Karanlık Ay | IMMATURA 2

Bölüm 7 - Part 3 "Neden Buradasın?"

Bölüm şarkısı; Ruelle - Madness

BÖLÜM 7 - Part 3 "Neden Buradasın?"

    Biz kavuşamazdık, onu affedemeyen tarafım hala baskınken bunu yapamazdım. İkizimize de böyle bir acı yaşatmaya hakkım yoktu. Çünkü şuan birleşecek olursak kendimi istemeden de olsa geri çekecektim ve bu ikimizide yıpratacaktı. Birbirimize karşı duyduğumuz saf sevgiyi, böyle harcamak istemiyordum. Elbet, bizimde bu sevgiyi doruklarına kadar yaşayacağımız zaman gelecekti. Sadece onun sabretmesi, benimde kendimi toparlamam gerekiyordu.

Fakat Zahir, sanki yıllardır bu anı bekliyormuş gibi bana doğru adımladı. Bakışlarımı onun kusursuz yüzünden çekemiyordum. Aslında çekmekte istemiyordum, görebileceğim anlar kısıtlıyken neden ona bakabilmek için şaşkınlığımın ardına saklanmayayım ki?

"Leydim" dedi ve kimseyi umursamadan elimi tutup üzerine narin bir öpücük kondurdu. Tuttuğu elim alev alevken öpücük kondurduğu yer çoktan küle dönmüştü. Ve sesleniş biçimi beni eski dünyada yaşadığımız anılara sürüklerken kalbimin bir kere daha teklemesine neden olmuştu.

Elime öpücüğünü bırakırken kapadığı gözlerini açtı ve gür siyah kirpikleri ardından kuzguni gözlerini bana dikerek başını kaldırdı. Gözlerinde ki ışıltıyı kim görse anlardı, buna rağmen benden yana hiçbir tepki yoktu. Sadece onu izliyordum.

Zahir'i biraz andıran ve tıpkı onun gibi siyah saçlara, fakat mavi gözlere sahip olan adam yüzü aydınlanmış bir şekilde bize bakıyordu. "Zahir, Cere Alara ile tanışıyor musunuz?"

Zahir babasına cevap verirken bir an için bile gözlerini benden ayırmadı. "Evet, Cere Alara ile tanışıyoruz."

Ben ise bakışlarımı, sonunda tamamıyla Zahir'den çekmiş ve bir daha ona bakmamak adına kendimi şartlandırmıştım. Kapılmamam gerekiyordu, yapmam gerekenler vardı.

Asil ortamda ki havayı solumuş olacak ki hemen adamın ilgisini kendine çekti. "Avalon Jaden tekrardan hoş geldiniz, neden kahvaltı için içeri geçmiyoruz?"

"Taç giyme törenine ve ardından gerçekleşen anlaşma gününe gelemediğim için hala özürlerimi sunarım. Size de bildirdiğimiz gibi gerçekleşen Howcom ayaklanmasını durdurmakla uğraşıyordum." Zahir'in babası gülümsedi. "Tekrar bu sarayda güzel bir şekilde karşılanmak, ne hoş. Ve Kraliçe Arya, sonunda doğru yolu bulup kardeşinizin yanında olmanızı tebrik etmek isterim."

Arya takındığı politik ama güçlü duruşla gülümsedi. Biraz önce bana ve Asil'e göstermiş olduğu samimiyetinden oldukça uzaktı. "Teşekkürler Avalon Jaden, kardeşim ile her daim birbirimizin yanında olacağız."

"Bunu duyduğuma çok sevindim."

"Öyleyse hadi gidelim, kahvaltı yaparken de güzel konulardan konuşabiliriz" dedi Asil ve herkes kapıdan içeri girmeye başladı.

Arya gitmeden önce ilk önce keskin bakışlarını Zahir'e çevirdi. Ardından bana baktı ve şefkatle kolumu tuttu. "Yanında onu da getireceğini bilmiyordum. Bana sadece çok güvendiği birini getireceğini söylemişti Avalon Jaden."

"Sorun değil."

Zahir'in burada olduğunu veya zihnini okuyabildiğini önemsemedi. "Kahvaltıda bizimle olmak istemezsen halledebilirim."

Arya'nın aksine düşüncelerim buraya geldiğim zamandan beri koruma altında olduğu için Zahir'in duyması olası bile değildi. Rahattım. Ve aradığım bahane ayaklarıma kadar gelmişti. Bakışlarımı hala Arya'dan ayırmadan sadece durum değerlendirmesi yaptım. Kahvaltıya gitmemek kabalık olacaktı. Her ne kadar Arya hallederim dese bile müttefik açısından beni Avalon Jaden ile tanıştırdılarsa, bu önemli biri olduğu anlamına gelirdi. Büyüyü yapalı on iki saat çoktan geçmişti, geri kalan on iki saat boyunca burada zaman harcayamazdım. Arya için araştırma yapmalıydım, ama gözlemlerime göre Arya şuan beklediğimden daha iyi durumdaydı.