Eftalya

Bölüm 17

Ben arabaya bakarken kornaya bastı. Olduğum yerde sıçradım. Korkutmuştu beni. Camı açıp

' atla ' dedi. Zıplayarak arabanın diğer tarafına ulaştım ve ön kapıyı açtım.

' ön koltuğa oturmamın bir mahsuru var mı ' dedim açık kapıdan kafamı uzatarak.

' artık büyüdüğünüzü umuyorum. ' dedi gülerek.

Keyifle koltuğa oturdum. Ve emniyet kemerimi taktım.

Hala sizli bizli konuşuyorduk. Bu durum çok hoşuma gitmişti.

Annemin araba sürmesini unutmamış olmasını umuyordum. Şu an biraz tedirgindim. Ama bunu ona söylemeyecektim .sinirlenebilirdi.

Neyse ki hızlı kullanmıyordu. Araba alışveriş merkezinin önünde durduğunda yer bulamadığımız için. Otoparka indik. Çok mutluydum. Mutluluğumun nedeni alışverişe çıkmak değil, annemle alışverişe çıkmaktı.

' ee ne yapmak istersiniz bakalım ? ' dedi yürüyen merdivenden çıkarken.

' üstüme başıma bir şeyler almaya ihtiyacım var ' dedim sıkıntıyla.

' bunu daha önce fark etmemiş olmam benim hatam kafam çok fazla şeyle doluydu. Affedersin '

' önemi yok anne şu an çok mutluyum ' dedim ve en içten gülümsememi ona sundum.

Bir mağazaya girerken sordu ' okulun nasıl gidiyor? Sınava çok az bir zaman kaldı konularını bitirdin mi? '

' evet bitirdim. Paragrafa odaklanmış durumdayım şu an. ' dedim kıyafetlere göz gezdirirken.

' iyi bakalım, ee başka bir şeyler var mı? Abin sürekli sıkıştırıp duruyor beni? '

' ah abim... merak etme anne yok. Olmayacakta. Tıpkı onun istediği gibi ömrümün sonuna kadar sap olacağım ' dedim. Sesli şekilde gülümsedi

' ah hayır lütfen... günün birinde kayınvalide hatta anneanne olmak istiyorum. '

' abim layıkıyla yerine getirecektir o istediklerini ' dedim ve hızla ağzımı kapattım.

' o ne demek? Yoksa bir kız arkadaşı mı var? '

Ağzımdan kaçırmıştım. Abim duysa beni 40 parçaya bölerdi. Zavallı annem onun böyle işlerden uzak durduğunu sanıyordu. Her gece partileyip kızlarla gönül eğlendirdiğini bilmiyordu. Onun sonunda akıllanıp gerçek bir sevgili yapmasına ben de şaşırıştım açıkçası.

' anne yalvarırım abime söyleme. Beni keser duyarsa '

Güldü

' eğer şu kazağı denersen söylemem' dedi elinde tuttuğu kazağı bana göstererek.

Koyu mor uzun tüylü yumuşacık bir kazaktı bu. Bedenine baktığımda L olduğunu gördüm.

Dudaklarımı yalandan büzerek ' bunu hakaret sayarım anne bana şişman mı demek istiyorsun '

İlk başta anlamadı sonra bedenini gördüğünde hızla onu yerine koyup S beden olanını çıkardı ve uzattı

' son günlerde hiçbir şey yemiyorsun değil mi? Çok fazla zayıfladın. Bir tartıya çıksan (–) eksi göstereceğine eminim '

Güldüm.

' abartma anne herkes sıfır beden olmak için can atıyor. '

' sen büyüme çağındasın böyle kalıverirsin sonra '

' anne boyum 1.67 zaten daha ne kadar büyüyeceğim'

Elindeki kazağı elime tutuştururken. Başka bir reyona yöneldi. Omuz dekolteli mavi bir kazak. Siyah keten bir etek. Diz yırtmaçlı gri bir pantolon ve Madonna yaka kırmızı bir bluzu de aldıktan sonra kabinlere sürükledi beni. Onu izlerken ben kendim için bir şeylere bakmamıştım. Ama annemin seçtikleri benim seçeceklerimden kat kat daha güzeldi zaten. Ben sadelikten yanaydım. Annem süsten yana. Seçtikleri çok süslü olmasa da çok beğenmiştim. Kabine girdiğimde hepsini tek tek giydirmişti. Hepsi de üzerime tam oturmuş annemin söylediğine göre çok yakışmıştı.