Karanlık Ay | IMMATURA 2

Bölüm 21 - Part 2 "Iris'in Ordusu"

Medya; Immatura Alara Olsen

Bölüm playlisti; #Elements - Lindsey Stirling
#Hurts Like Hell - Fluerie
#Immortals - Fall Out Boys

BÖLÜM 21 - Part 2 "Iris'in Ordusu"

Hepimiz Gregor'un odasına gidip Zahir'in küçük çocuğu Lalisa'ya emanet edip gelmesini beklerken etrafımızda birçok düşünce dönüyordu. Çoğu ne yapacağımızı gittikçe merak ederken ben de onlardan çok farklı değildim. Ancak onların konuşulanları şimdilik duymamaları gerektiğinin de farkındaydım.

"Evet, ne yapıyoruz?"

Zahir yanımıza gelir gelmez odaklandım ve sadece odanın içerisindeki enerjileri dâhil etmek üzere fısıldadım. "Vide animabus nostris et sana. Da potentiae praesidio safety..."

Gregor teşekkür eder gibi başını salladıktan sonra devam ettim. "Yixing'in anılarından gördüğüm kadarıyla bu sadece basit bir toplama değil. Quel'de bunun farkına vardığı için kaçmış gibi görünüyor."

"Bunun arkasında Iris olabilir mi?"

Gregor, Jannali'nin sorusunu onayladı. "İhtimaller çok yüksek. Kendi özgürlüklerini ilan etmiş küçük koloniler var. Avalon Agron'un ölümünden sonra bu sayılar artmıştı ancak başıboş olmaları onları Iris için olası hedef yapmış gibi görünüyor."

Zahir sinirle soludu. "Ordusunu, kolonilerden türleri kaçırarak ya da katılmaya zorlayarak kuruyor olmalı."

"Yüksek ihtimal."

"O halde bunu durdurmalıyız."

"Hayır. Bunu direk yapmak ilgi çekecektir. Bu operasyonu gizli tutmalıyız."

"Gizli operasyonlar genelde elimizde patlıyor" dedi Donavan aklında başka bir fikir şekillenirken. "Ben Quel'i gözdağı verecek şekilde kurtaralım derim."

"Iris'e gözdağı verebilecek tek kişi benim."

"O yüzden sen yapacaksın zaten."

Donavan'ın aklından geçen fikir çılgıncaydı ama yapmam gerekenin bu olduğuna dair bir his vardı içimde.

"Hayır" dedi Zahir kesin bir dille karşı çıkarak. "Bu olmaz."

"Her seferinde karşı çıkmak seni yormuyor mu?" diye mırıldandım oldukça bıkmış bir şekilde.

"Yormuyor ve yormayacak. Iris'in ordusunun olduğunu tahmin ettiğimiz hatta emin olduğumuz yere tek başına gidemezsin. Bu delilik hatta intihar!"

"Aslında bu olabilir bir şey."

"Gregor, sen de mi?"

Zahir, isyan ederek büyükbabasına bakarken her an kulaklarından duman çıkacakmış gibi duruyordu. Bütün bu davranışlarının altında yatan hissi biliyordum. Onu anlıyordum ama Zahir de beni anlamak zorundaydı. Karşı gelmek bir çözüm olmayacaktı.

"O çocuğa verdiğimiz bir söz var ve bunu en hızlı şekilde yerine getirip savaşa karşı hazırlanmalıyız."

"Bu şekilde mi hızlı olacağız? Bu tamamen kurulmuş bir tuzak olabilir. Görmüyor musun?"

"Aksine, görebiliyorum."

Ve evet, gerçekten görebiliyordum. Şekillenen kararlarla birlikte zihnimin bir köşesinde geleceğe dair duru-görüler sürekli değişip duruyordu. Oraya gittiğim an sorunsuz bir şekilde Quel'i alıp gelebiliyordum. Sonuç hep aynıydı, endişe edilecek tek şey Iris'in neden bu kozu kullanmadığıydı.