D/C ? (Şişe Çevirmece)

DC - 44. Bölüm

Selam kuzular. Oy verip yorum yapmayı lütfen unutmayın. Oylar çok düştü :( 

*****

"Ben oynamayacağım Aras. Artık değil, bitti. Bu saatten sonra senin hayatında da yokum. Beni bir daha rahatsız etmezsen sevinirim. Hoşça kal."

Ona hoşça kal dediğimde neden hiçbir şey demeden gitmeme izin vermişti? Kolumdan tutup hayır hiçbir yere gitmiyorsun demesi gerekiyordu. Ben onu ittirdikçe onun bana daha çok gelmeye çalışması gerekiyordu fakat tam tersi birbirini ittiren iki mıknatıs gibiydik. Hazıra konmayı sevdiği her halinden belli.

Of Derin sende! Çocuğa hem git diyorsun hem de git derken gelmesini bekliyorsun. Bu biraz hem ayranım dökülmesin hem de.. o mod işte.

İki gündür hayatım gayet normal geçiyor. Olaysız, sakin ve huzurlu. Bunu da özlemişim. Bu iki günde yaptığım en ekşınlı şey test çözmekti. Bir de yemek yiyip film izlemek.

İki gün... Dile kolay ama bana sanki bir haftadan da uzun süren bir zamanmış gibi geliyor. Anneme ateşlendiğimi bahane ederek okula gitmeyeceğimi söylemiştim.

Kızlar dışında kimse aramamıştı. Aras artık yazmıyordu. Hiç beni de sormamış kızlara. Ve en önemlisi şişe çevirmece oynamışlar. Benim eksik olduğumu söylediklerinde ise çıktığımı söylemiş. Nedenini sorunca da sıkıldığımı, çok merak ediyorlarsa da bana sorabileceklerini söylemiş.

Bensu kendi isteğimle çıktığım için cezamın olup olmadığını sorduğunda her şeyin bir cezası olduğunu söylemiş. Bensu'nun yüzündeki mutluluğu anlatmama gerek yok değil mi? Nasıl bir durumda olduğunu şu an hepimiz tahmin edebiliriz.

Aras'ın dediği haciz olayına inanmıyorum. İki gündür sesi çıkmadığına göre bu saatten sonra da çıkmazdı. Kendi çapında yaptığı aptalca bir oyundu yine.

Sabah okula girdiğimde bankta Anıl ve Güney'le oturuyordu. O tarafa bakmadan, sanki orada değilmiş gibi yürümeye devam ettim.

"Derin!" Anıl'ın seslenişini duymamazlıktan gelerek daha büyük adımlarla merdivenlere yöneldim.

Sınıfa girdiğimde Duru, Bensu'yla konuştuğu sırada beni görünce göz devirip konuşmaya devam etti. Hayır benim onunla da şahsi bir problemim yok ne bu tavırlar.

Öğlene kadar sorunsuz bir şekilde gelmiştik. Teneffüslerde ya soru çözüyor ya da hocaların yanına gidip soru soruyordum sırf olur da yanıma gelirse diye.

Herkesin canı tavuk pilav çektiğinden dışarda yiyeceklermiş bugün. Cansu gelip gelmeyeceğimi sorduğunda soru çözeceğimi söyledim.

"Şu ders de iyi bahanen oldu senin. Biz de gitmeyiz o zaman."

Kızları gitmeleri için ikna etmeye çalışsam da kabul etmeyip benimle kalacaklarını söylediler, yerim onları.

Bahçeye çıktığımızda Emir'ler de okula giriyordu. Aras'la çok sık takılıyordu şu aralar gözümden kaçmadı değil.

Yanımıza gelmemeleri için dua ederken Aras'la anlık gözlerimiz buluştuğunda elimi yüzümde gezdirdim. Yüzüme bakmadan Ceren'le konuşmaya başladığında arkamı ona döndüm.

"Şş niye oyundan çıktın bakayım sen?"

Şeytan diyor ki Aras'ın yaptığı bütün her şeyi açıkla. Niye açıklamıyordum gerçekten? Beni tutan bir şey varmış gibi davranmamın sebebi neydi henüz bilmiyorum. Yaptığı psikolojik şiddet ve tehditler olabilir.

Bunun normal bir şey olmadığını bildiğim halde neden normalleştiriyordum orası muamma. Şaka yapmaya beni o kadar çok inandırdı ki, şakayla gerçeği ayırt edemeyecek duruma düştüm. Beni soktuğu duruma bak!