Eftalya

Bölüm 34

Rehberden yeliz ismini bulup ona bir mesaj yolladım

' yeliz teyze ben nehir. müsait olduğunda arar mısın? Önemli bir şey konuşmam gerekiyor '

Yeliz teyze annemin ortaokul arkadaşıydı ve bir polisti.

Evet onu polise ihbar edecektim. En azından yanılmıyorsam birileri kurtulurdu belki ne kaybederdim ki.

İki dakika içerisinde yeliz teyzeden bir çağrı geldi

Telefonu açtım.

' alo? Nehircim? '

' yeliz teyze benim rahatsız ettiğim için özür dilerim.'

' yok rahatsız etmiyorsun canım. Nedir konuşmak istediğin şey'

Yeliz teyzeye her şeyi kendi fikirlerimle birlikte en ince ayrıntısına kadar anlattım.

Bunları anlatırken gözüm halımın kenarını kemiren danoneye takıldı. Bu onun hediyesiydi. Ama onun bir suçu yoktu. Danonem hep benim en iyi arkadaşım olarak kalacaktı.

' yalnız yeliz teyze sen bu durumu araştırırken annemin haberi olmasın bilmesini istemiyorum '

' pekala canım sen nasıl istesen ve merak etme bu olayla bir zat ilgileneceğim '

Telefonu kapattıktan sonra mesajı silip anneme geri verdim.

İçimde bir duygu vardı

Oldukça rahatsız edici bir duyguydu bu. Sanki ona ihanet ediyormuşum gibi.

İyi de o benim neyimdi ki? Hiçbir şeyim. Bunu hak ediyordu. Bunu yapmam gerekiyordu.

Ne kadar üstüne basa basa söylesem de ondan nefret etmiyordum. Hatta araştırma sonucunda onun bir suçu olmamasını diliyordum içten içe. 

Saatlerce düşündüm odamda yeliz teyzeden arama bekledim.

Danone'ye baktım. Onun bana armağanıydı, arkadaş hediye etmişti bana.

İçimden tekrarladım

' sakin ol onu bir daha görmeyeceksin bile '

Akşam çöktü. Yeliz teyzeden arama gelmiyordu. Her geçen dakika içimdeki merak duygusuyla birlikte işkence haline dönüyordu.

Pencereden dışarı baktım. Annemin kırmızı arabasını gördüm. Düzgün ön tamponunu ve o geceyi hatırladım. Suçlu olmama rağmen sıfır masrafla üstelik arabayı yaptırmıştı.

' nehir... '

Annemin mutfaktan seslenişini duydum. Hızla ayağa kalkıp yanına koştum.

' kızım yeliz teyzen telefonda seni istiyor '

Heyecanla annemin elindeki telefonu kaptım. Annemden uzaklaşmam gerekirdi bu yüzden direk salona adımladım.

Telefonu kulağıma götürdüm ve sesimin düzgün çıkmasını umarak konuştum

' yeliz teyze? Bir haber var mı? ' dedim direk

' var kızım. Bahsettiğin çocuk yasal olmayan bir sürü işten daha önce soruşturulan sonra davası aklanarak kapatılan bir babanın oğlu.

Ve dediğin gibi son sınıfta dönem ortasında Ankara'dan nakil olmuş okulunuza bu biraz ilgi çekici geldi.

Üstelik böyle bir babanın oğlu olması...

bunu biraz araştırdım. Müdürünüzün dövüldüğü gün bahsettiği yerde Armağan Kaya nın görüntülerine rastladık. Bunlar bir tesadüf müdür? Hiç sanmıyorum. Ben bu işi bırakmayacağım sen merak etme. Seni de haberdar edeceğim. '