Bölüm 42

34 4 0
                                    

hissetmemle geri çekilmem bir oldu. Ancak biliyorduum. artık çok geçti.. onu öpmüştüm. yoksa o mu beni öpmüştü. karanlığın içinde utançtan yerin dibine girmek üzereyken bandı gözlerimden çıkartıp gözlerimin ışığa alışmasını bekledim.

Armağan tam karşımda tuhaf yüz ifadesiyle bana bakıyordu.

Armağan tam karşımda tuhaf yüz ifadesiyle bana bakıyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

'beni öptün ' diye bağırdım.

gözleri şokla açıldı

'ne?' kaşlarını çattı ' sen beni öptün '

' hayır sen beni öptün. gözlerim kapalıydı nereden görecektim sanki!?' sesimi yükselttim 

' gözlerimin bağlı olmasından faydalanarak beni öptün '  dedim

' saçmalama! gittiğimi düşündüğün için buradayım dedim ve sende beni öptün '

daha fazla utançtan konuşamayacaktım. zira yüzüm yanıyor, yanaklarım alev alıyordu.

gözlerimi her kırptığımda o an o his tekrar tekrar yaşanıyordu sanki. bu... bu şu an kendimi tavus kuşu gibi yorganın altına sokma isteği uyandırıyordu.

'git buradan ' dedim utançla. 

yatağa otururken kapının açılıp kapanma sesini işittim. gitmişti.

elimi saçlarıma daldırdım. ne yapmıştım ben öyle. nasıl olmuştu? hiç bir fikrim yoktu.

ama her aklıma gelişinde karnımda sanki bir şeyler ters dönüyordu.

aklımdan çıkartmak istediğin saniyeleri neden gülümseyerek düşünüyordum.

hayır hayır hayır.

bu korkunç bir şeydi.

güneş de benimle birlikte batarken yatağın içine girdim.

bugün yorulmuştum oyun oynamak yorucuydu. ve birini öpmüş olduğum gerçeği daha da yorucuydu.

üstelik sıradan biri değil. hapis tutuldum evde bir zat bana işkence etmiş birini öpmüştüm.

düşüncelerden kurtulmak adına uyumaya karar verdim. gerçekten uyku en kusrusuz kaçış yoluydu.

elimi dudaklarıma götürme isteğimi bastırdım. gözlerimi sıkı sıkı yumdum. ne kadar çok sıkarsam o kadar çabuk uyuyacakmışım gibi.

uyku gelmediği gibi zihnim sürekli aynı anı tekrarlıyordu.

---

kapımın usulca açılış sesini duydum.

kafamı kapıdan yana çevirdim.

karanlığın içinde daha karanlık bir yüz gördüm. sinirli mi gözüküyordu. anlayamıyordum fazla karanlıktı. bir an için eski psikopat haline dönmüş olabilme ihtimali geldi.

EftalyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin