Bölüm 26

37 5 0
                                    

O yolun karşısına geçip evinin olduğu yöne ilerlerken ben irileşmiş gözlerimle korku içinde kalakalmıştım. O... gerçekten tehlikeliydi. Üstelik çok da kaba !

Kendimi toparlayıp yoluma devam ettim.

Pisliğin tekiydi. Bir daha onunla değil muhatap olmak beynimden bile geçirmeyeceğim

' biz bunları çok duyduk ' dedi diğer nehir.

Eve geldiğimde annem beni kapıda karşıladı.

' nehir? '

' efendim anne '

' boşanma tarihimiz ileri çekildi. Babanın uzun uğraşları sonucunda. '

' ne? Ne kadar ileri.'

' iki gün sonra boşanıyoruz. '

'iyi ' demekle yetindim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

'iyi ' demekle yetindim. Elimden bir şey gelmiyordu.

Odama geçip yatağıma attım kendimi.

Hayatım değişiyordu. Zaten varla yok arası olan babam iyice yok oluyordu. Bunun farkındaydım.

Telefonumun zil sesiyle ceketimin cebindeki telefona uzandım. Arayan abimdi.

' alo? '

' nehir. Selam üzgünüm tatlım. Şu benim İstanbul'a gelme ihtimali uzun bir zaman sonraya ertelendi.

' ama neden ' üzülmüştüm. Abimi gerçekten çok üzüldüm.

' bir sürü şey işte abiciğim. Yapacak bir şey yok.'

'of ya ' dedim sıkıntılı bir nefesle.

' neyse bunu haber vermek için aramıştım. Şimdi kapatmalıyım öpüyorum. Kendine iyi bak tamam mı'

' tamam abi bende öptüm '

Telefonu yatağın üzerine bırakıp ayağa kalktım üstümü değiştirdim. Bu sırada bugün müdürümüzün tutuklanmasını ve armağanın hayvanlığını düşünmeden edemedim.

Hep düşünüyordum zaten. Beynimi sessize alma tuşum olsaydı keşke. yada Sadece düşünerek para kazanabileceğim bir meslek...

Karnım guruldarken annemin şu anda benim için yemek hazırladığını biliyordum. O yüzden mideme guruldamayı kesip biraz sabırlı olmasını söyledim.

Karnımın yüzüncü kez guruldayışın ardından mutfaktan abim seslendi 'nehir hadi yemek hazır '

'sonunda ' dedim. Karnıma bakıp gülümsedim ' açlıktan ölmek üzerine tez yazmak üzereydim.'

Odamın kapısına ilerledim kapı kulpunu tutmamla. Beynim midemin önüne geçip çalışmaya başladı. Mutfaktan gelen ses abime aitti. Acaba karnım aç olduğu için ve az önce abimle konuştuğum için yanılmış mıydım.

EftalyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin