Senin SİHRİN Olacağım

SSO - 7

Ben sıradan bir fan değilim.

Az önce olanları hep aklıma kazıyıp hem de yüzüne bakarken utanmamak için silmek istiyordum. Sevimli bir kedi nasıl böyle kalbimi çıldırtabilirdi? Çıldırmışım ben! Aklım başımda değil. Kapıdan girmeden önce hafifçe yanağıma bir tokat attım. Bu beni kendime getirirdi umarım. 

Hepsi günün sıcaklığını atmak ister gibi şakalaşıp dondurmalarını yiyorlardı. Yanlarına gittiğimde Akın, bana bir dondurma uzattığında gülümseyerek aldım. O ara fark ettim ki hepsi dün verdiğim bileklikleri takıyorlardı. İnanamıyorum! İnternette, fan hediyelerini hala sakladıkları fotoğraflar gördüğümde neden benim hediyelerim hiç görülmüyor diye sorgulardım ama şimdi ilk fanları olarak benim verdiğim hediyeyi hepsi birden takıyorlardı.

"Hepimiz çok beğendik."

Barış, bileğini sallayarak bana gösterdiğinde nereye baktığımı gördüğünü anladım.

"Teşekkür ederim bu onuru bana verdiğiniz için. Çok mutlu oldum."

Sözlerim kalbimden gelerek çıkıyordu. Samimiyetimi ve sesimdeki saklayamadığım heyecanımı  hissettiklerinin farkındaydım.

"Bu arada abla, bugünkü yayınını izledim ve bizden bahsettiğini fark ettik. Yani gerçekten de bizden bahsediyordun değil mi?"

"Öyle mi? Ah! Çok heyecanlandım!"

Metin, Akına'a katılarak aynı soruyu sorduğunda duyguları yüzlerinden okunuyordu. Metin de heyecanlanmıştı.

Önüme düşen saçımı parmaklarımın ucuyla geriye doğru atıp gülümsedim. "Sizden başka kimin hayranıyım ki ben? Tabi ki sizden bahsediyordum. Turgut Bey ile konuşup siz çıkış yaptıktan sonra kanalıma davet etmek istiyorum. İzin verir mi ki?"

"Gerçekten mi? Bence izin verir çünkü yanlış anlama ama iyi bir reklam olur. Biliyorsun ki sen baya ünlüsün Aybüke. Ayrıca bizi konuğun kabul etmen çok gurur verici olur."

Barış konuştuğunda onun gerçekten de lider ruhlu biri olduğunu anladım tekrardan. Başka kim onun gibi böyle konuşabilir ki? 

"Ben emin değilim. Çünkü insanlar bizi severler mi bilmiyoruz. Senin ününü mahvetmek istemeyiz."

Atalay'a şaşkınlıkla baktığımda Barış da onu omzundan itip inkar etti.

"Siz oldukça iyisiniz. Yani ben kaliteden anlarım ve sizden mükemmellik kokusu alıyorum, inanın bana. Ayrıca sizi sevmeyeni bende sevmem. Sorun değil."

"Abla, bende senin hayranın olduğum için çok mutluyum." dediğinde Akın; sanki yeni bir aşk, yağmur sonrası oluşan toprak kokulu rüzgarı içime çeker gibi hissetmiştim.

"Bende, bende! Senin ömür boyu küçük kardeşin olmak istiyorum!"

"Bende senin ömür boyu ablan olmak istiyorum BigM!

"BigM mi?"

BigM (bigem) mi? Ah! Delirdin mi sen kızım, henüz bu isim bu yıllarda ortalıkta yoktu!

"Vay canına çok havalı olmadı mı? BigM! Tam bizim koca adam Metinciğimiz gibi!"

Akın durumu kurtardığında rahatlayarak derin bir nefes çektim. En azından hepsi olumlu tepki verip beğenmişti. Bir dakika! Yani şimdi bu sevimli ismi ortaya atan ben mi olmuştum? Tanrım, bana verdiğin tüm hediyeler için teşekkür ederim. Dağınıklığı, çocuklar toplarken Akın yanıma oturdu. Kendi gibi çiçek kokulu parfümü ter ile karışmış bir şekilde burnuma gelmişti. Kesinlikle kötü bir koku değildi.