Tanrı'nın bana verdiği ikinci bir şanstı belki de. Bu ikinci şansı pişman olmadan değerlendirebilecek miyim?
Kötü bir gecenin sonunda ne olabilir ki? Aybüke de sadece evine gidecekti ama kader onu evine değil başka bir evrene götürdü ve en büyük ha...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Akın yerinden kalkıp derin birkaç nefes alıp kızarmış gözleri ile Barış'a döndü. "Sanırım ben gruptan ayrılmalıyım. Sizi de lekeliyorum."
Hepimiz şok olmuş halde Akın'a bakakaldığımızda nefesimin daraldığını hissettim. Ah! Cidden buna ben sebep olmuştum. Galiba evrenler farklı olsa da olacak olan olaylar bir şekilde gerçekleşiyordu.
Barış'ın kocaman açılmış gözleri bana odaklandığında artık korktuğumu hissediyordum. Akın, benim evrenimde gruptan ayrılmaktan vaz geçmişti ama burada emin değildim. Bu ortam nedense bana bu inancı vermiyordu.
Gözlerimi Barış'tan çekip Akın'a döndüm. Artık hüngür hüngür ağlıyordu. Erkeklerin cidden böyle konularda hep odun gibi olduğunu düşünürdüm ama öyle olmadı. Metin, ona sıkıca sarılıp sırtını sıvazladığında Akın sanki bacaklarındaki gücü kaybetmiş gibi yere çöktüğünde Metin de onunla beraber diz çöktü. Atalay ve Barış da yanına çöküp birbirlerine sarıldıklarında ağlamamı tutmayı bıraktım ve hüngür hüngür ağlamaya başladım.
Bu kadar korkunç olacağını bilmiyordum. Akın, ağlamalarının arasında ayrılmak istediğini söyleyerek çocukları ittiğinde ne yapacağımı düşünmeye çalıştım. Akın'ın itmeleri yüzünden çocuklar geriye çekildiğinde Akın hala hıçkırarak ağlıyordu. Diz çöktüm ve ona sıkıca sarıldım.
"Sen bu gruptan gidemezsin ki. Sen olmazsan nasıl Sweet Big Boys olabilirler? Bu grubun sevimlilik kaynağı senken. Sen bu grubun bir parçasısın. Ailenin üyesisin. Aileni terk edemezsin. O zaman aile olamazlar."
Cümlelerim sanki onu daha da hüzünlendirmişti. Daha çok ağlayıp bana sıkıca sarıldığında küçük bir çocuğu teselli eder gibi kafasını okşadım.
"Ama herkes benim buraya ait olmadığımı düşünüyorlar. Kız gibi olduğumu, gay olduğumu düşünüyorlar. Diğerlerinden daha minyon olduğum için sadece!"
"Herkes değil. Herkes değil, Akın. Sadece kıskanan insanlar. Hem seçtiğin cinsiyetin ne önemi var ki? Hatırlıyor musun sana dediklerimi? Kötü insanlar her zaman olacak. Çünkü seni kıskanacaklar. Ama sen bunlara takılmamalısın. Bu çukurlara ayak basıp düşmemelisin. Çünkü sen güçlüsün ve bahsettikleri gibi birisi değilsin. Onlara aldırmamalısın. Sen kıymetlisin. Ve sana yemin ederim, sen gerçekten sadece sevimli değil, yakışıklı bir erkeksin de."
"Diğerlerinin yanına uymuyorum." Kafasını omzuma bastırdığında tüm acılarını çekip alabilmeyi diledim. "En başından beri. Hatta çıkış yapmadan önce bile insanlar böyle konuşuyorlardı."
"Sen bu grubun diğerleri gibi en değerli üyesisin. Diğer insanlara takılmak yerine kendini, ruhunu sevmelisin. O zaman o çamur dolu çukurlara basmadan yolunda koşabilirsin."
"Gitmek, onlara daha kolay bir yol vermek daha iyi olmaz mı?" Kıpkırmızı olmuş suratını omzumdan kaldırıp ağlayan gözlerle bana baktığında onun daha fazla ağlamaması için göz yaşlarımı sıkı sıkı tuttum.
