𝘉𝘌𝘓𝘓𝘈𝘙𝘒𝘌 || 𝙊𝙉𝙀-𝙎𝙃𝙊𝙏

★59- Sorry★

Buna benzer bir bölüm yazdığımdan adım kadar eminim.
Ama ne yapıyoruz? Sallıyoruz!
•••

Zaman: 7×12
Yer: Bardo

Clarke elleri bağlı, kafasına sivri çubuklar batarken hiçbir şey düşünmemeye çalışıyordu.

Hala Bellamy'nin nasıl buna izin verdiğine inanamıyordu. Kız kardeşine, Clarke'a, sevgilisine bunu nasıl yapmıştı Clarke'ın aklı almıyordu.

Hemen yanında Bellamy'nin durduğunu biliyordu. Fakat kafasını ona çevirirse onu düşünürdü ve Cadogan'a yanlışlıkla istediği şeyi verebilirdi. Bunu yapamazdı. Cadogan'ın başarmasına izin veremezdi.

"Hadi Clarke. Bizi zorlama. Ateş'in yerini göster ve buradan sağ salim kurtul." Cadogan bezmiş bir sesle söyledi.

Clarke'ın eninde sonunda söyleyeceğini biliyordu fakat bunun uzun sürmesinden nefret ediyordu.

"Ateş'in yerini düşün Clarke. Yoksa başının etrafındaki bu sivri çubuklar beynini delip geçecek." Levit sarışın kadına fısıldadı.

Clarke ateş dışında herhangi bir şey düşünmeye çalıştı.

O sırada odada bir ses yankılandı.

"Eğer affedilmeye ihtiyacın varsa sana veriyorum. Affedildin." Bu Clarke'ın sesiydi.

Bellamy'e bundan çok geç olmadan vazgeçerse onu affedeceğini söylemeye çalışıyordu.

Bellamy de bunu anlamıştı ama yapamazdı. İnandığı şeyin arkasında duracaktı.

Clarke kendine engel olamadan başka bir anı canlandı. "Bellamy beni burada bıraktığın için kendini kötü hissetme. Seninle gurur duyuyorum."

Bu Clarke'ın telsiz çağrılarındandı.

Clarke bunun böyle giderse nereye varacağını biliyordu. Bu yüzden düşüncelerine engel olmaya çalıştı. Fakat işe yaramıyordu.

"Bellamy, bugün Praimfaya'nın üzerinden 37 gün geçti. Daha fazla dayanabileceğimi sanmıyorum. Eğer seni bir daha göremezsem şunu bilmeni istiyorum ki... Seni seviyorum Bell. Bunu duyamayacağını biliyorum. Ama bunu söylemem gerekiyordu. Seni seviyorum, sana aşığım Bell."

Clarke gözlerini kapattı ve göz yaşlarının süzülmesine izin verdi.

Bunu Bellamy'nin duyması hiç iyi değildi.

Şuan karşı taraflardalardı. Bellamy'i ikna etmenin tek yolu; en güçlü bağları olan arkadaşlıklarıydı ve şimdi arkadaşlıklarını da platonik aşkı ile bozmuştu.

O sırada birkaç el silah sesi duydu.

Korkuyla gözlerini açtığında Bellamy dışında herkesin kanlar içinde yerde yattığını gördü.

Bellamy ise elinde bir silah tutuyordu.

Silahını cebine koyup hızla Clarke'ın yanına ilerledi.

Clarke'ın ellerini çözüp kalkmasına yardım etti.

Clarke gözlerinden yaşlar süzülürken konuştu. "Be-ben üzgünüm. Sen benim en iyi arkadaşımsın ve bunun bozulmasını istemi-"

Konuşmasını bölen şey Bellamy'nin dudaklarıydı. Önce şaşırsa da oğlana karşılık verdi.

Ikili ayrıldıklarında Bellamy Clarke'a gülümsedi. "Ben de seni seviyorum. Ama şimdi buradan çıkmalıyız."

•••

Kısa bölüm YeY!

Medya; akıma uyalım dedim djsjjcjajcj

Umarım bölümü beğenmişsinizdir!

Yorum yapıp vote atarsanız sevinirim.

Baysss!