𝘉𝘌𝘓𝘓𝘈𝘙𝘒𝘌 || 𝙊𝙉𝙀-𝙎𝙃𝙊𝙏

☆62- Party☆

Zaman: 6. Sezon Sonrası, bir parti
Yer: Sanctum

Bir partidelerdi.

Prime'lardan kurtulduktan sonra herkes bu partinin iyi olacağını düşünüyordu.

Bellamy etrafta Clarke'ı aradı. Fakat sarışın kadından herhangi bir iz yoktu.

Bir masaya yaslanmış içkisini yudumlayan Raven'a doğru ilerledi. "Raven Clarke'ı gördün mü?"

Raven ona göz devirip içkisini yudumlamaya devam ettiğinde Bellamy iç çekti. "Bak kavgalı olduğunuzu biliyorum. Ama bana onun nerede olduğunu söyleyebilir misin?"

Raven gülümsememek için kendini zor tuttu. Bellamy onun Clarke ile hala kavgalı olduğunu düşünüyordu.

Ama Raven Bellamy'nin Clarke'ı ne için aradığını söylemesini sağlamadan konuşmayı düşünmüyordu. İkisinin birbirini sevdiğini biliyordu ve onların mutluluğu hak ettiğini düşünüyordu.

"Neden?" Gözlerini kısarak sordu.

"Çünkü-" Bellamy cümleye başladı fakat devamını getiremedi.

"Neden?" Raven daha sert bir sesle sorusunu yineledi.

"Çünkü tekrar incinmesinden, korkmasından, yalnız kalkmasından korkuyorum! Oldu mu?" Müziğin etkisiyle sadece Raven'ın duyabileceği bir sesle bağırdı.

Bellamy kızın yüzünde küçük bir gülümsemenin oluştuğunu fark etti. "Sana söyleyeceğim. Ama önce bana bir söz vermeni istiyorum."

Bellamy kaşlarını çattı ama bozuntuya vermedi.

Raven gülümseyip devam etti. "Nasıl hissettiğini ona söyleyeceksin?"

"Ama ben Echo-" Bellamy tam bir şey söyleyecekti ki Raven onun sözünü kesti.

Yüzü az önceki sert haline dönmüştü. "Bana yanlış gidebilecek şeylerden bahsetme. Echo benim arkadaşım ama kendine uygun birini elbet bulacak. Lanet mazaretler bulmayı bırak."

Bellamy iç çekti ve başını salladı.

Raven'ın yüzü tekrar yumuşadı. "Madi ile birlikte tarlalara gideceğini söylemişti." Ardından Bellamy'nin omzuna dostça vurup Echo'nun yanına ilerledi.

Bellamy derin bir nefes aldı ve Clarke'ı bulacağını umduğu yere ilerledi.

Tarlalara geldiğinde Clarke'ın Madi ve kumral saçlı küçük bir kızla sohbet ettiğini gördü.

Yanlarına geldiğinde 3'ü de onu fark etmemiş gözüküyordu.

Kendini fark ettirmek için sahte bir şekilde öksürdü.

3'ü de ona döndüğünde konuştu. "Clarke seninle yalnız konuşabilir miyiz?"

Madi küçük kıza dönüp elini tuttu. "Hadi Lila. Eminim Murphy'nin bize komik şakalar yapmasını sağlayabiliriz." Ardından kızı çekerek yanlarından uzaklaştı.

Clarke her zamanki gibi deri ceketi ve kot pantalonuyla duruyor. Herhangi bir özen olmamasına rağmen Bellamy onun güzel göründüğünü düşündü.

"Neden partide değilsin?" Kıza merakla sordu. Aslında kendi kendine bir cevabı vardı. Bundan önceki partinin onun için bir travma olması şaşırtıcı olmazdı.

"Be-ben partileri sevmem." Sarışın kadın sesinin titremesini önlemeye çalışarak konuştu.

"Clarke eğer korkuyorsan-" Bellamy tam bir şey söyleyecekken Clarke onu hızla kesti.

"Korkmuyorum! Ben sadece..." Korkmadığını söylediği halde partiyi düşünürken anında ten rengi solmuştu.

Bellamy ona doğru yaklaşıp elini güven verircesine omzuna koydu.

