Druga część :)
Ojciec Kruka jest uwięziony w krysztale. Nie oznacza to jednak że nie sprawia kłopotów. Roth czuje się coraz gorzej, często tracąc kontrolę nad sobą i mocą. Nie pomaga jej również napięcie między nią, a nowym nabytkiem drużyny - Tarą...
RAVEN: Gdy chłopaki wyszli zrealizowałam wizję o samookaleczaniu. Gdy już chowałam żyletkę, usłyszałam stłumione przez ściany, krzyki. Co jest grane? Wyszłam na korytarz, a idąc za odgłosami, natknęłam się też na Kory. Gdy dotarłyśmy na miejsce ujrzałyśmy walczących ze sobą chłopaków. Gar w postaci wilka, a Blue Żuka tłukli Damiana. A przynajmniej próbowali, bo to właśnie on wygrywał. -CO TU SIĘ DZIEJE?!-Wrzasnęła Anders, a zamaskowany kopnął Jaime'ego wprost na mnie. Chwyciłam go w ostatnim momencie. -TO CI KRETYNI! RZUCILI SIĘ NA MNIE! Spojrzałam wymownie z dowódcą na przyjaciół. -Co macie na swoje wytłumaczenie?-Spytała. -Że Damian nazwał Rachel szmatą.-Odparł Beast Boy. Moje oczy się powiększyły, a wzrok powędrował na Robina. Myślałam że okaże choć odrobinę skruchy. Jakże się myliłam... -Damianie, czy to prawda?-Starfire zmarszczyła brwi. -Tak.-Odpowiedział bez zająknięcia.-Zasłużyła sobie. Westchnęłam cicho i spuściłam wzrok. -Ty zasłużyłeś sobie na manto.-Zmrużył oczy Latynos. -Spróbuj szczęścia. Już wiele razy... Tu przestałam słuchać. Odwróciłam się powoli i ruszyłam z powrotem do swojego pokoju. -Rachel...-Zaczęła kosmitka, ale jej przerwałam. -Dajcie mi spokój. Wszyscy. Od teraz nikt nie ma wstępu do mojego pokoju... Zniknęłam w sypialni i ponownie chwyciłam żyletkę i stanęłam przed lustrem, przykładając sobie ostrze do gardła. -A gdyby tak... nigdy już się nie obudzić..?-Wyszeptałam cicho.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Damian: To jest nieczysta gra, oszustko. Raven: Niby czemu? Damian: ... Wolę przegrać niż to tłumaczyć...
