D/C ? (Şişe Çevirmece)

Kahraman

"Gerçekten hayatta hiçbir şeyin garantisi yoktu. Saatler, hatta dakikalar önce yanında olan insanı bir daha göremeyeceğin o an gelecek. Ne zaman, nerede ve nasıl olacak bilmiyorsun. Ama bir gün olacağını biliyorsun. Sanırım seni en çok korkutan şey de beklemediğin bir anda bununla karşı karşıya kalacak olman. Başka bir deyişle kabul etmek istemeyeceğin o gerçeklerle karşılaşacağın an. 

Herkesin hayatında iniş-çıkışlar var. İnsanız biz... Elbette olacak. Zaten sıkıntı yoksa sıkıntı vardır, değil mi? Ama bütün bunlara rağmen o gülen insanları çok seviyorum. Her güçlüğe rağmen içinizi ısıtacak güzellikte olan gülümsemeleri gördüğüm zaman 'İşte bu.' diyorum. İşte bu. Bu ya! Hayattan keyif almak zorundayız. Yaşamak zorundayız. Eğer hayatta hiçbir amacın yoksa en azından başkalarına yardımın dokunsun. Git yardım kuruluşlarına üye ol. Sokak hayvanlarına yardım et, yardıma muhtaç insanları bul. Uzanabildiğin kadar bütün herkese, her şeye ellerinle hatta kollarınla uzanmaya çalış. Çünkü tek ihtiyacımız olan şey bu. 

Sevgi en güzel şeydir. Saf ve temiz olanı elbet. Ne gereğinden fazla ne de gereğinden az.
Her zaman önceliklerinizi bilin. Arkadaşlarınıza sonsuz güvenmeyin. Elbette güvendiğiniz olacak sadece bu sonsuz olmasın. Kimseye kendinizden ve ailenizden daha fazla güvenmeyin. Çünkü her arkadaşınız sizin iyiliğinizi istemeyecek. Veya zor gününüzde yanınızda olmayacak. Dost kara günde belli olur demişler ya. Bu söz o kadar doğru ki. Dostlarınızı belirleyen söz bu olsun.

Zor günler yaşıyorsanız sabredin. Sabrın sonu selamettir lafını çok severim. Ve ne zaman bir sıkıntının içine düşsem bu lafı kendime tekrar eder dururum. Çünkü sen, siz çok güçlüsünüz. Demem o ki siz kendinizin en mükemmel kahramanısınız. Belki kendinizce değilsiniz. O zaman şöyle düşünün; Madem kendimin kahramanı değilim, neden bir başkasının olmayayım? Gerçekten, neden olmayasın? Belki de soğuktan donmak üzere olan kedinin, sıcakta susuzluktan ölmek üzere olan köpeğin veya dışarıda bir yerde açlıktan bayılacak bir çocuğun kahramanı olursun. Ve olabilirsin. Küçük bir yardıma ne dersin? Birazdan evinin önüne bir kap dolusu su koymaya ne dersin? Kar yağdığında dışarıya battaniye bırakmaya ne dersin? Yerde oturan birini gördüğünde ona yemek almaya ne dersin? Sevdiklerini mutlu etmeye ne dersin? Kendini mutlu etmeye ne dersin? Kendini sevmekten başlamaya ne dersin? Peki dünyayı daha iyi bir yer yapmaya ne dersin? Her şey bizim elimizde, senin elinde."

Herkes alkışlamaya başladı. Hazırlıksız yakalanmıştım. Böyle bir konuşma yapmak aklımın ucundan bile geçmiyordu. Ama Güney cesaret dediğim için seyircilerin arasından sahneye çıkıp konuşmamı istedi. Zorla sahneye çıktıktan sonra her zaman yapmak istediğim şeyi yaptım.

 Bir sürü insan seni dinliyor ve sen konuşuyorsun. Ayaktasın. Bir şeyleri değiştirmeye çalışıyorsun. Birini veya birilerini. Belki de yüzlerce insanı. Bakış açılarını biraz da olsa değiştirmek belki. Tiyatro gösterisine gelmiştik. Her yaştan insan vardı. Gelenlerin çoğunun bizim gibi gençler olduğuna daha çok sevindim çünkü gençleri etkilemek istiyorum. Bazı şeylerin farkında olmalarını istiyorum. Aklıma geldiğince oradan oraya geçip, buradan buraya konuştum. Konuşmamı bitirdiğimde kimisi ayakta kimisi ıslık öttürerek alkışlıyordu.

Sahne arkasına baktığımda beni sahneden almak için yollanan görevlilerin bile alkışladığını gördüm. Konuşmamı dinlemeye başladıklarında beni indirmekten vazgeçmişlerdi. Aras sahnenin önünde bana elini uzatmış inmemi bekliyordu. Elini tutup indim.

"Çok iyiydin. Böyle konuşacağını beklemiyorduk. Çok içten konuştun."

"Teşekkür ederim. Her zaman birilerinin yardım etmesini görmek isterdim. Buna bir yerden başlamak lazımdı. Güney'in çıkarttığı iyi oldu. Sanırım o kadar biriktim ki. Böyle konuşmak içimi çok rahatlattı."

Diğerleri de yanımıza gelince Güney konuşmaya başladı.

"Ben bile etkilendim Derin." dediğinde teşekkür edip gülümsedim.

"Şimdi ne yapıyoruz?" diyen Anıl'a Aras cevap verdi.

"Birkaç kap alıp su doldurmaya gitmiyor muyuz?"

Cansu da onu desteklercesine "Ve uygun bulduğumuz her yere o kapları koymaya mı? Elbette gidiyoruz."

Belki orada alkışlayan kimse bu dediklerimi uygulamayacaktı. Ama ben hiç değilse yanımda olan insanları etkilediğimi artık biliyordum. 

Varsın bir kişi olsun. Ama olsun. Bu bile bana yeterdi. Günün en güzel yanı buydu. Bir kişi bile bir çok şeyi değiştirebilirken o kişi neden sen olmayasın?