Clarke yutkundu. "En son bir partide olduğumda ölüyordum... Madi'yi, seni tekrar göremeyebilirdim. Ya bu tekrar olursa?" Gözlerinden bir damla yaş kayıp gitti.

"Clarke korkman ayıp değil. Ben de öyleyim..." Derin bir nefes aldı. "Josephine bana senin öldüğünü söylediğinde içimde bir şeylerin kırıldığını hissettim. Hiçbir şey yapamadım. Halkımıza sahip çıkmam gerekiyordu ama tek istediğim oturup ağlamaktı. Yapmak istedim. Gerçekten Madi'ye-" Bellamy'nin sözünü kesen şey ona hızla sarılan Clarke'tı.

Bellamy de kollarını hızla Clarke'a doladı.

"Hayatımı kurtardığın için teşekkürler Bellamy." Clarke gülümseyerek konuştu.

"Seni koruyamadım Clarke..." Bellamy gözlerinden yaşlar süzülürken konuştu. "Hedef olduğunu bilmiyordum. Sadece bu insanların kim olduğunu bulmakta çok kararlıydım."

Clarke Bellamy'nin gözünden süzülen yaşı sildi.

"Sorun değil Bell. Bundan sonra bir aradayız. Tamam mı?" Gülümseyerek sordu.

"O zaman benimle partiye geliyorsun." Bellamy net bir sesle söyledi. Ardından Clarke'ın koluna girmesi için kolunu uzattı.

Clarke güldü. Ardından Bellamy'nin koluna girdi.

Partinin olduğu yere geldiklerinde Clarke etraftaki insanların kıyafetlerine bakarak konuştu. "Böyle insanların arasında pasaklı gibi görünüyorum değil mi?"

"Hayır, her zamanki gibi çok güzel görünüyorsun." Bellamy söylediği şeyin farkına vardığında yutkundu. "Bunu sesli mi söyledim?"

Clarke kıkırdayıp başıyla onayladı.

Bellamy etrafa bakıp konuştu. "Dans etmek ister misin?"

Clarke başıyla onayladı.

İkili dans etmeye başladılar.

"Seninle gelmek istiyorum." Clarke net bir sesle söyledi.

Bellamy kaşlarını çattığında Clarke sözüne devam etti. "Octavia'yı bulmana yardım etmek istiyorum."

"Hayır Clarke. Burada kalacaksın." Bellamy sinirle konuştu.

"Ama Bell-"

"Tekrar tehlikeye girmene izin vermeyeceğim Clarke. Yardımını ne kadar istesem de burada kalıp halkımızın aptalca bir şey yapmasını önlemelisin." Bellamy ikna etmek istercesine konuştu.

"Bu dediklerini Raven, Murphy ya da diğerleri de yapabilir Bell. Octavia'yı kurtarmaya yalnız gitmene izin vermeyeceğim. Hayır cevabını kabul etmiyorum." Cevap verip etrafına baktı.

Bellamy onun hala biraz korktuğunu biliyordu. Etrafa bakan Clarke'ın çenesini tutup kendine çevirdi. Yüzleri birbirlerine değmek üzereydi.

Bellamy kalp atışlarının hızlandığını hissetti. Kendi kendine bunu yapamayacağını söyledi. Başını öne doğru eğdi. "Clarke..."

Clarke sorgular bir ifadeyle ona baktı. Bellamy gözlerinden hayal kırıklığını okuyabiliyordu.

Yeni bir şarkı geldi.

Biraz öncekinin aksine daha iyimser ve daha hareketli bir şarkıydı.

Fakat Bellamy ve Clarke ritimlerini bozmayıp aynı ritimde sağa sola doğru sallanmaya devam etti.

"Sana aşığım Clarke." Neredeyse fısıltı denilebilecek bir sesle konuştu Bellamy.

"N-ne?" Clarke şokla sordu.

"Seni seviyorum..." Bellamy fısıldadı. Ardından eğilip dudaklarını sarışın kızın dudaklarına bastırdı.

Clarke en başta şok olsa da Bellamy'e karşılık verdi.

Ayrıldıklarında gülümseyerek konuştu. "Ben de seni seviyorum Bell."

•••

Yazacak bir şey bulamadım djsjjdj

Umarım bölümü beğenmişsinizdir,

Baysss!