ba sapat 'yong mga panahon na nagkasakitan kami? Hindi pa ba sapat 'yong mga panahon na nahiwalay siya sa akin?

Hindi pa ba sapat iyon para pagbayaran ko ang mga naging kasalanan ko noon? Hindi pa ba sapat 'yong pahihirap na naranasan ko mahanap ko lang siya?

Wala ba akong karapatang sumaya? 

Wala ba akong maging masaya kasama si Hanna?

"Viel?"

Medyo nagulat ako nang makita kong nakadilat na pala ang mga mata ni Hanna saka ko siya pinanood habang unti-unti siyang umaayos ng upo sa tabi ko.

"Good morning, wife," nakangiting sabi ko saka ko biglang hinalikan ang nakaawang niyang labi.

Mukhang nagulat ko si Hanna sa bigla kong paghalik sa kanya saka biglang namula ang buong mukha niya sabay bigla niya akong hinampas sa braso ko.

"Ano ba?! 'Wag mo ngang gawin iyon!"

Natawa ako sandali sa reaksyon sa mukha niya. "Gawin ang ano?"

"'Yon!"

"Ang alin nga, wife?"

"Kailangan ko pa ba talagang sabihin ang obvious, Viel?" taas-kilay na sabi niya saka niya pinagkrus ang mga braso niya sa tapat ng dibdib niya na nababalutan na ng kumot.

Ginaya ko ang ginawa niya saka ko sinalubong ang tingin niya. "Ano ba kasi ang ibig mong sabihin, wife? Bakit hindi mo masabi?"

"Argh! Basta! 'Wag mo ng uulitin iyon!" sabi niya saka nauna nang bumangon sa akin sa kama at nagsimulang pulutin ang mga damit niya na nagkalat sa sahig.

Tinawanan ko na lang ang pamumula ng mukha niya na ginantihan naman niya nang pagbato sa mukha ko ng mga damit ko.

"Magbihis ka na, Viel! Tanghali na. May pasok ka pa."

"Parang ayoko yatang pumasok ngayon," carefree na sabi ko saka ko nilagay sa likod ng ulo ko ang mga kamay ko at sumandal sa headboard ng kama. "I want to stay here with you."

Nahinto sa pagpupulot ng damit namin si Hanna saka niya ako hinarap ulit na nakalagay ang mga kamay sa baywang niya.

"Can you be professional for once, Viel?" she said like a nagging wife.

And she's pretty while saying that. A pretty, nagging wife.

"I am being professional, wife."

"Oh really?"

"Oh-oh. Did I hear a sarcasm on your tone, wife?"

She rolled her eyes to me saka niya nagpatuloy sa pagpupulot ng damit namin sa sahig.