Loving Heart

KABANATA 46

Kabanata 46

Visiting

--

I saw Anton with his cousins. Mag aalis na sana ako ng tingin nang mapunta sa akin ang paningin nya. As usual, he's serious again. His cold eyes are telling everyone that he's a snob even when it's not. He has this aura that will tell you that he's a cold-hearted man. O ako lang?

Mabilis na akong nag iwas ng tingin bago pa magtagal ang tinginan namin. Lalo na at nakita kong lumingon sa gawi ko agad si Elise. Kinunot ko ang aking noo at inabala nalang ang sarili sa pagbati sa mga lumalapit.

Umalis na sa tabi ko si Francesca. May mga bumati rin sa kanyang kakilala kaya naging busy na ulit. Patuloy naman ako sa pakikipag usap sa mga lumalapit at hindi na muling tumingin sa gawi ng mga Lavarias.

Lahat ng tao kanina nakatingin sa kanila. The Lavarias is so rich and famous. Hindi ko masasabing kapantay namin sila dahil mas mataas talaga sila. Mabuti nga at nagpunta sila rito.

Well... sabi ni Anton magkakaibigan ang mga magulang namin kaya siguro sila nandito.

Nang mawalan ako ng makakausap ay sumulyap ako sa gawi nila. I saw them talking to my aunts. My aunts are formally talking to them. Napansin kong marami pala sila. Yung iba kaedad lang ni Anton, siguro nga mga pinsan nya. May mga babae at lalaki roon.

Napaiwas ako ng tingin nang muling lumingon si Anton sa gawi ko. Mabuti nalang mya lumapit ulit sa akin at nginitian ko agad iyon. Nakipag usap ako sandali.

"Elisha," Kuya called me.

Nilingon ko sya. He's just next to me and receiving gifts. Si Elise nasa kabilang tabi nya at busy pa rin sa pakikipag usap sa mga lumalapit sa kanya.

"What?" Tanong ko.

"The Lavarias' are here."

Tss. Nag iwas ako ng tingin sa kanya. "Alam ko."

"Are you comfortable that they are here? Especially... Anton?"

Tumingin ulit ako sa kanya. "Bakit hindi si Elise ang tanungin mo nyan? Ayos lang ako rito. Baka sya ang hindi komportable."

He sighed. "Pareho kayong hindi komportable."

I rolled my eyes and just talked to the guests. Ngumiti ako sa kanila at hindi nalang inisip ang mga taong papalapit na.

Gusto kong tanungin si Elise kung ayos lang ba sa kanya na nandito ang mga Lavarias pero wala akong pagkakataon. Masyado kaming busy at sa tingin ko naman hindi nya rin ako kakausapin.

Papalapit na ang mga Lavarias. Natanaw ko silang nagtatawanan. Ang mga matatanda sa kanila ay nakikipag usap sa iba't ibang mga tao roon. Mukhang makukulit ang mga pinsan ni Anton lalo na ang mga babae. Nagtatawanan kasi sila at parang walang pakialam sa ganda ng suot nilang dress.

"Happy birthday, hijo..." nakangiting lumapit ang isang magandang ginang.

Napa ayos ako ng tayo nang makitang isa sya sa mga Lavarias. Tumabi sa kanya ang isang lalaki at mukhang asawa nya iyon. Pero parang tumigil ang ikot ng mundo ko. I stared at the man and realized... he looks like Anton!

I suddenly looked at Kuya. He was already looking at me. He seemed to know the question in my eyes so he secretly nodded. Tuluyan na akong kinabahan roon!

"Happy birthday," ang asawa ng ginang.

"Thank you, Mr and Mrs. Lavarias," Kuya said formally.

"Here's my gift. I hope you'll like it," ani Mrs. Lavarias habang nakangiti.