BANA KAL DE (AŞKIN SINAVI)

Şu anda sana o kadar çok ihtiyacım var ki keşke hep yanımda kalsan.

Demir kollarında Yağmur’la depodan çıkarken Yiğit’e “Bizi nasıl buldun?” diye sordu. 

Yiğit yaşananlardan sonra rahat bir nefes alıp, “Genelde kadınlar erkeklerden daha sağlıklı düşünüyor.“ cevabını verdi.

Bunu bir erkeğin ağzından duymak hoş değildi.  “Bu senin mi fikrin.” Diye sordu.

Yiğit tek kaşı kalkarken “Bazen istisnalar olabilir ve buda öyle bir an.” Diye belirtti.

Birlikte ilerlerken “Yine de bizi nasıl bulduğunun cevabını merak ediyorum.”

“Deniz adındaki bayan Hakan’ı arayıp sizin Yağmur’u kurtarmaya gittiğinizi söyledi. Adresi de bize o verdi” 

Demir duyduğuyla tebessüm edip “Deniz mi?” diye söylendi. 

Yiğit “Evet o cadı eğer sizi sağ salim getirmezsek bizi öldürmekle tehdit etti.” Diye  söylenip cesaretinden dolayı güldü .

Duyduklarıyla genç kıza bir kez daha borçanmıştı. Deniz olmasaydı belki de bugün Yağmur’la birlikte Alper’in silahından çıkan kurşunlarla hayatta olmayacaklardı. Yaşadıklarına sevinsin mi, üzülsün mü bilemedi. Artık Necati bey ve Özlem mezarında huzur içinde yatacaklardı. Ama yaşadıkları ihaneti ve şoku nasıl unutacaklarını bilemiyordu. Kollarındaki kızı daha bir sardı. Silah sesini duyduğunda gözlerini sımsıkı kapatıp Yağmur’u kanlar içinde görmekten deli gibi korkuyordu. O an sıranın kendisine gelmesini beklerken hayatının en zor saniyelerini yaşıyordu. Namlunun kendisine çevrildiğini zannederken genç kızın çığlığıyla  gözlerini açmaya cesaret edebilmişti. Yağmur sandalyede bağlıydı ve hayattaydı yaralanmış gibi de durmuyordu. Korktuğu için çığlıklarına gözyaşında ekleyince kendine gelmesi zaman alırken hayal gördüğünü sandı. 

Saniyeler içinde kendine gelip “Yağmur iyi misin?” diye sorduğunda cevabını beklemeden Alper’in olduğu tarafa bakınca yerde alnından vurulmuş kanlar içinde yattığını gördü.  Kim tarafından vurulduğunu görmek için etrafına bakındığında yanlarına gelen Yiğit’i o an fark edip rahat bir nefes alabilmişti. 

Demir temiz havayı ciğerlerine çekti. Yanında yürüyen Yiğide“Teşekkür ederim.” Derken minnetle  baktı. Kollarındaki kız hala titriyordu. Yaşadıklarından sonra şoku atlatması için uzun bir süre gerekecekti. Gözlerinin önünde 3 kişi öldürülmüştü ve o süre boyunca ölümle burun buruna kalmıştı. Allaha şükret ti. Biraz daha geç kalsalardı sevdigi kadını sonsuza kadar kaybedecekti ve kendisinin de yaşaması için bir sebebi kalmayacaktı. Zaten alperin sağ bırakmak gibi bir niyeti yoktu. 

Kalabalık bir polis grubunun içinde meraklı gözlerle bekleyen Arda ve Cenk’i gördü. Kim bilir silah seslerini duyunca ne kadar korkmuşlardı.  Kendilerini fark ettiklerinde rahat bir nefes aldıklarını görebiliyordu. Şükrü için hak ettiğini buldu diye düşünse de bir evlada babasının öldüğünü anlatmanın zorluğunu hissetti. 

 Yanlarına doğru gittiğinde Arda “Yağmur iyi mi?” diye sordu. 

Demir göğsünde yatan genç kızın titremesini hissede biliyordu. Güvende olduğunu anlaması için kendine doğru çekti. Kollarındaydı ve bırakmaya hiç niyeti yoktu. “Çok korktu ama iyi olacak.” dedi.  

Cenk “Babam ,babam yakalandı mı?” diye sorduğunda ne cevap vereceğini bilemedi. Gözlerini kaçırıp “Bence bunu polislerden duysan daha iyi olur.” Yanıtını verdi.

Cenk korkuyla gözleri iyileşirken “Yoksa öldü mü?” diye sordu.

Demir “Orda yalnız değildi ve  suç ortağı tarafından vuruldu.” Diye söylemek zorunda kaldı.