𝑨𝑴𝑶𝑹 𝑽𝑰𝑵𝑪𝑰𝑻 𝑶𝑴𝑵𝑰𝑨 |𝑯𝑷 𝑭𝑭|

- Przecież obiecałaś to Albusowi.

Młodsza z kobiet struchlała.

- Nie, nie, nie. - pokręciła głową - Nic mu nie obiecałam.

Nagle do niej coś dotarło. Spojrzała na Minerwę z przerażeniem.

- Nie. Nie zrobiłby tego. - rzekła z niedowierzaniem.

- Zrobił i to i wiele innych rzeczy. Bardzo ci pomógł...

- Pomógł mi - Młodsza z kobiet minimalnie podniosła głos. - bo najwyraźniej mogłam mu się przydać, jak widać.

- Nie. On pomógł ci, bo był dobrym człowie...

- Strategiem - ucięła jej rozmówczyni- liderem wojennym, czarodziejem jeśli chodzi o umiejętności. Choć może "dobry" to trochę zbyt mało powiedziane. Ale nie człowiekiem. Nawet po śmierci rozstawia nas jak pionki na swojej szachownicy. Nasz wszystkich. A ja się nie dam wykorzystać.