𝘉𝘌𝘓𝘓𝘈𝘙𝘒𝘌 || 𝙊𝙉𝙀-𝙎𝙃𝙊𝙏

☆5- My Perfect Scenario☆

Zaman:7×13 Sonrası

Clarke son kez hıçkırarak yerde yatan Bellamy'e baktı.

Ardından anomaliden geçtiğinde bir anlık gözleri karardı.

Gözlerini açtığında ise bir odadaydı.

Ark'ın hastane odalarına çok benziyordu.

Bir dakika!

Ark'ın hastane odasındaydı!

Korkuyla etrafa baktığında elini tutarak uyuya kalmış Bellamy'i fark etti.

Neyi kaçırıyordu?

Yerinde kıpırdandı.

Bellamy aniden gözlerini açtı. "Clarke! Sonunda! Iyi misin? Kendini nasıl hissediyorsun?"

Clarke kaşlarını çattı. "Bell... Ne oldu bana?"

"Hatırlamıyor musun? Revirde bir hastaya bakarken hasta çıldırıp seni ittirmiş kafanı çarpmışsın doktor hanım." Dedi Bellamy.

Ardından gülümsedi.

"Doktor hanım?" Diye sordu Clarke şokla.

Bir şeyler hatırlar gibiydi ama emin değildi.

"Clarke iyi olduğuna emin misin? Sen doktor stajyerisin ya? Abby'i çağırayım mı?"

"Annem yaşıyor mu?" Diye sordu Clarke şokla.

Bellamy'nin gözleri hüzünle doldu. Sevgilisi nasıl bu hale gelmişti

"Ben hemen Abby'i çağırıyorum sevgilim." Dedi ardından sevgilim lafına bir tepki verip vermediğine baktı.

Fakat Clarke garipsememişti.

Bellamy buna sevindi. Ardından Abby'i çağırmaya gitti.

Clarke'ın beyninde düşünceler dört dönüyordu. Yavaş yavaş bir şeyler hatırlamaya başlamıştı.

Bellamy ile 2 yıl önce sevgili olmuşlardı.

Ilk bunu hatırladı.

Sonra beyni olayları kendi kendine aktarmaya başladı.

Ark'ta hiç sorun çıkmadı.

Babası hiç ölmedi.

100 kişi dünyaya gitmedi.

Wells'i hiç suçlamadı.

Wells de ölmedi.

Raven annesine yardım eden arkadaşıydı.

Finn adlı bir çocuk ile sevgiliydi.

Clarke Finn'den pek hazetmezdi. Ama Raven için ona katlanırdı.

Monty, Harper, Maya ve Jasper 12 yaşlarında tanıştığı arkadaşlarıydı.

Lexa izlediği filmde ki bir karakterdi. İdolüm demişti Clarke onu gördüğünde.

Octavia sevgilisinin kardeşiydi ve kankasıydı. Her şeyi birlikte yaparlardı.

Kimse ölmemişti.

Clarke yüzünden kimse ölmemişti.

Clarke bunları düşünürken içeri Abby girdi.

"Clarke iyi misin?" Dedi. Ardından yaklaştı.

Birkaç kontrolden sonra konuştu. "Ne hatırlıyorsun?"

"Az önce her şeyi hatırladım... Sadece çok garip bir rüya gördüm. Çok uzundu. Yıllar boyu yaşanmış şeyler gördüm. Dünyayı gördüm anne. Çok gerçekçiydi."

Abby gülümsedi. "Clarke 3,5 aydır komadasın. Rüya görmüş olman normal. Dünya kısmına gelince... Baban ve Wells ile fazla takılıyorsun gibi geliyor. " Deyip güldü.

Clarke da kıkırdadı.

"Günlerden ne bugün?" Diye sordu Clarke Bellamy'e dönerek.

"Çarşamba." Diye cevap verdi Bellamy.

Clarke annesine uysal bakışlar gönderdi.

"Maç bittiği anda odana döneceksin küçük hanım." Dedi Abby derin bir nefes alıp.

Clarke başıyla onayladı.

Ardından Bell'in yardımıyla ayağa kalktı. İkili yürürken Clarke konuştu.

"Rüyamda saçlarımı küt kesiyordum." Dedi düşünceli bir şekilde.

"Ve ayrı bir seksi havan oluyordu. Tahmin edebiliyorum Bayan Griffin. " dedi.

Clarke onun koluna hafifçe vururken ikili Jaha, Wells ve Clarke'ın babasının olduğu odaya girdi.

Ardından asırlar önce oynanmış bir maçı izleyip birbirleriyle alay ettiler.

Clarke gerçeğin rüyasında gördüğünden daha güzel olduğunu düşündü.

Yanında ki Bellamy'nin elini sımsıkı tuttu. Ardından yanağına bir öpücük kondurdu.

Sevgilisi ile mutluydu Clarke.

Yok edilecek bir dünyaya ihtiyacı yoktu...

•••

Yine kısa bir bölüm!

431 bir kelime bunun için çok özür diliyorum!

Bu bölüm kesinlikle favorimdi.

Ve büyük ihtimalle hep favorim olarak kalacak.

Her neyse.

Her zaman ki gibi bölümü bir gün önce yazdım.

Yarın yayınlarım.

Hadi baaay!