Karanlık Ay | IMMATURA 2

Bölüm 7 - Part 2 "Kavuşmak"

Bölüm şarkısı; Ellie Goulding - Beating Heart

Medya; Zahir Ravenhood

BÖLÜM 7 - Part 2 "Kavuşmak"

    Birçok kitaba bakmış yinede istediğim büyüyü bulamamıştım ve zaman sanki bana inat oldukça hızlı akmıştı. Çoktan akşam olmak üzereydi, Arya hala uyuyordu ve Asil ise işlerinin başındaydı. Cere Markus bile bu zamana kadar ne Arya'yı aramış, ne de gözüme gözükmüştü. Her şey bir yana, son çarem kalmıştı. O da asiler evini ziyaret etmek. Aslında bir seçeneğim daha vardı: Defne ve Derin. Fakat onlar da ortalıkta yoktu ve evlerinde ki önemli büyü kitaplarını yanlarına aldıklarına dair kalıbımı basabileceğim kadar emindim.

Bugün gerçekten yorucu ve uzun olmuştu. Kütüphaneden, kendi odama geçip sonunda duş alıp üzerimi değiştirmek üzere, çıktığım zaman Asil ve buram buram sinir kokan duyguları ile burun buruna geldim.

"Selam."

"Arya nerede?"

"Anlamadım?"

"Gayet iyi anladın. Arya nerede?"

"Odasında?"

"Çalışma odasında yok. Biraz önce baktım fakat yerde kırık vazo parçaları vardı ve Arya yoktu. Arya nerede?"

Kaşlarım çatıldı. "Çalışma odasında olduğunu söylediğimi hatırlamıyorum."

"Saat da akşam üstü altı. Arya bu saatte odasında olmaz."

"Arya da bir tür, ne kadar kraliçe olsa bile yorulabiliyor."

"Arya yorgun olsa bile çalışır."

"Pekala, bay ben Arya'yı herkesten iyi tanırım bu tavır ne?"

Bütün o sinirli kokuyu saran endişenin kokusunu aldığım zaman bakışları da eş zamanlı olarak endişe ile boğulmuştu. "Ona bir şey olmadı, değil mi?"

Başımı iki yana salladım. "Hayır, o iyi durumda. Onu dinlenmesi için zorlayan bendim. Şu sıralar gerçekten çok yoruluyordu ve bugünde yorgunluktan vazoyu kırıp düşürünce bende dinlenmesi için onu zorladım."

Çaresizce gözlerimin içine baktığı zaman sadece bir anlığına yutkunamadım. "Buna inanmak istiyorum."

Gözlerinin içine direk baktım ve bütün gerçekliğe rağmen kesin bir dille konuştum. "Buna inanabilirsin."

"Peki, akşam yemeğine inebilecek durumda mı?"

"Şuan uyuması daha iyi olur, ama için rahat edecekse gidip kendin kontrol edebilirsin onu."

Bugün bana yaptığının aynısını yapıp birden onu kendime çektim ve sıkıca sarıldım. "Arya'ya en iyi şekilde baktığım ve onun iyiliği için her şeyi yaptığım gerçeğini bil yeter."

Sanki tek ihtiyacı buymuş gibi sarılışıma karşılık verdi ve derin bir nefes aldı. "Küçük kız kardeşim olduğun için çok şanslıyım..."

Gülümsedim.

"Bende abim olduğun için çok şanslıyım." Kolları arasından ayrıldım ve gülümsedim. "Hadi git Arya'yı kontrol et."

Yüzünde oluşan minnettar bir gülümseme ile bana baktı ve sessizce teşekkür edip Arya'nın odasına ilerledi. Bende kendi odama geçip sabahtan beri fırsat aradığım duşumu kısa da olsa yaparak tekrar sorumluluklarımın başına döndüm. Derin bir nefes aldım.

Etrafımda ki akışkan veya durağan olan taneciklerin varlığına kısa bir süre içerisinde odaklandığım zaman kalp atışlarımı kulaklarımda duyabiliyordum. Odağımı kendimde tutarak varmak istediğim noktayı düşündüm. Birçok defa bulunduğum oda gözlerimin önünde en küçük ayrıntısına kadar belirirken ensemde ufak bir his ile birlikte arkamda küçük bir rüzgar kitlesi bıraktım. Gözlerimi açtığım zaman ise Gregor'un odasındaydım ve Gregor da oturduğu çalışma masasında irkilmişti.