Ah deniz...
Koyu mavi güzelliğin bana aşık olduğum sessizliği hatırlatırken. Daha derinlerine baktığımda canımı yakıyorsun . nefret etmeye başlıyorum senden.
Sen... kalbimi kanatarak çekip çaldın benden.
Bak o sol göğsümdeki koca boşluk hal...
Nereden gelmişti bu cesaret. Aptal mıydım yoksa iyilik meleği falan mı ?
Yoksa altında olduğum yoğun baskı ve korku mu söylettiriyordu bana bunları.
Ona yağcılık mı yapıyordum ?
Bildiğim bir şey varsa o da içimden geleni yaptığımdı.
Sabahın ilk ışıkları pencerenin tahtalarının arasından odayı aydınlatırken. Uykusuzluktan ağırsızlaşan gözlerimi parkeden çektim.
Uyuyamamıştım
Katilimin arkamda uyuyor olmasında mıydı ? Bana anlattıklarından mıydı ?
Yoksa içimdeki ufak heyecan kıpırtısından mıydı ?
Ona bir umut vaat etmiştim. Ama eminim ki şu anda ondan daha umutluydum.
Belki de beni ciddiye almamıştır ancak söylediğim şeyde kararlıydım. Kendimi unutup ona üzülmüştüm. Kendi acımı unutup ona acımıştım. Karşımdaki yaralı küçük çocuğa kıyamamıştım gene.
Arkamda bir kıpırdanma oldu. Yavaş alıp verdiği nefesi hızlandığını hissettim uyanmış olmalıydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Korku olduğu gibi duruyordu tam göğsümün ortasında. Ama başka bir şeyler daha vardı bu sefer. Her zamankinden farklı her zamankinden aydınlık.
' canın acıyor mu ? ' dedim gözlerimi tekrar parkeye dikerek
Ses vermedi.
' benim acıyor ' dedim boynuma elimi götürüp.
' senin sırtındaki sanat eserinden daha fazla ' dedim acımasızca
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
' yarayla alay eder yaralanmamış olan ' dedi uykulu sesiyle
Hızla arkama döndüm.
Şişmiş kırmızı gözlerine baktım.
Her zamanki dağınık saçları daha fazla dağınıktı.
O an ne söyleyeceğimi unutmuş gibi sadece bakmakla yetindim.
