Karanlık Ay | IMMATURA 2

Bölüm 8 - Part 1 "Pes Etmek"

BÖLÜM 8 - Part 1 "Pes Etmek"

Adını dahi bilmediğim kızın ardından ilerlerken çoktan ayinlerin yapıldığı karanlık mekandan, bir ara sokağa çıkmıştık. Çıkarken pelerinin başlığı ile kafamı biraz daha kapatmıştım. Neden oradan çıktığımıza ve ya siyah saçlı kızın beni nereye götürdüğüne dair bir bilgim yoktu. Mekandan çıkmak istemezdim, Medul olmama rağmen doğru düzgün bir ayine bile katılmamıştım. Merak ediyordum. Fakat görünen o ki en yakın zamanda katılabilme ihtimalim olan ayinden hızlıca uzaklaşıyordum.

Önümde ki kız ise hızlı ama temkinli adımlarla ara sokaklardan ilerliyordu. Her bir tarafta düzenli, en fazla iki katlı evlerin arasında ki boşluksuz yapıyı kendini kamufle etmek için kullanıyor oluşu da gözümden kaçmamıştı. Buna rağmen sesimi çıkarmadan onu takip ettim, tedbirli hareketlerinin altında yatan bir şey olmalıydı.

Küçük ama doğanın içinde canlandığı bahçeden içeri girdik. Ardımızda bıraktığımız evlerden farklı, bungalov tarzı ve baktığınızda bile içinizde heyecan hissi beliren bir evin önüne geldiğimiz zaman elini kapı kolu üzerinde gezdirdi. Elinin üzerinden turuncumsu bir duman akıp kapı koluna ulaştı. Açılan kapının kolundan tutup iyice açtı. Kenara çekilip benim geçmem için bekledi. Yüzünde ki o tanıdık ifade barındıran siyah saçlı kızı, kısa bir an süzüp açık olan kapıdan içeri baktım.

"İlk kez evine gelen biri için oldukça nazik bir davranış" dedim yandan bir gülümseme ile. Bu neden onun önden girmediğine dair bir dokundurmaydı.

Siyah saçlı kız ise yoğun yeşil renkli gözlerini benim üzerimde tutarken umursamazca omuz silkti. Ne demek istediğimi anlamıştı ve devam ettirdi. "Bana misafirlere nazik davranmam öğretildi."

Bu demek oluyordu ki; içeride bir tuzak ya da tehlike varsa bunu kendin görüp bakmalısın.

Pekâlâ.

Leza yeteneklerim benim için çoktan çalışmaya başlamıştı. Ev sadece iki odadan ve bir mutfaktan oluşuyordu. Giriş kocaman bir odaydı, bir de büyük ihtimal kalmak için oda vardı. Sadece bu kadardı. İçeride eşyalar ve bir hayvana benzer boyuttaki canlıdan başka bir şey yoktu.

Bütün algılarımla birlikte zaten dikkat kesilmiş olduğum için ilk önce içeriyi dinlemeyi tercih ettim. Evin girişinde solda kalan bir kum saatinin son altı saniyesi için; seksen dokuz taneciği kalmıştı. Yine aynı sol tarafta; bir pencerenin önünde bağlı olan küçük çanlar, esen rüzgar ile hafif-hafif dans ediyordu. Evin girişinin hemen sağında, kalbi bir insandan farklı olarak atan canlının yavaş ama düzenli nefes alış-verişlerini duyabiliyordum. Bir rugosus olma ihtimali yüzde kaç olabilirdi?

Bütün bu yüzelsel şeyler dışında herhangi bir aura hissetmemiş ya da büyüye dair koku almamıştım. Karşılaşabileceğim şeylere hazır olarak kısa bir an, Medul kız ile göz göze geldim. Saniyelerden bile kısa bir bakışmaydı fakat beni merakla inceleyen bakışlarını gizleyemiyordu bana karşı. Zaten onun heyecanının kokusunu, burnumun dibinde olmasam bile alabilirdim. Oldukça fazlaydı.

Merakını görmezden gelmeyi tercih ettim. Ev hakkında toplam gözlemimin sürdüğü altı saniye bitiğinde, kum tanelerinden sonuncu olan da diğerlerinin arasına katılmıştı. Kum saati tekrar sürenin başlaması için ters dönüp ilk tanecikler düşerken bende evin içine adım attım.

Eve dair gördüğüm görüntü yok olup yerine bambaşka bir görüntü geldi: Burası ilk ataların yerleştiği ovaydı. Yuvarlak halinde beş bungalov tarzı ev vardı ve en son ziyaretimin aksine ortada bir ev daha vardı. Ama neden?