𝚃𝚑𝚎 𝙳𝚒𝚜𝚊𝚙𝚙𝚎𝚊𝚛𝚊𝚗𝚌𝚎

Final

Medyada gördüğünüz üzere yılbaşına gidiyoruz, üç ay sonraya. Bölüm sonunda buluşalım 🤧
~•~•~•~
Jungkook'a kendimi tamamen açmamdan bu yana üç ay geçti. Bu üç ayda birbirimize karşı her zamankinden daha şeffaftık. Artık beni tamamen görmesine izin veriyordum o da bu halimden memnun olduğunu belli etmek için beni öpücüklere boğuyordu. Mutluydum, mutluydu. Her şey iyiydi. Herkes iyiydi.

Bugün ise cümbür cemaat bizim evde toplanacaktık. Yılbaşını beraber kutlama kararı almıştık. Aslında sadece yılbaşı kutlaması değildi. Arya Taehyung'u en sonunda affedebildiğini söylemişti tam üç gün önce, Taehyung da bunun şerefine bir kutlama yapmak istediğini söyleyince SeokJin yılbaşını beklememizin daha iyi olacağını söylemişti. Taehyung'dan her ne kadar hâlâ haz etmesem de Arya mutlu olacağı için kabul etmiştim. Böylece bugün herkes bizim eve gelecekti.

SeokJin ve Eylül'den tüm duyacağım şeyleri tahmin edebiliyorum çünkü üç aydır ne zaman bir araya gelseler sürekli aynı muhabbet açılıyor. Önce kızları mı olurmuş yoksa oğulları mı... Ne zaman yapmayı düşünüyorsunuz diye soruyorum daha var diyorlar. O zaman ne diye insanı darlıyorsunuz değil mi? Jungkook da tutturmuş sence bizimki n'olur diye. Daha yirmi iki yaşındayım diyorum e n'olmuş şimdiden düşünemiyor muyuz diyor. Herkes kafayı yemiş. Ciddiyim bak.

Çakmağı alıp konsolun üzerineki mumları yaktım. Mutfağa girdiğimde buzdolabından içkileri çıkartıp tezgaha koydum. Arya yeniden eski rengine kavuşmuş saçlarını tepesinden toplarken peşimden mutfağa girdi. Üzerindeki zarif kıyafetlere ıslık öttürürken gülümsemişti. İşaret parmağımla dönmesini işaret ettiğimde kollarını iki yana açarak etrafından dönmüştü. Yeşil, siyah puantiyeleri olan transparan hafif balıkçı yaka uzun kollusu ve altına giydiği siyah bol pantolonuyla harika görünüyordu.

"Çok güzel olmuşsun." gülümseyerek yanıma gelip kollarını etrafıma doladı. "Teşekkür ederim fare. Sen de çok güzel olmuşsun."

"Üzerimdeki Jungkook'un beyaz hoodiesi ve yırtık pantolonumdan mı bahsediyorsun?" geri çekilip saçlarımı düzeltti. "Güzel olmak için ekstra bir şeye ihtiyacın yok." başımı iki sallayarak içkileri alıp salondaki büyük yemek masasının üzerine bıraktım. Arya elinde hindiyle içeri girdiğinde masaya koyması için yer açtım. "Saat kaç oldu?" diye sordu mumları yakarken. "Sekize geliyor, birazdan gelirler. Gerçi SeokJin Eylül'le gelecekti, onlar biraz gecikebilirler."

"Geçenki gibi bebek mağazasına girip buluşmayı unutmasalar bari." doğru bak ona değinmeyi unutmuşum. Bir ay önce hafta sonu gelenek haline getirdiğimiz film gecesini yapmak için toplanacaktık. Jungkook hepimize ,benden öğrendiği ve artık benden kat kat daha güzel yaptığı, meyveli yoğurt yapmıştı. Arya'nın yaptığı tatlıları ve Taehyung'un getirdiği kutu biraları saymıyorum bile. Hepimiz oturduk onları bekliyoruz filmi başlatmak için. Yarım saat geç kalınca meraklanıp aradık. Aldığımız cevap şuydu, "Aa biz sizi unuttuk. Bebek kıyafetleri satan mağaza görünce girelim dedik. Siz başlayın biz geç kalacağız." şimdi gel de sinirlenme. Üç hafta sonu boyunca onları davet etmedik biz de. SeokJin gelip bana diyor ki, "İyi ki davet etmediniz. Biz baş başa daha eğleniyormuşuz." ben de madem öyle bundan sonra katılmazsınız dedim gitmiş Eylül'e söylemiş Afra bizi istemiyormuş diye... Yani arkadaşım mı yoksa düşmanım mı anlamıyorum bazen.

Zilin sesi evi doldurduğunda Arya ellerini çırpıp kapıya ilerledi. Çocukları karşılamak için yanına ilerledim. İlk içeri giren Jimin olmuştu. Önce Arya'ya sarıldı. "Fıstık gibi olmuşsun." demeyi de ihmal etmeyip sonra bana sarıldı. "Sen de fena değilsin işte." yalandan buruşturduğu yüzüne bakarken gülümseyip yanağından makas aldım. "Ama sen muhteşem görünüyorsun Jimin-ah." Jungkook Jimin'i kenara ittirdi. Çatık kaşlarıyla suratıma bakıyor sinirli olduğunu belli etmeye çalışıyordu. Ancak benim tek gördüğüm minik bir tavşandı. "Ağbimle flörtleştiğin kadar benimle flörtleşsen keşke. Senin sevgilin benim!" yanaklarını sıkmaya başladığımda kaşları iyice çatıldı.