BANA KAL DE (AŞKIN SINAVI)

Kader oyununu oynamış sonu büyük bir cezayla bitmişti.

Demir gerçeklerden habersiz içinden çıkamadığı bir oyunun  yardımcı karakteri olduğunu düşündüğünden beri mantığını kullanmayı unutmuş durumdaydı. Ne düşünürse düşünsün kendini dönüşü olmayan bir yolda buluyordu. Bu evlilik karnındaki çocuğa bir baba bulmak için yapılmış  bir plandı ve maalesef bu oyunda seçilmiş kurban da kendisiydi. Söylediklerine inandığı için kendini aptal olarak görüyordu.

Gece eve gidememişti. Yağmur’u görürse elinden bir kaza çıkabilirdi. Ailesinin de yanına gidemezdi ne diyecekti ‘Evlendim ama karım başkasından hamileymiş bu yüzden sizin yanınızda kalacağım mı.’ Arabayı sahil kenarında bir yere çekti. Boğazdan şehrin ve ayın ışığı inanılmaz görünüyordu. Ama gözü hiçbir şey görmüyordu. Sadece kulağına gelen dalga  sesleriyle yaşadıklarını düşünmeye başladı. Gözlerini her kapattığında Yağmurun gülen yüzü karşısında beliriyordu. İşte o zaman aptallığını anlatacak söz bulamıyordu. Bir iş anlaşması gibi evlenmişti ama onun söylediği  yalan yüzünden bütün hayatının mahvolmak üzere olduğunu hissediyordu. ‘ Kader oyununu oynamış sonu büyük bir cezayla bitmişti.’ İçinden kaderine isyan etti. Uzun süredir mutluluğu ve huzuru aramıyordu. Mutluluk kendisini yıllar önce bırakıp gitmişti.  Huzurun yerine de huzursuzluk kök salmış gitmek bilmiyordu. Şimdi sorunlu hayatına Yağmur adında fırsatçı biri bomba düşmüştü.

Necati bey iki aydır birlikteler diye biliyordu ve tahminleri doğruysa  bebekte iki aydan fazla olamazdı. Kendisinden olmayan bir çocuğa nasıl baba olabilirdi. Çocuğun  kendisinden olmadığını bir şekilde ispatlardı. O zamanda ailesinin güvenini kaybedecekti. Çare aramaktan yorulmuştu ve başı deli gibi ağrıyordu. Gözlerini yumup ağrıyı yok saymaya çalıştı.  

Yağmur önündeki defteri imzalarken bir taraftan da kalabalığın alkışlarıyla yüzünde oluşan tebessümle şu ana kadar Demirin gördüğü en güzel gelindi. Ön sırada annesi kardeşleri ailesi ve yakın akrabalardan bir kaçının oturduğunu gördü. Kalbi o kadar hızlı atıyordu ki göğüs kafesinden çıkmaya çalışır gibiydi. Necati bey yanında tanımadığı bir kaç kişi ve Cenk ile salonun kendilerine ayrılan bölümünde ön sırasında oturuyorlardı. İmzalar atılınca herkes ayağa kalkıp alkışlamaya başladı.    

Nikah memuru geline cüzdanı uzatmadan önce ayağa kalkınca istediğini yapıp Yağmur ile birlikte ayağa kalktı. Ne olduysa bir anda coşkulu kalabalığın alkışları bıçak gibi kesildi. Hiçbir şey anlamayan Demir kalabalığa baktığında annesiyle göz göze geldi. Elini ağzına kapatmış acılı gözlerle kendisine bakıyordu. Gözlerindeki hüzünü gördüğünde içinden bir parça sızladı. Neler olduğunu anlamadan annesinin yere düşüşünü gördü. Yaşananları kıpırdamadan izlerken   konukların arasından gelen fısıltıların sebebini anlamaya çalışıyordu.

Karısına baktığında elindeki nikah cüzdanını gösterirken garip bir şekilde mutluydu. Elini karnına koyup doğurmak üzere olan bir anne olduğunu ispatlamaya çalışır gibiydi.

Demir  olduğu yerde tepki vermeden Yağmur’a bakarak donup kaldı. Saniyeler sonra yaşadığı şoktan uyanarak eliyle Yağmur’un boğazını sıkarken bir taraftan da bu bebek benim değil diye bağırıyordu. Etraftaki insanlar koşturmaya başladı.  

Karısının boğazını sıkmayı bırakınca ellerinin arasından kayarak yere düştü. Yerde boylu boyunca yatan Yağmuru gözyaşları içinde izledi. Kalabalık nefesini tutmuş kendisini izliyordu.

Katil olma düşüncesiyle korkudan titremeye başladı. Bir kişinin katili değildi karnındaki bebeğinde katiliydi. Yerde yatan gözleri açık Yağmur’a bakarken karnındaki bebeği düşündü onun ne suçu vardı. Dünyadaki en masum  varlığınıda katili olmuştu. Belkide dünyadaki en büyük suçu işlemişti. Bir bebeğin canını almıştı. Derin derin ciğerlerine havayı doldurmaya çalıştı. Nefes alamıyordu boynundaki kravatı gevşetti. Gözleri kocaman olmuştu  boğulduğunu hissetti sanki görünmeyen bir çift el boğazını sıkıyor nefes almasını engelliyordu. Gücünün tükendiğini anladığında dizlerinin üzerine çöküp dakikalar önce karısı olan kadınla bir kez daha göz göze geldi.