Bana İyi Gel

Bölüm 20 •Pansuman•

Herkese merhabalaar, nasılsınız ❤️ Bugün erkenden bir bölüm daha atmak istedim çünküüü hala şaşkınım ama kitabımız Genel Kurgu kategorisinde 1. sırada. Cidden hiç beklemiyordum, çok ani oldu, birden baktım okuyucu sayısı deli gibi artıyor, sıralamayı da görmedim ne oluyor ya dedim ve ta daa. 5 binlerdeki cancağızlarımız yaklaşık bir günde 14 bine çıktı ✨

Gerçekten harikasınız hepinize çok teşekkür ediyorum. Yeni gelenlere de hoş geldiniz sefalar getirdiniz diyorum. Özellikle yorumlarınızı kitap okur gibi okuyorum. Yorumlarınız benim için çok önemli 🌼

İkinci bir kısımsa yeni bölümlerle ilgili, bir süredir daha sık bölüm isteyen yorumlar görüyorum. Ama bu yıl hem mezunum hem üniversite sınavıyla uğraşıyorum. Günde 10 saatlik bir programım var. Normalde HER SALI YENİ BÖLÜM geliyor. Günümüz salı yani, şimdilik derslerden dolayı haftada iki bölüm garantisi veremiyorum ama çok isteyen olduğu için arada bunun gibi oradan buradan vakit bularak bir bölüm daha atmaya çalışacağım. Umarım severek okursunuz ❤️✨❤️✨

                           🔱 🔱 🔱

Ben dikkatle Barbaros'u izlemeye devam ederken Emir ve Emir'in arkadaşı kendi aralarında bir muhabbete girmişti. Adama da sürekli Emir'in arkadaşı diyordum ama Emir'in telefon görüşmesinden hatırladığım kadarıyla adı sanırım Taha'ydı.

Şu an her şey yolunda gözükse de yavrusunu ilk defa okula göndermiş anne telaşıyla gözlerimi Barbaros'tan alamıyordum. Her an zarar görmesinden korkarcasına tetikteydim. Bu gereksiz endişeli halim sanırım Emir'in de dikkatini çekmişti ki arada bakışlarını Taha'dan çekip bana çeviriyordu. Ama ben onların muhabbetinden çok daha başka şeyler düşünüyordum.

Adrenalin seviyem normale inince elimin acısını da daha fazla hissetmeye başlamıştım. En kısa sürede bir ilgilensem iyi olacaktı. Ama Barbaros'a da kızamıyordum, o an belli ki kriz halindeydi ve eminim ki ne yaptığının o da farkında değildi. Şu an asıl düşünmem gereken şey Barbaros'u tetikleyen şeyin ne olduğuydu. Çünkü bu tedavi için önemli bir adım olabilirdi. Bağırırken söylediklerine dikkat etmek gerekirse erkeklere karşı bir hassasiyeti vardı.

Erkek eşyaları, erkeksi kokular ya da hemşirler ona dokunurken epey rahatsız olması... Özellikle bir erkeğin ona dokunmasını istemiyor gibiydi çünkü ona dokundukları an daha da agresifleşmişti. Ama neden? Bunun cevabını kolay öğrenemeyeceğim gibi duruyordu. Çünkü Barbaros'un bu hale gelmesinde kilit nokta görevi olabilirdi.

Bir süre sonra Taha'nın sesi beni düşüncelerimden arındırmıştı.

"Eveet, çekim işi bitti. Barbaros'u oradan çıkarabiliriz."

Hemen hevesle ayağa kalkıp cihazın olduğu tarafa geçtim. Bir an önce onu bu kadar rahatsız eden o yerden kurtarmak istiyordum. Ama hala uyuyordu ve buradan onu odaya taşımak için sedyeye ihtiyacımız vardı. Emir hemen bakışlarımdan durumu anlamış olacak ki: " Sen burada bekle, ben Barbaros'u taşımak için bir sedye getireyim." diyerek dışarı çıktı. O sırada biz Taha'yla Emir'i beklemeye başladık. Ama sessizlik Taha'nın konuşmasıyla kısa sürdü.

"Zor bir hasta gibi gözüküyor. Hastalığı konusunda bir fikrin var mı?"

"Evet, sosyopati üzerinde duruyoruz. Ama emin olmak için MR istemiştim."

"Anladım. Hep böyle hmm nasıl desem sorunlu bir tip midir? Yani yanlış anlama ama uğraşması zor değil mi, eminim sana başka hasta vermelerini isteyebilirsin."

Gözüm yine Taha'dan Barbaros'a kayarken sakince uyuyan bedenini izledim. O an nedense gözüme çok masum gözükmüştü. Ki aslında evet masumdu da. Onu bu şekilde olduğu için suçlayamazdım. Bu grip olan bir çocuğa neden grip oldun demek gibi bir şeydi. Yaşadıklarının ister istemez onda bazı etkileri olmuştu, duygularını, düşüncelerini kontrol edememişti. Hatta belki duygular nasıl yansıtılır hiç bunu birinden görememişti. Eğer suçlu aramak gerekiyorsa bu Barbaros değil onu bu hale getiren insanlardı. O yüzden elimden geldiğince ona karşı anlayışlı ve sabırla yaklaşmaya çalışıyordum. Barbaros'un da herkes gibi sağlıklı bir hayata sahip olma hakkı vardı.